حسینی، میرزا داوود: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'رده:تیر (99)' به '') |
||
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00671.jpg|بندانگشتی|وزیر وظایف، داود بن علینقی]] | [[پرونده:NUR00671.jpg|بندانگشتی|وزیر وظایف، داود بن علینقی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |وزیر وظایف، داود بن علینقی | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | حسینی، داود بن علینقی | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1277ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1218ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[سفرنامه میرزا داوود وزیر وظایف]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00671AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ميرزا داوود حسينى''' (1277-1218ق)، معروف به «وزير وظايف آستان قدس رضوى»، از نوادگان ميرزا محمدمهدى شهيد، يكى از علماى اصفهانى ساكن خراسان بوده است كه در اوايل دوره قاجار مىزيسته. | |||
== ولادت == | |||
ابتداى سفرنامه، مؤلف، به تاريخ ولادت خود اشاره مىكند؛ آنجا كه از آغاز سفر خود در سال 1322ق و در سن 45 سالگى ياد مىكند؛ بنابراین، به نظر مىرسد كه وى در سال 1277ق، متولد شده باشد. | |||
متأسفانه بيش از اين، درباره زندگى مؤلف، اطلاعى در دست نيست | متأسفانه بيش از اين، درباره زندگى مؤلف، اطلاعى در دست نيست. | ||
از لابهلاى سفرنامه پيداست كه مؤلف در حكومت | از لابهلاى سفرنامه پيداست كه مؤلف در حكومت آصفالدوله، در خراسان، موقعيت و جايگاه ويژهاى داشته است. از گزارشهاى شهر به شهرى كه ميرزا داوود ارائه كرده و در آنها به ديدارهاى خود با علما و دانشمندان و نيز عمال و كارگزاران حكومتى اشاره مىكند، مىتوان دريافت كه وى داراى موقعيت برجستهاى بوده است. | ||
== وفات == | |||
در سال 1218ق، به دست نادرميرزاى افشار، پسر شاهرخ كه بر مشهد استيلا يافته و دستگاه پادشاهى مستقلى بنا كرده بود، به جرم همدلى با شاه قاجار كشته شد، اما در شجرهنامه ذكرشده در پايان سفرنامهاى كه ذيلا به معرفى آن پرداخته خواهد شد، نامى از محمدمهدى وجود ندارد و اين مسئله، زندگىنامه مؤلف را دچار ابهام مىكند. | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[سفرنامه میرزا داوود وزیر وظایف]] | [[سفرنامه میرزا داوود وزیر وظایف]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۵۳
نام | وزیر وظایف، داود بن علینقی |
---|---|
نامهای دیگر | حسینی، داود بن علینقی |
نام پدر | |
متولد | 1277ق |
محل تولد | |
رحلت | 1218ق |
اساتید | |
برخی آثار | سفرنامه میرزا داوود وزیر وظایف |
کد مؤلف | AUTHORCODE00671AUTHORCODE |
ميرزا داوود حسينى (1277-1218ق)، معروف به «وزير وظايف آستان قدس رضوى»، از نوادگان ميرزا محمدمهدى شهيد، يكى از علماى اصفهانى ساكن خراسان بوده است كه در اوايل دوره قاجار مىزيسته.
ولادت
ابتداى سفرنامه، مؤلف، به تاريخ ولادت خود اشاره مىكند؛ آنجا كه از آغاز سفر خود در سال 1322ق و در سن 45 سالگى ياد مىكند؛ بنابراین، به نظر مىرسد كه وى در سال 1277ق، متولد شده باشد.
متأسفانه بيش از اين، درباره زندگى مؤلف، اطلاعى در دست نيست.
از لابهلاى سفرنامه پيداست كه مؤلف در حكومت آصفالدوله، در خراسان، موقعيت و جايگاه ويژهاى داشته است. از گزارشهاى شهر به شهرى كه ميرزا داوود ارائه كرده و در آنها به ديدارهاى خود با علما و دانشمندان و نيز عمال و كارگزاران حكومتى اشاره مىكند، مىتوان دريافت كه وى داراى موقعيت برجستهاى بوده است.
وفات
در سال 1218ق، به دست نادرميرزاى افشار، پسر شاهرخ كه بر مشهد استيلا يافته و دستگاه پادشاهى مستقلى بنا كرده بود، به جرم همدلى با شاه قاجار كشته شد، اما در شجرهنامه ذكرشده در پايان سفرنامهاى كه ذيلا به معرفى آن پرداخته خواهد شد، نامى از محمدمهدى وجود ندارد و اين مسئله، زندگىنامه مؤلف را دچار ابهام مىكند.