دواداری، ابوبکر بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۳۷

دواداری، ابوبکر بن عبدالله

نام	دواداری، ابوبکر بن عبدالله
نام‎های دیگر	اب‍ن‌ال‍دواداری‌، اب‍وب‍ک‍ر ب‍ن‌ ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌ دواداری‌، س‍ی‍ف‌ال‍دی‍ن‌ اب‍وب‍ک‍ر ب‍ن‌ ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌
نام پدر	جمال‌الدین عبدالله
متولد	دهه‌هاى آخر سده 7 قمری
محل تولد	محله باطلیه قاهره
رحلت	زنده در 736 ق یا 1335 م
اساتید
برخی آثار	‏كنز الدرر و جامع الغرر
کد مؤلف	AUTHORCODE03957AUTHORCODE

ابن دوادارى، یا ابن دواةدارى، ابوبکر بن عبدالله بن آیبک دوادارى، فرزند جمال‌الدین عبدالله از بزرگان دستگاه امیر سیف‌الدین بَلَبان (بُلبان) رومى و جدّش عزالدین آیبک استاددار معظَّمى (متوفای 646ق/ 1248م) فرمانرواى شهرک صرخد (واقع در حوران) بود.

ولادت

از زندگانى ابوبکر بن عبدالله بن دوادارى جز آنچه او خود در جاى‌جاى کتاب‌هایش آورده، اطلاع مهمى در دست نیست. احتمالاً در دهه‌هاى آخر سده 7 قمری زاده شده است. او خود گفته است که در محله باطلیه قاهره متولد شده و سالهاى کودکى و جوانى را در آنجا گذرانده، آنگاه همراه پدرش به دمشق رفته و تا زمانى که پدرش در قید حیات بوده، در همان شهر مى‌زیسته است. گرچه نمى‌دانیم که آیا بعدها به قاهره بازگشته یا نه، ولى به احتمال قوى با ناصرالدین محمد بن منصور قلاوون از ممالیک بحرى مصر ارتباط داشته، زیرا در مقدمه کنزالدرر با لحن ستایش‌آمیزى از این سلطان سخن رانده و کتاب تاریخ خود را به نام او نامیده است.

پدرش

جمال‌الدین عبدالله پدر ابن‌دوادارى در محله باطلیه قاهره اقامت داشت و فرزندش ابوبکر در همین محله زاده شد و پرورش یافت.

جمال‌الدین‌از 699ق تا 710ق حکومت ایالت عُریان را بر عهده داشت. پس از کناره‌گیرى از این سمت، سلطان او را میان ماندن در قاهره یا رفتن به شام مخیّر ساخت و او شام را برگزید و همراه فرزندش ابوبکر بدانجا رفت. جمال‌الدین در دمشق به سمت مهماندارى منصوب گشت و سپس شغل بازرسى دیوانها (مُشدّالدّواوین) نیز به او داده شد. وى به این کار علاقه‌اى نداشت و در فرصتى که به دست آورد، آن را رها کرد، اما تا سال713ق که درگذشت، در سمت مهماندارى باقى ماند. سرانجام در مأموریتى که به وادى زرقاء اردن رفته بود، از اسب فرو افتاد و از دنیا رفت. پیکرش را به اذرعات در حوران بردند و در کنار گور پدر و مادرش به خاک سپردند.

مناصب

به نظر مى‌رسد که وى پس از مدتى کار دیوانى از آن روى برتافته و به علم و ادب پرداخته بوده است. ابن دوادارى با آنکه در مقدمه تاریخ بزرگش، کنزالدرر، از دانشمندان بزرگ شرق و غرب و برخى از متصوفه که با آنان دیدار داشته و از ایشان بهره گرفته سخن مى‌گوید، یادى از آنان در کتابش به میان نمى‌آورد.

وفات

از پایان زندگانى او نیز اطلاعى در دست نیست، اما روشن است که تا 736ق یعنى آخرین سال مذکور در تاریخ وى، زنده بوده است. مقریزى از مردى به نام ابن دوادارى که در 750ق حیات داشته، نام برده است، اما بسیار بعید به نظر مى‌رسد که این یک، همان ابوبکر بن عبدالله بوده باشد.

آثار

از ابن دوادارى دو کتاب باقى مانده که شهرت یافته است:

كنز الدرر و جامع‌الغرر.
درر التيجان و غرر تواريخ الأزمان^[۱].

پانویس

↑ آل داود، سید علی، ج3، ص515-516

منابع مقاله

آل داود، سید علی، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، ج3، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374

وابسته‌ها

كنز الدرر و جامع الغرر

[1] آل داود، سید علی، ج3، ص515-516

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class='wikiInfo'>
+<div class="wikiInfo">
-[[پرونده:NUR03957.jpg|بندانگشتی|دواداری، ابو بکر بن عبدالله]]
+[[پرونده:NUR03957.jpg|بندانگشتی|دواداری، ابوبکر بن عبدالله]]
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 |-
-! نام!! data-type='authorName'|دواداری، ابو بکر بن عبدالله
+! نام!! data-type="authorName" |دواداری، ابوبکر بن عبدالله
 |-
-|نام های دیگر
+|نام‎های دیگر
-|data-type='authorOtherNames'| اب‍ن‌ال‍دواداری‌، اب‍وب‍ک‍ر ب‍ن‌ ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌
+| data-type="authorOtherNames" | اب‍ن‌ال‍دواداری‌، اب‍وب‍ک‍ر ب‍ن‌ ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌
-دواداری‌، س‍ی‍فال‍دی‍ن‌ اب‍وب‍ک‍ر ب‍ن‌ ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌
+دواداری‌، س‍ی‍ف‌ال‍دی‍ن‌ اب‍وب‍ک‍ر ب‍ن‌ ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌
 |-
 |نام پدر
-|data-type='authorfatherName'|
+| data-type="authorfatherName" |جمال‌الدین عبدالله
 |-
 |متولد
-|data-type='authorbirthDate'|
+| data-type="authorbirthDate" |دهه‌هاى آخر سده 7 قمری
 |-
 |محل تولد
-|data-type='authorBirthPlace'|
+| data-type="authorBirthPlace" |محله باطلیه قاهره
 |-
 |رحلت
-|data-type='authorDeathDate'|736 هـ.ق یا 1335 م
+| data-type="authorDeathDate" |زنده در 736 ق یا 1335 م
 |-
 |اساتید
-|data-type='authorTeachers'|
+| data-type="authorTeachers" |
 |-
 |برخی آثار
-|data-type='authorWritings'|[[‏کنز الدرر و جامع الغرر ]] / نوع اثر: کتاب  / نقش: نويسنده
+| data-type="authorWritings" |[[‏كنز الدرر و جامع الغرر]]
-|-class='articleCode'
+|- class="articleCode"
-|کد مولف
+|کد مؤلف
-|data-type='authorCode'|AUTHORCODE3957AUTHORCODE
+| data-type="authorCode" |AUTHORCODE03957AUTHORCODE
 |}
 </div>
+'''ابن دوادارى، یا ابن دواةدارى، ابوبکر بن عبدالله بن آیبک دوادارى'''، فرزند جمال‌الدین عبدالله از بزرگان دستگاه امیر سیف‌الدین بَلَبان (بُلبان) رومى و جدّش عزالدین آیبک استاددار معظَّمى (متوفای  646ق/ 1248م) فرمانرواى شهرک صرخد (واقع در حوران) بود.
-«ابن دوادارى، يا ابن دواةدارى، ابوبكر بن عبدالله بن آيبك دوادارى» فرزند جمال‌الدين عبدالله از بزرگان دستگاه امير سيف‌الدين بَلَبان (بُلبان) رومى و جدّش عزالدين آيبك استاددار معظَّمى (د 646ق/ 1248م) فرمانرواى شهرك صرخد (واقع در حوران) بود. جمال‌الدين عبدالله پدر ابن‌دوادارى در محله باطليه قاهره اقامت داشت و فرزندش ابوبكر در همين محله زاده شد و پرورش يافت.
+== ولادت ==
+از زندگانى ابوبکر بن عبدالله بن دوادارى جز آنچه او خود در جاى‌جاى کتاب‌هایش آورده، اطلاع مهمى در دست نیست. احتمالاً در دهه‌هاى آخر سده 7 قمری زاده شده است. او خود گفته است که در محله باطلیه قاهره متولد شده و سالهاى کودکى و جوانى را در آنجا گذرانده، آنگاه همراه پدرش به دمشق رفته و تا زمانى که پدرش در قید حیات بوده، در همان شهر مى‌زیسته است. گرچه نمى‌دانیم که آیا بعدها به قاهره بازگشته یا نه، ولى به احتمال قوى با ناصرالدین محمد بن منصور قلاوون از ممالیک بحرى مصر ارتباط داشته، زیرا در مقدمه کنزالدرر با لحن ستایش‌آمیزى از این سلطان سخن رانده و کتاب تاریخ خود را به نام او نامیده است.
-جمال‌الدين‌از 699ق1300/م تا 710ق1310/م حكومت ايالت عُريان را بر عهده داشت. پس از كناره‌گيرى از اين سمت، سلطان او را ميان ماندن در قاهره يا رفتن به شام مخيّر ساخت و او شام را برگزيد و همراه فرزندش ابوبكر بدانجا رفت. جمال‌الدين در دمشق به سمت مهماندارى منصوب گشت و سپس شغل بازرسى ديوانها (مُشدّالدّواوين) نيز به او داده شد. وى به اين كار علاقه‌اى نداشت و در فرصتى كه به دست آورد، آن را رها كرد، اما تا سال713ق1313/م كه درگذشت، در سمت مهماندارى باقى ماند. سرانجام در مأموريتى كه به وادى زرقاء اردن رفته بود، از اسب فرو افتاد و مرد. پيكرش را به اذرعات در حوران بردند و در كنار گور پدر و مادرش به خاك سپردند.
+==پدرش==
+جمال‌الدین عبدالله پدر ابن‌دوادارى در محله باطلیه قاهره اقامت داشت و فرزندش ابوبکر در همین محله زاده شد و پرورش یافت.
-از زندگانى ابوبكر بن عبدالله بن دوادارى جز آنچه او خود در جاى‌جاى كتابهايش آورده، اطلاع مهمى در دست نيست. احتمالاً در دهه‌هاى آخر سده 7ق13/م زاده شده است. او خود گفته است كه در محله باطليه قاهره متولد شده و سالهاى كودكى و جوانى را در آنجا گذرانده، آنگاه همراه پدرش به دمشق رفته و تا زمانى كه پدرش در قيد حيات بوده، در همان شهر مى‌زيسته است. گر چه نمى‌دانيم كه آيا بعدها به قاهره بازگشته يا نه، ولى به احتمال قوى با ناصرالدين محمد بن منصور قلاوون از مماليك بحرى مصر ارتباط داشته، زيرا در مقدمه كنزالدرر با لحن ستايش‌آميزى از اين سلطان سخن رانده و كتاب تاريخ خود را به نام او ناميده است.
+جمال‌الدین‌از 699ق تا 710ق حکومت ایالت عُریان را بر عهده داشت. پس از کناره‌گیرى از این سمت، سلطان او را میان ماندن در قاهره یا رفتن به شام مخیّر ساخت و او شام را برگزید و همراه فرزندش ابوبکر بدانجا رفت. جمال‌الدین در دمشق به سمت مهماندارى منصوب گشت و سپس شغل بازرسى دیوانها (مُشدّالدّواوین) نیز به او داده شد. وى به این کار علاقه‌اى نداشت و در فرصتى که به دست آورد، آن را رها کرد، اما تا سال713ق که درگذشت، در سمت مهماندارى باقى ماند. سرانجام در مأموریتى که به وادى زرقاء اردن رفته بود، از اسب فرو افتاد و از دنیا رفت. پیکرش را به اذرعات در حوران بردند و در کنار گور پدر و مادرش به خاک سپردند.
-به نظر مى‌رسد كه وى پس از مدتى كار ديوانى از آن روى برتافته و به علم و ادب پرداخته بوده است. ابن دوادارى با آنكه در مقدمه تاريخ بزرگش، كنزالدرر، از دانشمندان بزرگ شرق و غرب و برخى از متصوفه كه با آنان ديدار داشته و از ايشان بهره گرفته سخن مى‌گويد، يادى از آنان در كتابش به ميان نمى‌آورد.
+==مناصب==
+به نظر مى‌رسد که وى پس از مدتى کار دیوانى از آن روى برتافته و به علم و ادب پرداخته بوده است. ابن دوادارى با آنکه در مقدمه تاریخ بزرگش، کنزالدرر، از دانشمندان بزرگ شرق و غرب و برخى از متصوفه که با آنان دیدار داشته و از ایشان بهره گرفته سخن مى‌گوید، یادى از آنان در کتابش به میان نمى‌آورد.
-از پايان زندگانى او نيز اطلاعى در دست نيست، اما روشن است كه تا 736ق1335/م يعنى آخرين سال مذكور در تاريخ وى، زنده بوده است. مقريزى از مردى به نام ابن دوادارى كه در 750ق1349/م حيات داشته، نام برده است، اما بسيار بعيد به نظر مى‌رسد كه اين يك، همان ابوبكر بن عبدالله بوده باشد.
+==وفات==
+از پایان زندگانى او نیز اطلاعى در دست نیست، اما روشن است که تا 736ق یعنى آخرین سال مذکور در تاریخ وى، زنده بوده است. [[مقریزی، احمد بن علی|مقریزى]] از مردى به نام ابن دوادارى که در 750ق حیات داشته، نام برده است، اما بسیار بعید به نظر مى‌رسد که این یک، همان ابوبکر بن عبدالله بوده باشد.
-== آثار:==
+== آثار==
+از ابن دوادارى دو کتاب باقى مانده که شهرت یافته است:
+# كنز الدرر و جامع‌الغرر.
+# درر التيجان و غرر تواريخ الأزمان<ref>آل داود، سید علی، ج3، ص515-516</ref>.
-از ابن دوادارى دو كتاب باقى مانده كه شهرت يافته است:
+==پانویس==
+<references/>
+==منابع مقاله==
+آل داود، سید علی، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، ج3، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374
-. كنز الدرر و جامع‌الغرر.
+==وابسته‌ها==
+{{وابسته‌ها}}
-. درر التيجان و غرر تواريخ الازمان.
+[[كنز الدرر و جامع الغرر]]
-== وابسته‌ها ==
-[[کنز الدرر و جامع الغرر]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
 [[رده:زندگی‌نامه]]