شرح احادیث طینت: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شرح حدیث (ابهام زدایی)' به 'شرح حدیث (ابهامزدایی)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR17951J1.jpg | |||
| عنوان =شرح احادیث طینت | |||
| | | عنوانهای دیگر = | ||
| پدیدآوران = | |||
[[آقاجمال خوانساری، محمد بن حسین]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
[[نورانی، عبدالله]] (اهتمام) | [[نورانی، عبدالله]] (اهتمام) | ||
| زبان =فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 141/5 /ط9آ7 | ||
| موضوع = | |||
اخلاص | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
انسان - آفرینش | انسان - آفرینش | ||
خط ۲۹: | خط ۱۸: | ||
طینت - احادیث | طینت - احادیث | ||
نیت - | نیت - جنبههای مذهبی - اسلام | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | نهضت زنان مسلمان | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1359 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE17951AUTOMATIONCODE | |||
== | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =17951 | |||
'''شرح احاديث طينت''' تأليف [[آقاجمال خوانساری، محمد بن حسین| | | کتابخوان همراه نور =17951 | ||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر|شرح حدیث (ابهامزدایی)}} | |||
'''شرح احاديث طينت''' تأليف [[آقاجمال خوانساری، محمد بن حسین|جمالالدين خوانسارى]]، معروف به آقا جمال (قرن دوازدهم)، به زبان فارسى است. و مشتمل بر بيان و شرح احاديث طينت است. | |||
مؤلف، در ديباچه پيرامون تأليف كتاب چنين مىنويسد: | مؤلف، در ديباچه پيرامون تأليف كتاب چنين مىنويسد: | ||
خط ۵۶: | خط ۴۱: | ||
== ساختار== | == ساختار== | ||
كتاب، مشتمل بر يك پيشگفتار، يك مقدمه از مؤلف، متن و يك فائده است. | كتاب، مشتمل بر يك پيشگفتار، يك مقدمه از مؤلف، متن و يك فائده است. | ||
خط ۶۷: | خط ۵۰: | ||
== گزارش محتوا== | == گزارش محتوا== | ||
مؤلف، در مقدمه سه مطلب مهم و با اهميت را كه با موضوع كتاب ارتباط دارد بيان مىكند و شرح مىدهد. سه مطلبى كه در مقدمه ذكر شده به اين ترتيب است: | مؤلف، در مقدمه سه مطلب مهم و با اهميت را كه با موضوع كتاب ارتباط دارد بيان مىكند و شرح مىدهد. سه مطلبى كه در مقدمه ذكر شده به اين ترتيب است: | ||
خط ۸۱: | خط ۶۲: | ||
حال اگر ظاهر برخى از روايات خلاف اين مطلب باشد و دلالت بر اضطرار و عدم اختيار انسان نمايد بايد به تأويلى كه مناسب باشد از ظاهر آن روايات صرف نظر كرد. | حال اگر ظاهر برخى از روايات خلاف اين مطلب باشد و دلالت بر اضطرار و عدم اختيار انسان نمايد بايد به تأويلى كه مناسب باشد از ظاهر آن روايات صرف نظر كرد. | ||
از جمله روايات متعارض، رواياتى است كه در مورد اختلاف طينت مومن و كافر ذكر شده | از جمله روايات متعارض، رواياتى است كه در مورد اختلاف طينت مومن و كافر ذكر شده مثلاًدر اين روايات بيان شده كه: مومن از گِل بهشت و كافر از گِل جهنم خلق شده پس مومن به سبب طينت خوب قادر بر كفر و عصيان، و كافر به سبب طينت بد قادر بر ايمان و اطاعت نيست. و اين مسأله با قدرت و اختيار انسان تعارض دارد. | ||
هم چنين اين اختلاف ميان حكما كه معتقدند: نفس انسانى مجرد است و افعال آدمى مستند به اوست و بدن آلت است. | هم چنين اين اختلاف ميان حكما كه معتقدند: نفس انسانى مجرد است و افعال آدمى مستند به اوست و بدن آلت است. | ||
خط ۹۳: | خط ۷۴: | ||
اولين حديث از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] است و خلاصه ترجمه آن به اين شرح است: | اولين حديث از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] است و خلاصه ترجمه آن به اين شرح است: | ||
«به درستى كه خداى بلند مرتبه مومن را طينت بهشت، و كافر را از طينت جهنم آفريده است. پس هر گاه خداوند نيكويى را براى بندهاى اراده نمايد. روح و بدن او را | «به درستى كه خداى بلند مرتبه مومن را طينت بهشت، و كافر را از طينت جهنم آفريده است. پس هر گاه خداوند نيكويى را براى بندهاى اراده نمايد. روح و بدن او را پاکيزه گرداند. پس چيزى از خير را نمىشنود مگر اينكه آن را بشناسد. راوى گفت شنيدم از پيامبر(ص) كه طينتها سه تايند، طينت پيامبران و مومن از آن طينت است، مگر آن كه طينت پيامبران...». | ||
شيوه و روش مؤلف در شرح احاديث به اين صورت مىباشد: | شيوه و روش مؤلف در شرح احاديث به اين صورت مىباشد: | ||
خط ۱۱۷: | خط ۹۸: | ||
حديث صحيح؛ موثق؛ حسن؛ حسن موثق؛ ضعيف. | حديث صحيح؛ موثق؛ حسن؛ حسن موثق؛ ضعيف. | ||
هم چنين نوع احاديثى را كه ذكر كرده بيان مىكند. | هم چنين نوع احاديثى را كه ذكر كرده بيان مىكند. مثلاًحديث هشتم را موثق؛ نهم را كالصحيح و حديث دهم را موثق كالصحيح معرفى مىكند. | ||
== وضعيت كتاب== | == وضعيت كتاب== | ||
فهرست مطالب در ابتداى كتاب بيان شده است. كتاب فاقد پاورقى و ذكر فهرستها مىباشد. | فهرست مطالب در ابتداى كتاب بيان شده است. كتاب فاقد پاورقى و ذكر فهرستها مىباشد. | ||
== منابع== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن كتاب. | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:حدیث]] | [[رده:حدیث]] | ||
[[رده:متون احادیث]] | [[رده:متون احادیث]] |
نسخهٔ کنونی تا ۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۷
شرح احادیث طینت | |
---|---|
پدیدآوران | آقاجمال خوانساری، محمد بن حسین (نویسنده) نورانی، عبدالله (اهتمام) |
ناشر | نهضت زنان مسلمان |
مکان نشر | تهران - ایران |
سال نشر | 1359 ش |
چاپ | 1 |
موضوع | اخلاص
انسان - آفرینش جبر و اختیار طینت - احادیث نیت - جنبههای مذهبی - اسلام |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 141/5 /ط9آ7 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شرح احاديث طينت تأليف جمالالدين خوانسارى، معروف به آقا جمال (قرن دوازدهم)، به زبان فارسى است. و مشتمل بر بيان و شرح احاديث طينت است.
مؤلف، در ديباچه پيرامون تأليف كتاب چنين مىنويسد:
«شايد بعضى از قاصر فهمان بى خبر و ظاهر بينان، توهم كنند كه طينت هر يك از ارباب هدايت و ضلالت، مقتضى نيك و بد عقايد و افعال ايشان بوده، و به اين اعتبار، به جبر و اضطرار و عدم قدرت و اختيار قائل گردند. لذا حقير آن احاديث را شرح كرده و آن چه مطابق حق و صواب داند بر لوح تحرير نگارد».
ساختار
كتاب، مشتمل بر يك پيشگفتار، يك مقدمه از مؤلف، متن و يك فائده است.
پيشگفتار، از مصحح كتاب (عبدالله نورانى) است كه در آن مختصرى از شرح حال مؤلف را بيان مىكند.
متن كتاب، شرح ده حديث پيرامون مسأله طينت است. اين احاديث شريف از كتاب «اصول كافى» نقل شده است.
و فائده كتاب، تعريف انواع احاديث را ذكر مىنمايد.
گزارش محتوا
مؤلف، در مقدمه سه مطلب مهم و با اهميت را كه با موضوع كتاب ارتباط دارد بيان مىكند و شرح مىدهد. سه مطلبى كه در مقدمه ذكر شده به اين ترتيب است:
- مطلب اول، اثبات قاعده حسن و قبح عقلى و فساد نظر اشاعره؛
- مطلب دوم، لزوم تأويل نقل در صورت تعارض با دليل عقل؛
- اختلاف حكما و متكلمان در اينكه نفس انسانى مجرد است يا غير مجرد.
هدف و خلاصه كلام مؤلف از بيان اين سه مطلب و ارتباط با موضوع (طينت):
مؤلف، بيان مىنمايد كه عقل جداى از شرع حسن و قبح افعال را درك مىنمايد (به خلاف نظر اشاعره)، از طرفى انسان در افعال و اعمال داراى قدرت و اختيار است و گرنه وعده و وعيد و نظام جزا و پاداش بى اساس مىباشد.
حال اگر ظاهر برخى از روايات خلاف اين مطلب باشد و دلالت بر اضطرار و عدم اختيار انسان نمايد بايد به تأويلى كه مناسب باشد از ظاهر آن روايات صرف نظر كرد.
از جمله روايات متعارض، رواياتى است كه در مورد اختلاف طينت مومن و كافر ذكر شده مثلاًدر اين روايات بيان شده كه: مومن از گِل بهشت و كافر از گِل جهنم خلق شده پس مومن به سبب طينت خوب قادر بر كفر و عصيان، و كافر به سبب طينت بد قادر بر ايمان و اطاعت نيست. و اين مسأله با قدرت و اختيار انسان تعارض دارد.
هم چنين اين اختلاف ميان حكما كه معتقدند: نفس انسانى مجرد است و افعال آدمى مستند به اوست و بدن آلت است.
و ميان جمهور متكلمين كه معتقدند: انسان مجرد بدنى است و افعال و اعمال از او صادر مىشود. وجود دارد.
مؤلف، پس از بيان و شرح مقدمه، به ذكر احاديث طينت مىپردازد.
ابتدا متن عربى احاديث را بيان مىكند، سپس ترجمه مىكند و شرح و توضيح مىدهد.
اولين حديث از امام صادق(ع) است و خلاصه ترجمه آن به اين شرح است:
«به درستى كه خداى بلند مرتبه مومن را طينت بهشت، و كافر را از طينت جهنم آفريده است. پس هر گاه خداوند نيكويى را براى بندهاى اراده نمايد. روح و بدن او را پاکيزه گرداند. پس چيزى از خير را نمىشنود مگر اينكه آن را بشناسد. راوى گفت شنيدم از پيامبر(ص) كه طينتها سه تايند، طينت پيامبران و مومن از آن طينت است، مگر آن كه طينت پيامبران...».
شيوه و روش مؤلف در شرح احاديث به اين صورت مىباشد:
براى نمونه مؤلف، در شرح اين حديث طينت را اين گونه معرفى مىكند:
«ظاهر اين حديث شريف آن است كه مراد به طينت هر گروهى قطعه گلى است كه آن گروه از آن خلق شدهاند، نه خلقت و جبلت ايشان».
هم چنين براى توضيح آن قسمت از حديث كه بيان مىكند«نمىشنود چيزى از خير را مگر اين كه مىشناسد آن را» مىگويد:
«يعنى مايل به آن باشد و اختيار كند آن را، نه اينكه مجبور و مضطر به آن باشد در كردن و انجام دادن آن».
يا براى توضيح و شرح اينكه طينت مومن از طينت پيامبران است مىنويسد:
«يعنى خصوص دل او، موافق است. يا مراد اين است كه تمام او از نوع طينت پيغمبران است. يا از صنف و جبلت ايشان است».
مختصرين و كوتاهترين حديث، حديث ششم است كه در چند سطر بيان شده است. و به اين شرح است:
«روايت كرده از صالح بن سهل كه گفته: گفتم به حضرت ابى عبدالله يعنى امام جعفر صادق(ع) المومنون من طينۀ الانبياء؟ قال: نعم. يعنى مومنان از طينت پيامبرانند؟ فرمود آرى. پوشيده نيست اين حديث شريف دلالت نمىكند مگر بر اختلاف طينت در نوع انسان و اشكالى ندارد».
مؤلف، در پايان فائده مختصرى را بيان مىكند و در آن اين موارد را تعريف مىنمايد:
حديث صحيح؛ موثق؛ حسن؛ حسن موثق؛ ضعيف.
هم چنين نوع احاديثى را كه ذكر كرده بيان مىكند. مثلاًحديث هشتم را موثق؛ نهم را كالصحيح و حديث دهم را موثق كالصحيح معرفى مىكند.
وضعيت كتاب
فهرست مطالب در ابتداى كتاب بيان شده است. كتاب فاقد پاورقى و ذكر فهرستها مىباشد.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.