حمیدی، سید جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'حمیدی (ابهام زدایی)' به 'حمیدی (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR03632.jpg|بندانگشتی|حمیدی، جعفر]] | [[پرونده:NUR03632.jpg|بندانگشتی|حمیدی، جعفر]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |حمیدی، جعفر | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | حمیدی، سید جعفر بن سید آقا | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |سید آقا | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1315ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |بوشهر | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[تاریخ اورشلیم (بیت‌المقدس)]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE03632AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|حمیدی (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''سید جعفر حمیدى''' (متولد 1315-بوشهر)، شاعر، نویسنده، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی تهران و از مشاهیر فرهنگ و ادب کشور می‌باشد. | |||
== ولادت == | |||
او فرزند سید آقا در سال 1315 در بندر بوشهر متولد شد. | |||
== تحصیلات == | |||
وى تحصیلات ابتدایى تا متوسطه را در بوشهر سپرى نمود. پس از آن به عنوان شاگرد اول دیپلم ادبى، بدون کنکور دوره لیسانس ادبیات فارسى را در دانشگاه شیراز گذرانید. وى پس از خدمت سربازى به تدریس در دبیرستان سعادت بوشهر مشغول شد. | |||
وى در سال 1346 به تهران آمد و موفق به اخذ فوق | وى در سال 1346 به تهران آمد و موفق به اخذ فوق لیسانس علوم تربیتى و روانشناسى شد. پس از آن در سال 1355 دوره فوق لیسانس ادبیات فارسى را در دانشگاه تهران گذرانید. وى پس از اخذ کارشناسى ارشد در رشته ادبیات، براى گذراندن دوره دکترا در همین رشته وارد دانشگاه فردوسى مشهد گردید و در سال 1363 به این مهم نایل گردید. | ||
استاد تا سال 1365 در وزارت آموزش و پرورش مشغول به خدمت بوده و در | استاد تا سال 1365 در وزارت آموزش و پرورش مشغول به خدمت بوده و در این سال به وزارت علوم و دانشگاه شهید بهشتى انتقال یافت و هم اکنون با درجه استاد تمام در دانشکده ادبیات فارسى این دانشگاه مشغول به تدریس مى‌باشد. وى در زمینه شعر نیز فعالیت داشته و دارد و به گفته خودش تا قبل از سال‌هاى 1340 شعر کلاسیک مى‌سروده، ولى پس از آن به شعر نیمایى نیز گرایش پیدا مى‌کند. وى به شاملو، چوبک و هدایت علاقه زیادى دارد و شاملو را به خاطر اشعارش مى‌ستاید. وى همچنین در زمینه کارهاى پژوهشى نیز فعالیت‌های زیادى داشته است و تاکنون در بسیارى از سمینارهاى داخلى و نیز کنفرانس‌هایى در آلمان، انگلیس، چین و فرانسه شرکت نموده است. | ||
== | == آثار== | ||
وصلت در سده تظلم، ابراهیم ابراهیم، از خون کبوتران، ابر باران بار، از سایه تا نشان، آینه شروه سرایى، وزیرکشان، تاریخ‌نگاران، سعدى در کیش، تاریخ اورشلیم، آسیه ملکه مصر، بوشهر در مطبوعات عصر قاجار، 33 غزل عرفانى از فروغى بسطامى، داستان سیاوش (پژوهش)، بندر ریگ، چون پایه پنجم، فرهنگ‌نامه بوشهر، استان زیباى بوشهر، سى بوشهر، جانگدازان، ماشین نوشته‌ها، صد رباعى، صد غزل، صد دوبیتى و... که آخرین اثر ایشان، مجموعه مثنوى دگرگون‌نامه مى‌باشد. | |||
وى همچنین در زمینه درسى نیز با همکارى دکتر سید احمد حسینى کازرونى تألیفاتى دارد که برخى از آن‌ها عبارتند از: | |||
رودکى و منوچهرى، فرخى سیستانى و کسایى، گلبانگ سربلندى، متون عرفانى، گزیده متون فارسى، آیین نگارش و... | |||
ایشان بنیانگذار بومی سرایی(گویشی) می‌باشد و سبک نوشتاری ایشان شعر نئوکلاسیک و بومی سرایی است. | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[تاریخ اورشلیم (بیت‌المقدس)]] | |||
[[ | |||
[[تاریخ نگاران]] | [[تاریخ نگاران]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:نویسندگان]] | |||
[[رده: | [[رده:استادان دانشگاه]] | ||
[[رده:شاعران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۴۴
| نام | حمیدی، جعفر |
|---|---|
| نامهای دیگر | حمیدی، سید جعفر بن سید آقا |
| نام پدر | سید آقا |
| متولد | 1315ش |
| محل تولد | بوشهر |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | تاریخ اورشلیم (بیت‌المقدس) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03632AUTHORCODE |
سید جعفر حمیدى (متولد 1315-بوشهر)، شاعر، نویسنده، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی تهران و از مشاهیر فرهنگ و ادب کشور می‌باشد.
ولادت
او فرزند سید آقا در سال 1315 در بندر بوشهر متولد شد.
تحصیلات
وى تحصیلات ابتدایى تا متوسطه را در بوشهر سپرى نمود. پس از آن به عنوان شاگرد اول دیپلم ادبى، بدون کنکور دوره لیسانس ادبیات فارسى را در دانشگاه شیراز گذرانید. وى پس از خدمت سربازى به تدریس در دبیرستان سعادت بوشهر مشغول شد.
وى در سال 1346 به تهران آمد و موفق به اخذ فوق لیسانس علوم تربیتى و روانشناسى شد. پس از آن در سال 1355 دوره فوق لیسانس ادبیات فارسى را در دانشگاه تهران گذرانید. وى پس از اخذ کارشناسى ارشد در رشته ادبیات، براى گذراندن دوره دکترا در همین رشته وارد دانشگاه فردوسى مشهد گردید و در سال 1363 به این مهم نایل گردید.
استاد تا سال 1365 در وزارت آموزش و پرورش مشغول به خدمت بوده و در این سال به وزارت علوم و دانشگاه شهید بهشتى انتقال یافت و هم اکنون با درجه استاد تمام در دانشکده ادبیات فارسى این دانشگاه مشغول به تدریس مى‌باشد. وى در زمینه شعر نیز فعالیت داشته و دارد و به گفته خودش تا قبل از سال‌هاى 1340 شعر کلاسیک مى‌سروده، ولى پس از آن به شعر نیمایى نیز گرایش پیدا مى‌کند. وى به شاملو، چوبک و هدایت علاقه زیادى دارد و شاملو را به خاطر اشعارش مى‌ستاید. وى همچنین در زمینه کارهاى پژوهشى نیز فعالیت‌های زیادى داشته است و تاکنون در بسیارى از سمینارهاى داخلى و نیز کنفرانس‌هایى در آلمان، انگلیس، چین و فرانسه شرکت نموده است.
آثار
وصلت در سده تظلم، ابراهیم ابراهیم، از خون کبوتران، ابر باران بار، از سایه تا نشان، آینه شروه سرایى، وزیرکشان، تاریخ‌نگاران، سعدى در کیش، تاریخ اورشلیم، آسیه ملکه مصر، بوشهر در مطبوعات عصر قاجار، 33 غزل عرفانى از فروغى بسطامى، داستان سیاوش (پژوهش)، بندر ریگ، چون پایه پنجم، فرهنگ‌نامه بوشهر، استان زیباى بوشهر، سى بوشهر، جانگدازان، ماشین نوشته‌ها، صد رباعى، صد غزل، صد دوبیتى و... که آخرین اثر ایشان، مجموعه مثنوى دگرگون‌نامه مى‌باشد.
وى همچنین در زمینه درسى نیز با همکارى دکتر سید احمد حسینى کازرونى تألیفاتى دارد که برخى از آن‌ها عبارتند از:
رودکى و منوچهرى، فرخى سیستانى و کسایى، گلبانگ سربلندى، متون عرفانى، گزیده متون فارسى، آیین نگارش و...
ایشان بنیانگذار بومی سرایی(گویشی) می‌باشد و سبک نوشتاری ایشان شعر نئوکلاسیک و بومی سرایی است.