مخبر دزفولی، عباس: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'رسائل' به 'رسائل ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
(۳۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00902.jpg|بندانگشتی|مخبر دزفولی، عباس]] | [[پرونده:NUR00902.jpg|بندانگشتی|مخبر دزفولی، عباس]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |مخبر دزفولی، عباس | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | مخبر، عباس | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |ملا غلامعلى | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1307ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |دزفول | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |8 فروردين 1365ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[بهبهانی، سید علی|سيد على بهبهانى]] | ||
[[خویی، سید ابوالقاسم|خویى]] | |||
[[حکیم، سید محسن|حكيم]] | |||
[[مرعشی، سید شهابالدین|نجفى مرعشى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[ارمغان شهید]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00902AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''عباس مخبر دزفولى''' (1307-1365ش)، از علمای معاصر استان خوزستان، امام جمعه موقت دزفول، نماینده امام خمینی در جهاد سازندگی دزفول | |||
== ولادت == | |||
او فرزند ملا غلامعلی رکاب ساز و مادرش صبیۀ ملا محمّدرضا ذاکر بود، در سال 1347ق، در خانوادهاى روحانى در منطقهاى كه اكثر، اهل علم بودند، در دزفول به دنيا آمد. پدرش كه از ذاكرين مخلص و جانسوز ابا عبدالله الحسين(ع) بود، بيش از نود سال عمر كرد و هميشه بعد از اتمام فرايض، رژيم ستمشاهى را لعن مىنمود. | |||
==تحصیلات== | |||
== | |||
ايشان، تحصيلات ابتدايى را نزد برادرش به اتمام رساند و آن عبارت بود از قرآن مجيد و كتابهاى مدارس آن روز و چون شاگرد داشت، در ضمن درس خواندن، درس هم مىداد. | ايشان، تحصيلات ابتدايى را نزد برادرش به اتمام رساند و آن عبارت بود از قرآن مجيد و كتابهاى مدارس آن روز و چون شاگرد داشت، در ضمن درس خواندن، درس هم مىداد. | ||
مقدمات حوزه، از قبيل صرف و نحو و معانى را نزد اساتيد محل خواند، ولى تحصيل علم در آن روزگار كه مصادف با دوران خفقان و حكومت ضد اسلامى رضا خان بود، از مشكلات محسوب مىشد. در آن دوره، كليه مدارس، تعطيل گرديد و مجالس روضهخوانى، برچيده شد و ملبس شدن به لباس | مقدمات حوزه، از قبيل صرف و نحو و معانى را نزد اساتيد محل خواند، ولى تحصيل علم در آن روزگار كه مصادف با دوران خفقان و حكومت ضد اسلامى رضا خان بود، از مشكلات محسوب مىشد. در آن دوره، كليه مدارس، تعطيل گرديد و مجالس روضهخوانى، برچيده شد و ملبس شدن به لباس روحانیت، مورد طعن و سرزنش قرار گرفت، ولى مؤلف، بهاتفاق چند تن از طلاب، از حضرت آيتالله معزى درخواست درس نمودند و ايشان، «سيوطى»، «[[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغنى]]»، جلد اول «رياض»، «[[معالمالدين و ملاذ المجتهدين|معالم]]» و «[[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]]» را به آنها درس داد. منطق و «شرح منظومه» و درس خارج فقه را در محضر آيتالله نبوى خواند. وى «[[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]]» و جلد دوم «[[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]]» و قسمتى از «رياض» را در در محضر شيخ منصور، سبط الشيخ، به پايان رسانيد. | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
از ديگر اساتيد او مىتوان به آيات عظام، | از ديگر اساتيد او مىتوان به آيات عظام، «[[بهبهانی، سید علی|سيد على بهبهانى]]»، «[[شاهرودی|شاهرودى]]»، «[[حکیم، سید محسن|حكيم]]»، «[[خویی، سید ابوالقاسم|خویى]]»، «[[بجنوردی، سید حسن|بجنوردى]]»، «[[اصطهباناتى]]» و «[[مرعشی، سید شهابالدین|نجفى مرعشى]]» اشاره كرد. | ||
ايشان كه از محبين | ايشان كه از محبين اهلبيت بودند، منبر را يكى از مشغلههاى خود مىدانستند. اغلب مجالس علمى كه در خوزستان برگزار مىشد، از ايشان دعوت مىشد و منبر مىرفتند. در مجلس اولين شهيد درگيرىهاى دزفول عليه رژيم طاغوت، ايشان سخنرانى كردند كه پس از آن، ممنوع المنبر شدند. تا اوجگيرى انقلاب اسلامى نيز به تثبيت اهداف انقلاب اسلامى در سنگرهاى تبليغ، تدريس، تأليف، امامت جماعت و امام جمعه موقت، خدمات خود را ادامه دادند. | ||
با شروع جنگ تحميلى و هدف قرار گرفتن شهر دزفول با توپ و موشك و بمب، مسجد ايشان جزء معدود مساجدى بود كه نماز جماعت به امامت آن بزرگوار، بهصورت مستمر در آن برگزار مىشد. ايشان در مردمدارى و مردمنوازى و گرهگشايى از مشكلات آنها و جواب دادن به سؤالات شرعى و علمى، ملجأ بزرگى بود. | با شروع جنگ تحميلى و هدف قرار گرفتن شهر دزفول با توپ و موشك و بمب، مسجد ايشان جزء معدود مساجدى بود كه نماز جماعت به امامت آن بزرگوار، بهصورت مستمر در آن برگزار مىشد. ايشان در مردمدارى و مردمنوازى و گرهگشايى از مشكلات آنها و جواب دادن به سؤالات شرعى و علمى، ملجأ بزرگى بود. | ||
==وفات== | |||
وى در صبح جمعه، 8 فروردين 1365ش، برابر با 18 رجب 1406، دار فانى را واع گفت. | |||
== آثار == | == آثار == | ||
خط ۵۶: | خط ۶۵: | ||
# قاموس الاخلاق؛ | # قاموس الاخلاق؛ | ||
# كتاب القضاء؛ | # كتاب القضاء؛ | ||
# فلسفه و قرآن در زمينه | # فلسفه و قرآن در زمينه [[الميزان في تفسير القرآن|الميزان]]، در سه جلد؛ | ||
# روش نوين در فلسفه اصول دين؛ | # روش نوين در فلسفه اصول دين؛ | ||
# آغاز دانش؛ | # آغاز دانش؛ | ||
# جهاد در قرآن؛ | # جهاد در قرآن؛ | ||
# كميل و | # كميل و دعایش؛ | ||
# ارمغان شهيد؛ | # ارمغان شهيد؛ | ||
# راهنما و فلسفه حج؛ | # راهنما و فلسفه حج؛ | ||
# شرح فهرست [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]؛ | # شرح فهرست [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]؛ | ||
# شناخت | # شناخت نهجالبلاغه؛ | ||
# شاگردى در مكتب استاد؛ | # شاگردى در مكتب استاد؛ | ||
# هفت سؤال از متفكر بزرگ اسلام؛ | # هفت سؤال از متفكر بزرگ اسلام؛ | ||
خط ۷۲: | خط ۸۱: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
كتاب علماء و روحانیت دزفول، ص 859 - 898. | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[ارمغان شهید]] | [[ارمغان شهید]] | ||
[[کمیل و دعایش]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مرداد(1400)]] | |||
[[رده:امامان جمعه دزفول]] | |||
[[رده:شاگردان آیتالله سید ابوالقاسم خویى]] | |||
[[رده:شاگردان آیتالله سید محسن حکیم]] | |||
[[رده:درگذشتگان 1365]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۴۹
نام | مخبر دزفولی، عباس |
---|---|
نامهای دیگر | مخبر، عباس |
نام پدر | ملا غلامعلى |
متولد | 1307ش |
محل تولد | دزفول |
رحلت | 8 فروردين 1365ش |
اساتید | سيد على بهبهانى |
برخی آثار | ارمغان شهید |
کد مؤلف | AUTHORCODE00902AUTHORCODE |
عباس مخبر دزفولى (1307-1365ش)، از علمای معاصر استان خوزستان، امام جمعه موقت دزفول، نماینده امام خمینی در جهاد سازندگی دزفول
ولادت
او فرزند ملا غلامعلی رکاب ساز و مادرش صبیۀ ملا محمّدرضا ذاکر بود، در سال 1347ق، در خانوادهاى روحانى در منطقهاى كه اكثر، اهل علم بودند، در دزفول به دنيا آمد. پدرش كه از ذاكرين مخلص و جانسوز ابا عبدالله الحسين(ع) بود، بيش از نود سال عمر كرد و هميشه بعد از اتمام فرايض، رژيم ستمشاهى را لعن مىنمود.
تحصیلات
ايشان، تحصيلات ابتدايى را نزد برادرش به اتمام رساند و آن عبارت بود از قرآن مجيد و كتابهاى مدارس آن روز و چون شاگرد داشت، در ضمن درس خواندن، درس هم مىداد.
مقدمات حوزه، از قبيل صرف و نحو و معانى را نزد اساتيد محل خواند، ولى تحصيل علم در آن روزگار كه مصادف با دوران خفقان و حكومت ضد اسلامى رضا خان بود، از مشكلات محسوب مىشد. در آن دوره، كليه مدارس، تعطيل گرديد و مجالس روضهخوانى، برچيده شد و ملبس شدن به لباس روحانیت، مورد طعن و سرزنش قرار گرفت، ولى مؤلف، بهاتفاق چند تن از طلاب، از حضرت آيتالله معزى درخواست درس نمودند و ايشان، «سيوطى»، «مغنى»، جلد اول «رياض»، «معالم» و «كفايه» را به آنها درس داد. منطق و «شرح منظومه» و درس خارج فقه را در محضر آيتالله نبوى خواند. وى «رسائل» و جلد دوم «كفايه» و قسمتى از «رياض» را در در محضر شيخ منصور، سبط الشيخ، به پايان رسانيد.
اساتید
از ديگر اساتيد او مىتوان به آيات عظام، «سيد على بهبهانى»، «شاهرودى»، «حكيم»، «خویى»، «بجنوردى»، «اصطهباناتى» و «نجفى مرعشى» اشاره كرد.
ايشان كه از محبين اهلبيت بودند، منبر را يكى از مشغلههاى خود مىدانستند. اغلب مجالس علمى كه در خوزستان برگزار مىشد، از ايشان دعوت مىشد و منبر مىرفتند. در مجلس اولين شهيد درگيرىهاى دزفول عليه رژيم طاغوت، ايشان سخنرانى كردند كه پس از آن، ممنوع المنبر شدند. تا اوجگيرى انقلاب اسلامى نيز به تثبيت اهداف انقلاب اسلامى در سنگرهاى تبليغ، تدريس، تأليف، امامت جماعت و امام جمعه موقت، خدمات خود را ادامه دادند.
با شروع جنگ تحميلى و هدف قرار گرفتن شهر دزفول با توپ و موشك و بمب، مسجد ايشان جزء معدود مساجدى بود كه نماز جماعت به امامت آن بزرگوار، بهصورت مستمر در آن برگزار مىشد. ايشان در مردمدارى و مردمنوازى و گرهگشايى از مشكلات آنها و جواب دادن به سؤالات شرعى و علمى، ملجأ بزرگى بود.
وفات
وى در صبح جمعه، 8 فروردين 1365ش، برابر با 18 رجب 1406، دار فانى را واع گفت.
آثار
- قاموس الفقه؛
- قاموس الاخلاق؛
- كتاب القضاء؛
- فلسفه و قرآن در زمينه الميزان، در سه جلد؛
- روش نوين در فلسفه اصول دين؛
- آغاز دانش؛
- جهاد در قرآن؛
- كميل و دعایش؛
- ارمغان شهيد؛
- راهنما و فلسفه حج؛
- شرح فهرست شيخ طوسى؛
- شناخت نهجالبلاغه؛
- شاگردى در مكتب استاد؛
- هفت سؤال از متفكر بزرگ اسلام؛
- وحدت در اسلام؛
- رسالهاى در علت تعدد زوجات پيغمبر(ص)؛
- رسالهاى در تحريم غنا.
منابع مقاله
كتاب علماء و روحانیت دزفول، ص 859 - 898.