ابن شهید ثانی، محمد بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌نور
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - 'ابن شهید ثانی (ابهام زدایی)' به 'ابن شهید ثانی (ابهام‌زدایی)')
 
(۴۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR07725.jpg|بندانگشتی|ابن شهید ثانی، محمد بن حسن]]
[[پرونده:NUR07725.jpg|بندانگشتی|ابن شهید ثانی، محمد بن حسن]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
|-
! نام!! data-type='authorName'|ابن شهید ثانی، محمد بن حسن
! نام!! data-type="authorName" |ابن شهید ثانی، محمد بن حسن
|-
|-
|نام های دیگر  
|نام‌های دیگر  
|data-type='authorOtherNames'|  
| data-type="authorOtherNames" |  
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
|data-type='authorfatherName'|
| data-type="authorfatherName" |حسن
|-
|-
|متولد  
|متولد  
|data-type='authorbirthDate'|
| data-type="authorbirthDate" |دوشنبه ۱۰ شعبان ۹۸۰ق
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|
| data-type="authorBirthPlace" |لبنان
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
|data-type='authorDeathDate'|1030 هـ.ق
| data-type="authorDeathDate" |۱2 ذی‌القعده ۱۰۳۰ق
|-
|-
|اساتید
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
| data-type="authorTeachers" |[[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|شيخ جمال‌الدين حسن بن زين‌الدين شهيد ثانى]]
 
[[صاحب مدارك|سید محمد صاحب مدارك]]
 
[[استرآبادی، محمد بن علی|میرزا محمد استرآبادى]]
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|
| data-type="authorWritings" |[[استقصاء الاعتبار في شرح الاستبصار]]
|-class='articleCode'
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
|کد مؤلف
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE7725AUTHORCODE
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE07725AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>
{{کاربردهای دیگر|ابن شهید ثانی (ابهام‌زدایی)}}
'''فخرالدين، ابوجعفر محمد بن حسن بن زين‌الدين''' (۹۸۰-۱۰۳۰ق)، نوه [[شهيد ثانى]] و فرزند [[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|صاحب معالم]] است. از مهمترین تألیفات ایشان [[استقصاء الاعتبار في شرح الاستبصار]] است.


== ولادت ==
او در روز دوشنبه ۱۰ شعبان ۹۸۰ق در لبنان به دنیا آمد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/3606/%D8%A5%D8%B3%D8%AA%D9%82%D8%B5%D8%A7%D8%A1-%D8%A7%D9%84%D8%A5%D8%B9%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D9%81%D9%8A-%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D8%A7%D9%84%D8%A5%D8%B3%D8%AA%D8%A8%D8%B5%D8%A7%D8%B1?pageNumber=15&viewType=html ر.ک: استقصاء الاعتبار في شرح الاستبصار، ج1، مقدمه، ص15]</ref>.


== معرفى اجمالى ==
== تحصیلات ==
 
وى تحصيل را در محضر پدر آغاز كرد، و با بهره‌ورى از محضر آن فقيه ژرف‌انديش بزرگ و فقيه جليل‌القدر [[عاملی موسوی، محمد بن علی|سيد‌ ‎محمد]]، صاحب «[[مدارك الأحكام في شرح شرائع الإسلام|المدارك]]» به جايگاه بلندى از دانش و فقاهت دست يافت. پس از ارتحال آن دو بزرگوار به مكه رفت و در محضر [[استرآبادی، محمد بن علی|میرزا محمد استرآبادى]] صاحب «کتاب الرجال» به تعمیق و توسيع آموخته‌هایش پرداخت و به‌ویژه در حديث و رجال از آن بزرگوار بسى بهره برد. سپس به موطنش لبنان بازگشت و مدت کوتاهی در آنجا ماند، سپس به به عراق رفت و مدت زمان زیادی در کربلا به تدریس پرداخت<ref>[https://noorlib.ir/book/view/3606/%D8%A5%D8%B3%D8%AA%D9%82%D8%B5%D8%A7%D8%A1-%D8%A7%D9%84%D8%A5%D8%B9%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D9%81%D9%8A-%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D8%A7%D9%84%D8%A5%D8%B3%D8%AA%D8%A8%D8%B5%D8%A7%D8%B1?pageNumber=15&viewType=html ر.ک: همان، ص15]</ref>.
 
«فخرالدين، ابوجعفر محمد بن حسن بن زيد الدين» نوه [[شهيد ثانى]] و فرزند [[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|صاحب معالم]] است.


وى تحصيل را در محضر پدر آغاز كرد، و با بهره‌ورى از محضر آن فقيه ژرف‌انديش بزرگ و فقيه جليل‌القدر سيد محمد، صاحب «المدارك» به جايگاه بلندى از دانش و فقاهت دست يافت. پس از ارتحال آن دو بزرگوار به مكه رفت و در محضر [[استرآبادی، محمد بن علی|ميرزا محمد استرآبادى]] صاحب «کتاب الرجال» به تعميق و توسيع آموخته‌هايش پرداخت و به‌ويژه در حديث و رجال از آن بزرگوار بسى بهره برد.
مؤلف گاه به دمشق مى‌رفت و با عالمان عامّه، ديدار مى‌كرد و در فراگیرى و فرادهى مرزهاى مذهبى را در مى‌نورديد. پيوستگى پنج‌ساله‌ى او با رجالى بزرگ [[استرآبادی، محمدامین بن محمدشریف|محمد امین استرآبادى]] او را در دانش رجال به چيرگى عظيمى رساند. گستردگى آگاهى‌هاى مؤلف در دانش رجال از شرح مورد گفتگو به روشنى پيدا است.
 
مؤلف گاه به دمشق مى‌رفت و با عالمان عامّه، ديدار مى‌كرد و در فراگيرى و فرادهى مرزهاى مذهبى را در مى‌نورديد. پيوستگى پنج‌ساله‌ى او با رجالى بزرگ [[استرآبادی، محمدامین بن محمدشریف|محمد امين استرآبادى]] او را در دانش رجال به چيرگى عظيمى رساند. گستردگى آگاهى‌هاى مؤلف در دانش رجال از شرح مورد گفتگو به روشنى پيدا است.


=== آراء رجالی ===
محققان برخى از آراء رجالى مؤلف را بدين‌سان گزارش كرده‌اند:  
محققان برخى از آراء رجالى مؤلف را بدين‌سان گزارش كرده‌اند:  


1. روايت بزرگانى چون [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] از كسى، نشانگر اعتبار او است.
# روايت بزرگانى چون [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] از كسى، نشانگر اعتبار او است.
# اعتماد بر نقل مراسيل، صلاحيت برای قدح رجالى ندارد.
# در تعارض اقوال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و شيخ در جرح و تعديل، قول [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] را مقدم مى‌دارد.
# اگر [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] مذهب كسى ياد نكند، نشانگر نفى مذهب خاص از او است.
# حديث ابراهیم بن هاشم را «حسن» مى‌داند و نه «صحيح»
# «اضمار» موجب ضعف حديث نيست.
# وكالت امامان(ع) وثاقت وكيل را ثابت نمى‌كند.


2. اعتماد بر نقل مراسيل، صلاحيت براى قدح رجالى ندارد.
== وفات ==
شیخ محمد در شب 12دی القعده سال 1030ق در مکه مکرمه از دنیا رفت و در همان شهر در منطقه معلا نزدیک مرقد حضرت خدیجه بنت خویلد به خاک سپرده شد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/3606/%D8%A5%D8%B3%D8%AA%D9%82%D8%B5%D8%A7%D8%A1-%D8%A7%D9%84%D8%A5%D8%B9%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D9%81%D9%8A-%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D8%A7%D9%84%D8%A5%D8%B3%D8%AA%D8%A8%D8%B5%D8%A7%D8%B1?pageNumber=31&viewType=html ر.ک: همان، ص31]</ref>.


3. در تعارض اقوال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و شيخ در جرح و تعديل، قول [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] را مقدم مى‌دارد.
==آثار==
# استقصاء الاعتبار في شرح الاستبصار
# شرح صحيفه سجاديه
# تعلیقات بر کتاب مدارک الأحکام
# حاشیه أُصول الکافی
# حاشیة علی شرح اللمعة
# حاشیة الفقیة
# حاشیة کتاب الرجال میرزا محمد استرآبادی عالم رجالی
# حاشیة المدارک
# حاشیة المختلف
# حاشیة المطوّل
# حاشیة المعالم
# رساله‌ای به نام «تحفة الدهر فی مناظرة الغنی و الفقر»
# رسالة فی تزکیة الراوی
# «روضة الخواطر و نزهة النواظر»
# کتاب مشتمل علی مسائل و أحادیث و....<ref>[https://noorlib.ir/book/view/3606/%D8%A5%D8%B3%D8%AA%D9%82%D8%B5%D8%A7%D8%A1-%D8%A7%D9%84%D8%A5%D8%B9%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D9%81%D9%8A-%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D8%A7%D9%84%D8%A5%D8%B3%D8%AA%D8%A8%D8%B5%D8%A7%D8%B1?pageNumber=30&viewType=html ر.ک: همان، ص30]</ref>


4. اگر [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] مذهب كسى ياد نكند، نشانگر نفى مذهب خاص از او است.
==پانويس ==
<references />


5. حديث ابراهيم بن هاشم را «حسن» مى‌داند و نه «صحيح»
==منابع مقاله==
مقدمه کتاب استقصاء الاعتبار في شرح الاستبصار


6. «اضمار» موجب ضعف حديث نيست.


7. وكالت امامان(ع) وثاقت وكيل را ثابت نمى‌كند.


== تأليفات ==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


1- استقصاء الاعتبار فى شرح الاستبصار
2- شرح صحيفه سجاديه
== وابسته‌ها ==
{{وابسته‌ها}}
[[إستقصاء الإعتبار في شرح الإستبصار]]  
[[إستقصاء الإعتبار في شرح الإستبصار]]  


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:اردیبهشت (1401)]]
[[ar:محمد بن الحسن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۳

ابن شهید ثانی، محمد بن حسن
نام ابن شهید ثانی، محمد بن حسن
نام‌های دیگر
نام پدر حسن
متولد دوشنبه ۱۰ شعبان ۹۸۰ق
محل تولد لبنان
رحلت ۱2 ذی‌القعده ۱۰۳۰ق
اساتید شيخ جمال‌الدين حسن بن زين‌الدين شهيد ثانى

سید محمد صاحب مدارك

میرزا محمد استرآبادى

برخی آثار استقصاء الاعتبار في شرح الاستبصار
کد مؤلف AUTHORCODE07725AUTHORCODE
برای دیگر کاربردها، ابن شهید ثانی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

فخرالدين، ابوجعفر محمد بن حسن بن زين‌الدين (۹۸۰-۱۰۳۰ق)، نوه شهيد ثانى و فرزند صاحب معالم است. از مهمترین تألیفات ایشان استقصاء الاعتبار في شرح الاستبصار است.

ولادت

او در روز دوشنبه ۱۰ شعبان ۹۸۰ق در لبنان به دنیا آمد[۱].

تحصیلات

وى تحصيل را در محضر پدر آغاز كرد، و با بهره‌ورى از محضر آن فقيه ژرف‌انديش بزرگ و فقيه جليل‌القدر سيد‌ ‎محمد، صاحب «المدارك» به جايگاه بلندى از دانش و فقاهت دست يافت. پس از ارتحال آن دو بزرگوار به مكه رفت و در محضر میرزا محمد استرآبادى صاحب «کتاب الرجال» به تعمیق و توسيع آموخته‌هایش پرداخت و به‌ویژه در حديث و رجال از آن بزرگوار بسى بهره برد. سپس به موطنش لبنان بازگشت و مدت کوتاهی در آنجا ماند، سپس به به عراق رفت و مدت زمان زیادی در کربلا به تدریس پرداخت[۲].

مؤلف گاه به دمشق مى‌رفت و با عالمان عامّه، ديدار مى‌كرد و در فراگیرى و فرادهى مرزهاى مذهبى را در مى‌نورديد. پيوستگى پنج‌ساله‌ى او با رجالى بزرگ محمد امین استرآبادى او را در دانش رجال به چيرگى عظيمى رساند. گستردگى آگاهى‌هاى مؤلف در دانش رجال از شرح مورد گفتگو به روشنى پيدا است.

آراء رجالی

محققان برخى از آراء رجالى مؤلف را بدين‌سان گزارش كرده‌اند:

  1. روايت بزرگانى چون كلينى از كسى، نشانگر اعتبار او است.
  2. اعتماد بر نقل مراسيل، صلاحيت برای قدح رجالى ندارد.
  3. در تعارض اقوال نجاشى و شيخ در جرح و تعديل، قول نجاشى را مقدم مى‌دارد.
  4. اگر نجاشى مذهب كسى ياد نكند، نشانگر نفى مذهب خاص از او است.
  5. حديث ابراهیم بن هاشم را «حسن» مى‌داند و نه «صحيح»
  6. «اضمار» موجب ضعف حديث نيست.
  7. وكالت امامان(ع) وثاقت وكيل را ثابت نمى‌كند.

وفات

شیخ محمد در شب 12دی القعده سال 1030ق در مکه مکرمه از دنیا رفت و در همان شهر در منطقه معلا نزدیک مرقد حضرت خدیجه بنت خویلد به خاک سپرده شد[۳].

آثار

  1. استقصاء الاعتبار في شرح الاستبصار
  2. شرح صحيفه سجاديه
  3. تعلیقات بر کتاب مدارک الأحکام
  4. حاشیه أُصول الکافی
  5. حاشیة علی شرح اللمعة
  6. حاشیة الفقیة
  7. حاشیة کتاب الرجال میرزا محمد استرآبادی عالم رجالی
  8. حاشیة المدارک
  9. حاشیة المختلف
  10. حاشیة المطوّل
  11. حاشیة المعالم
  12. رساله‌ای به نام «تحفة الدهر فی مناظرة الغنی و الفقر»
  13. رسالة فی تزکیة الراوی
  14. «روضة الخواطر و نزهة النواظر»
  15. کتاب مشتمل علی مسائل و أحادیث و....[۴]

پانويس

  1. ↑ ر.ک: استقصاء الاعتبار في شرح الاستبصار، ج1، مقدمه، ص15
  2. ↑ ر.ک: همان، ص15
  3. ↑ ر.ک: همان، ص31
  4. ↑ ر.ک: همان، ص30

منابع مقاله

مقدمه کتاب استقصاء الاعتبار في شرح الاستبصار


وابسته‌ها

برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=ابن_شهید_ثانی،_محمد_بن_حسن&oldid=756145»