موسوی قزوینی، سید محمدحسن: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'قزوینی (ابهام زدایی)' به 'قزوینی (ابهامزدایی)') |
||
(۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR09711.jpg|بندانگشتی|محمدحسن قزوینی]] | [[پرونده:NUR09711.jpg|بندانگشتی|محمدحسن قزوینی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |محمدحسن قزوینی | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" |موسوي قزوینی، محمدحسن | ||
محمدحسن بن ابيالمعالي محمدباقر بن مهدي الموسوي القزويني الحائري | محمدحسن بن ابيالمعالي محمدباقر بن مهدي الموسوي القزويني الحائري | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |سید محمدباقر | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1257ش / 1296ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |کربلا | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | / 1339ش / 1380ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |ملا محمد كاظم خراسانى- ميرزا محمدتقى شيرازى | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |البراهين الجلية فى دفع شبهات الوهابية | ||
هدى الملة الى ان فدك من النحلة | هدى الملة الى ان فدك من النحلة | ||
|- class="articleCode" | |||
|-class= | |کد مؤلف | ||
|کد | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE09711AUTHORCODE | ||
|data-type= | |||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|موسوی قزوینی (ابهامزدایی)}} | |||
'''سید محمدحسن موسوی قزوینی''' | '''سید محمدحسن موسوی قزوینی''' (1257-1339ش)، مشهور به حاج آقامیر، عالم، فقیه، متکلم، مصنف، از آثار او [[البراهين الجلية في دفع تشكيكات الوهابية]] در رد برخی شبهات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] | ||
== ولادت == | |||
او فرزند سید محمدباقر، وی در روز عرفه سال 1296ق در کربلای معلا متولد و در همانجا مشغول به تحصیل شد. | |||
ایشان در سال 1319ق، در سن 23 سالگی، به نجف اشرف مهاجرت و در محافل علمی و مجالس درس استادان مختلف، شرکت کرد. | ایشان در سال 1319ق، در سن 23 سالگی، به نجف اشرف مهاجرت و در محافل علمی و مجالس درس استادان مختلف، شرکت کرد. | ||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
نزدیک به پنج سال از محضر، مرحوم سید محمدکاظم طباطبایی، صاحب کتاب «عروةالوثقی» استفاده کرد. | نزدیک به پنج سال از محضر، مرحوم سید محمدکاظم طباطبایی، صاحب کتاب «عروةالوثقی» استفاده کرد. | ||
از دیگر استادان او در اصول فقه، مرحوم شیخ هادی تهرانی و | از دیگر استادان او در اصول فقه، مرحوم شیخ هادی تهرانی و [[شریعت اصفهانی، فتحالله|شیخ الشریعه اصفهانی]] بود. | ||
==هجرت به سامرا== | ==هجرت به سامرا== | ||
وی نزدیک یک سال پس از مرگ استادش محقق خراسانی، یعنی در سال 1329ق، از نجف اشرف به شهر سامرا مهاجرت کرد. سامرا در آن روز، حوزه علمیه دایری داشت که زعامت آن با مرحوم میرزا محمدتقی شیرازی بود. وی مدت سه سال در آنجا توقف کرد و از محضر میرزای شیرازی استفاده برد و در همین زمان، به گردآوری بخشی از تقریرات مرحوم آخوند خراسانی در فقه پرداخت و نیز شرحی مزجی بر لمعه دمشقیه نوشت که کتاب طهارت آن منتشر شده است. | وی نزدیک یک سال پس از مرگ استادش محقق خراسانی، یعنی در سال 1329ق، از نجف اشرف به شهر سامرا مهاجرت کرد. سامرا در آن روز، حوزه علمیه دایری داشت که زعامت آن با مرحوم میرزا محمدتقی شیرازی بود. وی مدت سه سال در آنجا توقف کرد و از محضر میرزای شیرازی استفاده برد و در همین زمان، به گردآوری بخشی از تقریرات مرحوم آخوند خراسانی در فقه پرداخت و نیز شرحی مزجی بر [[الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية (2 جلدی)|لمعه]] دمشقیه نوشت که کتاب طهارت آن منتشر شده است. | ||
==هجرت به کربلا== | ==هجرت به کربلا== | ||
وی با شروع جنگ جهانی دوم، در سال 1130ق به وطن خود؛ کربلا بازگشت. | وی با شروع جنگ جهانی دوم، در سال 1130ق به وطن خود؛ کربلا بازگشت. | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی در 28 ماه رجب سال 1380ق در کربلا چشم از جهان فروبست و بدن او را در مدرسه بقعه دفن نمودند<ref>وحید دامغانی، ابراهیم، ص13-16</ref> | وی در 28 ماه رجب سال 1380ق در کربلا چشم از جهان فروبست و بدن او را در مدرسه بقعه دفن نمودند<ref>وحید دامغانی، ابراهیم، ص13-16</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منابع== | ==منابع مقاله== | ||
وحید دامغانی، ابراهیم، «وهابیان چه میگویند؟» ترجمه البراهين الجلية في رفع تشكيكات الوهابية | وحید دامغانی، ابراهیم، «وهابیان چه میگویند؟» ترجمه البراهين الجلية في رفع تشكيكات الوهابية اثر محمدحسن موسوی قزوینی، تهران، گلستان کوثر، چاپ سوم، 1387ش. | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[البراهين الجلية في دفع تشكيكات الوهابية]] | [[البراهين الجلية في دفع تشكيكات الوهابية]] | ||
[[فدک (ترجمه هدی الملة الی ان فدک نحلة)]] | |||
[[وهابیان چه میگویند]] | [[وهابیان چه میگویند]] | ||
خط ۸۱: | خط ۸۵: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مهر(1400)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۱۹
نام | محمدحسن قزوینی |
---|---|
نامهای دیگر | موسوي قزوینی، محمدحسن
محمدحسن بن ابيالمعالي محمدباقر بن مهدي الموسوي القزويني الحائري |
نام پدر | سید محمدباقر |
متولد | 1257ش / 1296ق |
محل تولد | کربلا |
رحلت | / 1339ش / 1380ق |
اساتید | ملا محمد كاظم خراسانى- ميرزا محمدتقى شيرازى |
برخی آثار | البراهين الجلية فى دفع شبهات الوهابية
هدى الملة الى ان فدك من النحلة |
کد مؤلف | AUTHORCODE09711AUTHORCODE |
سید محمدحسن موسوی قزوینی (1257-1339ش)، مشهور به حاج آقامیر، عالم، فقیه، متکلم، مصنف، از آثار او البراهين الجلية في دفع تشكيكات الوهابية در رد برخی شبهات ابن تیمیه
ولادت
او فرزند سید محمدباقر، وی در روز عرفه سال 1296ق در کربلای معلا متولد و در همانجا مشغول به تحصیل شد. ایشان در سال 1319ق، در سن 23 سالگی، به نجف اشرف مهاجرت و در محافل علمی و مجالس درس استادان مختلف، شرکت کرد.
اساتید
مدت ده سال در مجلس بحث مرحوم ملا محمدکاظم خراسانی حضور یافت و تقریرات مباحث وی را در فقه و اصول با دقت و اتقان مینگاشت و تا زمان مرگ استاد، با وی همراه بود.
نزدیک به پنج سال از محضر، مرحوم سید محمدکاظم طباطبایی، صاحب کتاب «عروةالوثقی» استفاده کرد.
از دیگر استادان او در اصول فقه، مرحوم شیخ هادی تهرانی و شیخ الشریعه اصفهانی بود.
هجرت به سامرا
وی نزدیک یک سال پس از مرگ استادش محقق خراسانی، یعنی در سال 1329ق، از نجف اشرف به شهر سامرا مهاجرت کرد. سامرا در آن روز، حوزه علمیه دایری داشت که زعامت آن با مرحوم میرزا محمدتقی شیرازی بود. وی مدت سه سال در آنجا توقف کرد و از محضر میرزای شیرازی استفاده برد و در همین زمان، به گردآوری بخشی از تقریرات مرحوم آخوند خراسانی در فقه پرداخت و نیز شرحی مزجی بر لمعه دمشقیه نوشت که کتاب طهارت آن منتشر شده است.
هجرت به کربلا
وی با شروع جنگ جهانی دوم، در سال 1130ق به وطن خود؛ کربلا بازگشت.
آثار
از آثار وی، میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- «هدی الملة إلی أن فدكا نحلة» که با نام «فدک» نیز منتشر شده است؛
- «البراهين الجلية في رفع تشكيكات الوهابية»؛
- «المناهج الحائرية في نقض كتاب الهداية السنية» یا «التحفة الإمامية في دحض حجج الوهابية»؛
- «الإمامة الكبری و الخلافة العظمی» که به تشویق استادش محقق خراسانی در کتاب «مناهج السنة» ابن تیمیه، در 8 جلد نگاشته است.
وفات
وی در 28 ماه رجب سال 1380ق در کربلا چشم از جهان فروبست و بدن او را در مدرسه بقعه دفن نمودند[۱]
پانویس
- ↑ وحید دامغانی، ابراهیم، ص13-16
منابع مقاله
وحید دامغانی، ابراهیم، «وهابیان چه میگویند؟» ترجمه البراهين الجلية في رفع تشكيكات الوهابية اثر محمدحسن موسوی قزوینی، تهران، گلستان کوثر، چاپ سوم، 1387ش.