حملاوی، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> [[پرونده:NUR07919.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.)
     
    جز (جایگزینی متن - 'ن شناسی ' به 'ن‌شناسی ')
     
    (۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR07919.jpg|بندانگشتی|حملاوی، احمد]]
    [[پرونده:NUR07919.jpg|بندانگشتی|حملاوی، احمد]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|حملاوی، احمد
    ! نام!! data-type="authorName" |حملاوی، احمد
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‎های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'|  
    | data-type="authorOtherNames" |  
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |محمد
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|
    | data-type="authorbirthDate" |1273ق 1856/م
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|
    | data-type="authorBirthPlace" |بلیس مصر
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|1351 هـ.ق
    | data-type="authorDeathDate" |22 ربیع الاول 1351ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|
    | data-type="authorWritings" |[[شذا العرف في فن الصرف]]
    |-class='articleCode'
    |- class="articleCode"
    |کد مولف
    |کد مؤلف
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE7919AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE07919AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>


    '''احمد بن محمد بن احمد حملاوى''' (1856 - 1928 م)، عالم لغوی مصری،  یکی از پیشگامان زبان‌شناسی و ترجمه در قرن نوزدهم، مؤلف کتاب مشهور در علم صرف [[شذا العرف في فن الصرف]]


    «احمد بن محمد بن احمد حملاوى»، از اساتيد علم لغت است. وى منسوب به «منيه حمل» از قريه‌هاى «بلبيس» مى‌باشد. على مبارك‌پاشا در كتاب «الخطط التوفيقية» نوشته است: «وى در تاريخ 1273ق1856/م به دنيا آمد و پس از كسب فيض از محضر پدر خويش، قرائت و بسيارى از علوم شرعى و ادبى را از افاضل عصرش آموخت و به مدرسه «دارالعلوم» راه يافت» (حملاوى، احمد، ص13).
    == زندگی‌نامه ==
    وى منسوب به «منيه حمل» از قريه‌هاى «بلبيس» مى‌باشد. على مبارک‌پاشا در كتاب «الخطط التوفيقية» نوشته است: «وى در تاريخ 1273ق 1856/م به دنيا آمد و پس از كسب فيض از محضر پدر خويش، قرائت و بسيارى از علوم شرعى و ادبى را از افاضل عصرش آموخت و به مدرسه «دارالعلوم» راه يافت»<ref>حملاوى، احمد، ص13</ref>


    وى در سال 1306ق1889/م، از دارالعلوم اجازه تدريس دريافت نمود، اما در سال 1898م، تدريس را رها كرده و به مشاغل دولتى و قضايى روى آورد (ر.ك: همان).
    وى در سال 1306ق1889/م، از دارالعلوم اجازه تدريس دريافت نمود، اما در سال 1898م، تدريس را رها كرده و به مشاغل دولتى و قضايى روى آورد<ref>ر.ک: همان</ref>
     
    == وفات ==
    مرگ او در 22 ربیع الاول 1351ق برابر با 26 ژوئیه 1932 روی داد.


    == آثار ==
    == آثار ==
     
    # شذا العرف في فن الصرف؛
     
    # زهر الربيع في المعاني و البيان و البديع؛
    1. شذا العرف في فن الصرف؛
    # مورد الصفا في سيرة المصطفى؛
     
    # قواعد التأييد في عقائد التوحيد؛
    2. زهر الربيع في المعاني و البيان و البديع؛
    # ديوان شعر<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>
     
    3. مورد الصفا في سيرة المصطفى؛
     
    4. قواعد التأييد في عقائد التوحيد؛
     
    5. ديوان شعر (ر.ك: همان، ص20).


    == شاگردان ==
    == شاگردان ==


    {{ستون-شروع|2}}


    1. شيخ عبدالعزيز شاويش بك؛
    # شيخ عبدالعزيز شاويش بك؛
     
    # محمد عاطف بركات پاشا؛
    2. محمد عاطف بركات پاشا؛
    # محمد خضرى بك؛
     
    # مهدى زيكو؛
    3. محمد خضرى بك؛
    # احمد اسكندرى؛
     
    # حسن منصور؛
    4. مهدى زيكو؛
    # مهدى خليل؛
     
    # حسن مأمون؛
    5. احمد اسكندرى؛
    # عبدالله عفيفى؛
     
    # [[خولی، امین|امين خولى]]؛
    6. حسن منصور؛
    # احمد زكى صفوت؛
     
    # حسن محمد زهران؛
    7. مهدى خليل؛
    # طه ابوبكر؛
     
    # مهدى علام؛
    8. حسن مأمون؛
    # مصطفى السقا<ref>همان</ref>
     
    {{پایان}}
    9. عبدالله عفيفى؛


    10. امين خولى؛
    ==وفات==


    11. احمد زكى صفوت؛
    وى در 22 ربيع‌الاول سال 1351ق، بدرود حيات گفت<ref>همان، ص14</ref>
     
    12. حسن محمد زهران؛
     
    13. طه ابوبكر؛
     
    14. مهدى علام؛
     
    15. مصطفى السقا (همان).
     
    وى در 22 ربيع‌الاول سال 1351ق، بدرود حيات گفت (همان، ص14).


    ==پانويس ==
    <references/>
    == منابع مقاله ==
    == منابع مقاله ==


    حملاوى، احمد، «شذ العرف في فن الصرف»، تحقيق محمد احمد قاسم، بيروت، مكتبة العصرية، 1430ق2009/م.


    حملاوى، احمد، «شذ العرف في فن الصرف»، تحقيق محمد احمد قاسم، بيروت، مكتبة العصرية، 1430ق2009/م.


    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    == وابسته‌ها ==
    [[شذا العرف في فن الصرف]]  
    [[شذا العرف في فن الصرف]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۲

    حملاوی، احمد
    نام حملاوی، احمد
    نام‎های دیگر
    نام پدر محمد
    متولد 1273ق 1856/م
    محل تولد بلیس مصر
    رحلت 22 ربیع الاول 1351ق
    اساتید
    برخی آثار شذا العرف في فن الصرف
    کد مؤلف AUTHORCODE07919AUTHORCODE

    احمد بن محمد بن احمد حملاوى (1856 - 1928 م)، عالم لغوی مصری،  یکی از پیشگامان زبان‌شناسی و ترجمه در قرن نوزدهم، مؤلف کتاب مشهور در علم صرف شذا العرف في فن الصرف

    زندگی‌نامه

    وى منسوب به «منيه حمل» از قريه‌هاى «بلبيس» مى‌باشد. على مبارک‌پاشا در كتاب «الخطط التوفيقية» نوشته است: «وى در تاريخ 1273ق 1856/م به دنيا آمد و پس از كسب فيض از محضر پدر خويش، قرائت و بسيارى از علوم شرعى و ادبى را از افاضل عصرش آموخت و به مدرسه «دارالعلوم» راه يافت»[۱]

    وى در سال 1306ق1889/م، از دارالعلوم اجازه تدريس دريافت نمود، اما در سال 1898م، تدريس را رها كرده و به مشاغل دولتى و قضايى روى آورد[۲]

    وفات

    مرگ او در 22 ربیع الاول 1351ق برابر با 26 ژوئیه 1932 روی داد.

    آثار

    1. شذا العرف في فن الصرف؛
    2. زهر الربيع في المعاني و البيان و البديع؛
    3. مورد الصفا في سيرة المصطفى؛
    4. قواعد التأييد في عقائد التوحيد؛
    5. ديوان شعر[۳]

    شاگردان


    1. شيخ عبدالعزيز شاويش بك؛
    2. محمد عاطف بركات پاشا؛
    3. محمد خضرى بك؛
    4. مهدى زيكو؛
    5. احمد اسكندرى؛
    6. حسن منصور؛
    7. مهدى خليل؛
    8. حسن مأمون؛
    9. عبدالله عفيفى؛
    10. امين خولى؛
    11. احمد زكى صفوت؛
    12. حسن محمد زهران؛
    13. طه ابوبكر؛
    14. مهدى علام؛
    15. مصطفى السقا[۴]

    وفات

    وى در 22 ربيع‌الاول سال 1351ق، بدرود حيات گفت[۵]

    پانويس

    1. حملاوى، احمد، ص13
    2. ر.ک: همان
    3. ر.ک: همان، ص20
    4. همان
    5. همان، ص14

    منابع مقاله

    حملاوى، احمد، «شذ العرف في فن الصرف»، تحقيق محمد احمد قاسم، بيروت، مكتبة العصرية، 1430ق2009/م.


    وابسته‌ها