موسوی، سید فخار بن معد: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۱

موسوی، سید فخار بن معد

نام	موسوی، سید فخار بن معد
نام‌های دیگر
نام پدر	مَعْد موسوی
متولد	قرن ششم و هفتم هجری
محل تولد	حله
رحلت	630 ق
اساتید	معد بن فخار موسوى ابن ادریس حلى‌ شاذان بن جبرئیل قمى محمد بن على بن شهر آشوب مازندرانى
برخی آثار	إیمان ابی‌طالب
کد مؤلف	AUTHORCODE00432AUTHORCODE

سید شمس‌الدین، فِخار بن مَعَدّ موسوى (متوفای ۶۳۰ق)، فقیه، اصولی، ادیب، شاعر، مورخ، از علماى قرن ششم و هفتم هجرى و از بزرگان شهر حله است، و از شاگردان ابن ادریس، کتاب إیمان ابی‌طالب از آثار اوست.

ولادت

سید شمس‌الدین از علمای قرن ششم و هفتم هجری و از بزرگان شهر حله است، او از فرزندان ابراهیم مجاب، نوۀ امام کاظم‌ علیه‌السلام است. نسب وى با ده واسطه به امام هفتم شیعیان، حضرت موسى بن جعفر علیهما‌السلام مى‌رسد.

خاندان

خاندان ابن معد نیز مانند بسیارى از بزرگان حله، سراسر مجد و عظمت و افتخار است.

پدر او از بزرگان و شخصیت‌هاى برجستۀ زمان خویش به شمار مى‌رفت و سید فخار در ابتدا افتخار شاگردى محضر پدر را داشت.

سید دو برادر داشت، یکى احمد بن معد که مردى پرهیزکار و با تقوا و شاعر بود و دیگر محمد بن معد که مانند برادر خویش از فقهاى امامیه و علماى حله قلمداد مى‌شد.

فرزند او عبدالحمید بن فخار بن معد نیز از فضلا و محدثین شیعه بوده و کتابى نیز از او نقل شده است.

على بن عبدالحمید هم که نوۀ سید فخار است از جمله فقها و نامداران عصر خویش بوده و کتاب ارزشمند «الأنوار المضیئة» در شرح زندگانى و فضائل امام عصر حجة بن الحسن عجل‌الله‌تعالى‌فرجه‌الشریف از او به یادگار مانده است که یکى از منابع و مآخذ بحار الانوار هم مى‌باشد.

شخصیت علمى

فخار بن معد با هم‌شاگردى خود، ابن نما، دو شاگرد ممتاز ابن ادریس مى‌باشند و نگهبان و حافظ مکتب فقهى او و ادامه دهندۀ آن به شمار مى‌روند.

ابن ادریس اولین کسى بود که پس از یک قرن در مقابل فتاواى شیخ طوسى ایستاد و با دیدۀ تحقیق و نقد به آنها نظر افکند؛ چرا که قبل از او به خاطر عظمت مقام شیخ طوسى، هیچ یک از فقها به خود اجازۀ مخالفت با شیخ را نمى‌داد و فتاواى او نوعى تقدیس پیدا کرده بود.

فخار بن معد نیز، که در مکتب ابن ادریس پرورش یافته بود، راه استاد را ادامه داد و مکتب استاد را به نهایت درجۀ شکوفایى رساند و در این مورد دنباله رو استاد خویش بود.

سید فخار نه تنها فقیه و اصولى بود بلکه شاعر و ادیبى بزرگ و مورخى توانا نیز به شمار مى‌رفت و در شمار علماى نسّابه قلمداد مى‌شود.

اساتید

سید فخار بن معد که در مهد علم و دانش پرورش یافته بود به اساتید آن دیار اکتفا نکرد و براى کسب دانش به کربلا، نجف، کوفه و بغداد نیز مهاجرت نمود و از اساتید آن شهرها نیز بهره‌ها برگرفت.

در کتب رجال بیش از 20 نفر از بزرگان نام برده شده که سید از آنان اجازۀ نقل حدیث گرفته، از جمله:

پدر بزرگوارش معد بن فخار موسوى
ابن ادریس حلى‌ متوفای 598ق
شاذان بن جبرئیل قمى
ابومنصور، حسن بن معیه علوى
یحیى بن حسن بن بطریق حلى صاحب کتاب «العمدة»
ابن سکون حلى
سید قریش بن مهنّا
محمد بن على بن شهر آشوب مازندرانى نویسنده کتاب المناقب

شاگردان

در دامان این عالم بزرگوار علما و فقهاى بزرگى پرورش یافته‌اند که هر یک چون خورشیدى در آسمان بى انتهاى علم و اجتهاد مى‌درخشند از جمله:

فرزندش سید عبدالحمید بن فخار
محقق حلى، صاحب کتاب «شرایع الإسلام»
شیخ سدیدالدین حلى، پدر علامۀ حلى
سید رضى‌الدین، على بن طاووس
سید جمال‌الدین، احمد بن طاووس
شیخ یحیى بن احمد حلى، پسر عموى محقق حلى

وفات

این عالم بزرگوار که بزرگترین افتخارش خدمت به خاندان و عترت پیامبر اکرم صلى‌الله‌علیه‌وآله بود و عمر خویش را در این راه صرف نمود، در سال 630 هجرى و در شب هفدهم ماه مبارک رمضان به سوى معبود شتافت و به مهمانى دائمى خداوند نائل شد. پیکر مطهر او را در کربلاى معلاّ و در جوار بارگاه سیدالشهداء علیه‌السلام به خاک سپردند.

آثار

آنچه از کتب و نوشته‌هاى فخار بن معد به دست آمده عبارتند از:

الحجة على الذاهب إلى تکفیر أبی‌طالب، یا إیمان أبی‌طالب‌ علیه‌السلام
الروضة فی الفضائل و المعجزات
المقباس فی فضائل بنی العباس

وابسته‌ها

إيمان ابي‌طالب

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class='wikiInfo'>
+<div class="wikiInfo">
-[[پرونده:NUR00432.jpg|بندانگشتی|موسوی، فخار بن معد]]
+[[پرونده:NUR00432.jpg|بندانگشتی|موسوی، سید فخار بن معد]]
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 |-
-! نام!! data-type='authorName'|موسوی، فخار بن معد
+! نام!! data-type="authorName" |موسوی، سید فخار بن معد
 |-
-|نام های دیگر
+|نام‌های دیگر
-|data-type='authorOtherNames'|
+| data-type="authorOtherNames" |
 |-
 |نام پدر
-|data-type='authorfatherName'|
+| data-type="authorfatherName" |مَعْد موسوی
 |-
 |متولد
-|data-type='authorbirthDate'|
+| data-type="authorbirthDate" |قرن ششم و هفتم هجری
 |-
 |محل تولد
-|data-type='authorBirthPlace'|
+| data-type="authorBirthPlace" |حله
 |-
 |رحلت
-|data-type='authorDeathDate'|630 هـ.ق
+| data-type="authorDeathDate" |630 ق
 |-
 |اساتید
-|data-type='authorTeachers'|
+| data-type="authorTeachers" |[[معد بن فخار موسوى]]
+[[ابن ادریس، محمد بن احمد|ابن ادریس حلى‌]]
+[[شاذان قمی، شاذان بن جبریل|شاذان بن جبرئیل قمى]]
+[[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|محمد بن على بن شهر آشوب مازندرانى]]
 |-
 |برخی آثار
-|data-type='authorWritings'|
+| data-type="authorWritings" |[[إيمان ابي‌طالب|إیمان ابی‌طالب]]
-|-class='articleCode'
+|- class="articleCode"
-|کد مولف
+|کد مؤلف
-|data-type='authorCode'|AUTHORCODE432AUTHORCODE
+| data-type="authorCode" |AUTHORCODE00432AUTHORCODE
 |}
 </div>
+'''سید شمس‌الدین، فِخار بن مَعَدّ موسوى''' (متوفای ۶۳۰ق)، فقیه، اصولی، ادیب، شاعر، مورخ، از علماى قرن ششم و هفتم هجرى و از بزرگان شهر حله است، و از شاگردان  [[ابن ادریس، محمد بن احمد|ابن ادریس]]، کتاب [[إيمان ابي‌طالب|إیمان ابی‌طالب]] از آثار اوست.
-==ولادت==
+== ولادت ==
+سید شمس‌الدین از علمای قرن ششم و هفتم هجری و از بزرگان شهر حله است، او از فرزندان ابراهیم مجاب، نوۀ امام کاظم‌ علیه‌السلام است. نسب وى با ده واسطه به امام هفتم شیعیان، حضرت موسى بن جعفر علیهما‌السلام مى‌رسد.
-سيد شمس الدين، فِخار بن مَعَدّ موسوى، از علماى بزرگوار قرن ششم و هفتم هجرى و از بزرگان شهر حله است، شهرى كه در قرون متمادى مهد علم و عالمان بوده است.
-او از فرزندان ابراهيم مجاب، نوۀ امام كاظم عليه السلام است. نسب وى با ده واسطه به امام هفتم شيعيان، حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام مى‌رسد.
-==شخصيت علمى==
-فخار بن معد با هم‌شاگردى خود، ابن نما، دو شاگرد ممتاز ابن ادريس مى‌باشند و نگهبان و حافظ مكتب فقهى او و ادامه دهندۀ آن به شمار مى‌روند.
-ابن ادريس اولين كسى بود كه پس از يك قرن در مقابل فتاواى شيخ طوسى ايستاد و با ديدۀ تحقيق و نقد به آنها نظر افكند ؛ چرا كه قبل از او به خاطر عظمت مقام شيخ طوسى، هيچ يك از فقها به خود اجازۀ مخالفت با شيخ را نمى‌داد و فتاواى او نوعى تقديس پيدا كرده بود.
-فخار بن معد نيز، كه در مكتب ابن ادريس پرورش يافته بود، راه استاد را ادامه داد و مكتب استاد را به نهايت درجۀ شكوفايى رساند و در اين مورد دنباله رو استاد خويش بود.
-سيد فخار نه تنها فقيه و اصولى بود بلكه شاعر و اديبى بزرگ و مورخى توانا نيز به شمار مى‌رفت و در شمار علماى نسّابه قلمداد مى‌شود.
 ==خاندان==
+خاندان ابن معد نیز مانند بسیارى از بزرگان حله، سراسر مجد و عظمت و افتخار است.
-خاندان ابن معد نيز مانند بسيارى از بزرگان حله، سراسر مجد و عظمت و افتخار است.
+پدر او از بزرگان و شخصیت‌هاى برجستۀ زمان خویش به شمار مى‌رفت و سید فخار در ابتدا افتخار شاگردى محضر پدر را داشت.
-پدر او از بزرگان و شخصيت‌هاى برجستۀ زمان خويش به شمار مى‌رفت و سيد فخار در ابتدا افتخار شاگردى محضر پدر را داشت.
-سيد دو برادر داشت، يكى احمد بن معد كه مردى پرهيزكار و با تقوا و شاعر بود و ديگر محمد بن معد كه مانند برادر خويش از فقهاى اماميه و علماى حله قلمداد مى‌شد.
-فرزند او عبد الحميد بن فخار بن معد نيز از فضلا و محدثين شيعه بوده و كتابى نيز از او نقل شده است.
-على بن عبد الحميد هم كه نوۀ سيد فخار است از جمله فقها و نامداران عصر خويش بوده و كتاب ارزشمند «الأنوار المضيئة» در شرح زندگانى و فضائل امام عصر حجة بن الحسن عجل الله تعالى فرجه الشريف از او به يادگار مانده است كه يكى از منابع و مآخذ بحار الانوار هم مى‌باشد.
-==اساتيد==
+سید دو برادر داشت، یکى احمد بن معد که مردى پرهیزکار و با تقوا و شاعر بود و دیگر محمد بن معد که مانند برادر خویش از فقهاى امامیه و علماى حله قلمداد مى‌شد.
-سيد فخار بن معد كه در مهد علم و دانش پرورش يافته بود به اساتيد آن ديار اكتفا نكرد و براى كسب دانش به كربلا، نجف، كوفه و بغداد نيز مهاجرت نمود و از اساتيد آن شهرها نيز بهره‌ها برگرفت.
+فرزند او عبدالحمید بن فخار بن معد نیز از فضلا و محدثین شیعه بوده و کتابى نیز از او نقل شده است.
-در كتب رجال بيش از 20 نفر از بزرگان نام برده شده كه سيد از آنان اجازۀ نقل حديث گرفته، از جمله:
+على بن عبدالحمید هم که نوۀ سید فخار است از جمله فقها و نامداران عصر خویش بوده و کتاب ارزشمند «الأنوار المضیئة» در شرح زندگانى و فضائل امام عصر حجة بن الحسن عجل‌الله‌تعالى‌فرجه‌الشریف از او به یادگار مانده است که یکى از منابع و مآخذ [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]] هم مى‌باشد.
-- پدر بزرگوارش معد بن فخار موسوى
+==شخصیت علمى==
-- ابن ادريس حلى م 598 هجرى
+فخار بن معد با هم‌شاگردى خود، [[ابن نما، جعفر بن محمد|ابن نما]]، دو شاگرد ممتاز[[ابن ادریس، محمد بن احمد| ابن ادریس]] مى‌باشند و نگهبان و حافظ مکتب فقهى او و ادامه دهندۀ آن به شمار مى‌روند.
-- شاذان بن جبرئيل قمى
+ابن ادریس اولین کسى بود که پس از یک قرن در مقابل فتاواى [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسى]] ایستاد و با دیدۀ تحقیق و نقد به آنها نظر افکند؛ چرا که قبل از او به خاطر عظمت مقام [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسى]]، هیچ یک از فقها به خود اجازۀ مخالفت با شیخ را نمى‌داد و فتاواى او نوعى تقدیس پیدا کرده بود.
-- ابو منصور، حسن بن معيه علوى
+فخار بن معد نیز، که در مکتب[[ابن ادریس، محمد بن احمد| ابن ادریس]] پرورش یافته بود، راه استاد را ادامه داد و مکتب استاد را به نهایت درجۀ شکوفایى رساند و در این مورد دنباله رو استاد خویش بود.
-- يحيى بن حسن بن بطريق حلى صاحب كتاب «العمدة»
+سید فخار نه تنها فقیه و اصولى بود بلکه شاعر و ادیبى بزرگ و مورخى توانا نیز به شمار مى‌رفت و در شمار علماى نسّابه قلمداد مى‌شود.
-- ابن سكون حلى
+==اساتید==
+سید فخار بن معد که در مهد علم و دانش پرورش یافته بود به اساتید آن دیار اکتفا نکرد و براى کسب دانش به کربلا، نجف، کوفه و بغداد نیز مهاجرت نمود و از اساتید آن شهرها نیز بهره‌ها برگرفت.
-- سيد قريش بن مهنّا
+در کتب رجال بیش از 20 نفر از بزرگان نام برده شده که سید از آنان اجازۀ نقل حدیث گرفته، از جمله:
-- محمد بن على بن شهر آشوب مازندرانى نويسنده كتاب المناقب
+#پدر بزرگوارش [[معد بن فخار موسوى]]
+#[[ابن ادریس، محمد بن احمد|ابن ادریس حلى‌]]  متوفای 598ق
+#[[شاذان قمی، شاذان بن جبریل|شاذان بن جبرئیل قمى]]
+#ابومنصور، حسن بن معیه علوى
+#یحیى بن حسن بن بطریق حلى صاحب کتاب «العمدة»
+#ابن سکون حلى
+#سید قریش بن مهنّا
+#[[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|محمد بن على بن شهر آشوب مازندرانى]] نویسنده کتاب المناقب
 ==شاگردان==
+در دامان این عالم بزرگوار علما و فقهاى بزرگى پرورش یافته‌اند که هر یک چون خورشیدى در آسمان بى انتهاى علم و اجتهاد مى‌درخشند از جمله:
-در دامان اين عالم بزرگوار علما و فقهاى بزرگى پرورش يافته‌اند كه هر يك چون خورشيدى در آسمان بى انتهاى علم و اجتهاد مى‌درخشند از جمله:
+#فرزندش سید عبدالحمید بن فخار
+#[[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]، صاحب کتاب «شرایع الإسلام»
+#شیخ سدیدالدین حلى، پدر [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]]
+#سید رضى‌الدین، على بن طاووس
+#سید جمال‌الدین، احمد بن طاووس
+#شیخ یحیى بن احمد حلى، پسر عموى [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]
-- فرزندش سيد عبد الحميد بن فخار
+==وفات==
-- محقق حلى، صاحب كتاب «شرايع الإسلام»
-- شيخ سديد الدين حلى، پدر علامۀ حلى
-- سيد رضى الدين، على بن طاووس
-- سيد جمال الدين، احمد بن طاووس
-- شيخ يحيى بن احمد حلى، پسر عموى محقق حلى
-==تأليفات==
+این عالم بزرگوار که بزرگترین افتخارش خدمت به خاندان و عترت پیامبر اکرم صلى‌الله‌علیه‌وآله بود و عمر خویش را در این راه صرف نمود، در سال 630 هجرى و در شب هفدهم ماه مبارک رمضان به سوى معبود شتافت و به مهمانى دائمى خداوند نائل شد. پیکر مطهر او را در کربلاى معلاّ و در جوار بارگاه سیدالشهداء علیه‌السلام به خاک سپردند.
-آنچه از كتب و نوشته‌هاى فخار بن معد به دست آمده عبارتند از:
+==آثار==
-- الحجة على الذاهب إلى تكفير أبي طالب، يا إيمان أبي طالب عليه السلام
+آنچه از کتب و نوشته‌هاى فخار بن معد به دست آمده عبارتند از:
-- الروضة في الفضائل و المعجزات
-- المقباس في فضائل بني العباس
-==وفات==
+#الحجة على الذاهب إلى تکفیر أبی‌طالب، یا إیمان أبی‌طالب‌ علیه‌السلام
+#الروضة فی الفضائل و المعجزات
+#المقباس فی فضائل بنی العباس
-اين عالم بزرگوار كه بزرگترين افتخارش خدمت به خاندان و عترت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله بود و عمر خويش را در اين راه صرف نمود، در سال 630 هجرى و در شب هفدهم ماه مبارك رمضان به سوى معبود شتافت و به مهمانى دائمى خداوند نائل شد. پيكر مطهر او را در كربلاى معلاّ و در جوار بارگاه سيد الشهداء عليه السلام به خاك سپردند.
+==وابسته‌ها==
+{{وابسته‌ها}}
-== وابسته‌ها ==
+[[إيمان ابي‌طالب]]
-[[ایمان ابی طالب]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
 [[رده:زندگی‌نامه]]
+[[رده:مهر(1400)]]