الرسائل الجديدة و الفرائد الحديثة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''') |
||
| (۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR13304J1.jpg | |||
| عنوان =الرسائل الجدیدة و الفرائد الحدیثة | |||
| عنوان‌های دیگر =تلخیص لفرائد [الاصول] الاستاذ مرتضی الانصاری قدس‌سره... | |||
| | |||
فرائد الاصول. تلخیص | فرائد الاصول. تلخیص | ||
| | | پدیدآوران = | ||
[[انصاری، مرتضی بن محمدامین]] (نویسنده) | |||
[[مشکینی اردبیلی، علی]] (خلاصه کننده) | [[مشکینی اردبیلی، علی]] (خلاصه کننده) | ||
| زبان =عربی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 159 /الف8 ف4018 | ||
| موضوع = | |||
اصول فقه شیعه | |||
|کد کنگره | | ناشر = | ||
پيروز (چاپخانه) | |||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
|موضوع | | سال نشر = 1349 ش | ||
|ناشر | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13304AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =13304 | |||
| کتابخوان همراه نور =13304 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''الرسائل الجديدة و الفرائد الحديثة'''، نوشته مرحوم [[مشکینی اردبیلی، علی|آيت‌الله على مشكينى اردبيلى]]، شرحى است بر كتاب گران‌سنگ «فرائد الاصول» [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم مرتضى انصارى]] كه با قلمى روان و بيانى شيوا به رشته تحرير درآمده است. اين كتاب، به زبان عربى بوده و در قطع رحلى و در يك جلد به چاپ رسيده است. | |||
== | ==ساختار== | ||
با توجه به اينكه كتاب «الرسائل الجديدة و الفرائد الحديثة»، شرح كتاب «رسائل» مرحوم [[شيخ انصارى]] است، ازاين‌رو ترتيب مباحث آن، همانند ترتيب مباحث كتاب «فرائد الاصول» است. روش نویسنده نيز بدين‌صورت است كه در ابتدا، عبارت متن كتاب «فرائد الاصول» را بيان نموده و سپس در ذيل آن، توضيحات خود را مرقوم مى‌دارد. | |||
==گزارش محتوا== | |||
[[مشکینی اردبیلی، علی|آيت‌الله على مشكينى اردبيلى]]، در بيان معنی «مكلف»، در عبارت مرحوم شيخ انصارى: «فاعلم أن المكلف اذا التفت..»، مى‌نويسند: | |||
== گزارش محتوا == | |||
[[مشکینی اردبیلی، علی|آيت‌الله على مشكينى اردبيلى]] ، در بيان معنی «مكلف»، در عبارت مرحوم شيخ انصارى: «فاعلم أن المكلف اذا التفت..»، مى‌نويسند: | |||
مراد از مكلف هر فرد بالغ عاقلى است كه قلم تكليف بر وى نهاده شده، نه خصوص آن كسى كه تكليف بر او منجز شده است و با اين تعريف، شخص مجنون و بچه غير بالغ از تعريف خارج مى‌شوند. | مراد از مكلف هر فرد بالغ عاقلى است كه قلم تكليف بر وى نهاده شده، نه خصوص آن كسى كه تكليف بر او منجز شده است و با اين تعريف، شخص مجنون و بچه غير بالغ از تعريف خارج مى‌شوند. | ||
| خط ۵۹: | خط ۳۹: | ||
و «شك»، در عبارت شيخ، شامل ظن غير معتبر و خود شك است. | و «شك»، در عبارت شيخ، شامل ظن غير معتبر و خود شك است. | ||
سپس ايشان، در بيان واژه «اصول»، اين‌گونه توضيح مى‌دهد: اصول، عبارت است از احكامى كه در موضوع شك و عدم علم، جعل شده است؛ حال اگر مورد استعمال آنها باب الفاظ باشد، به آنها اصول لفظيه گفته مى‌شود، مانند | سپس ايشان، در بيان واژه «اصول»، اين‌گونه توضيح مى‌دهد: اصول، عبارت است از احكامى كه در موضوع شك و عدم علم، جعل شده است؛ حال اگر مورد استعمال آنها باب الفاظ باشد، به آنها اصول لفظيه گفته مى‌شود، مانند اصالة «الحقيقة» در هنگام شك در اراده معناى مجازى و چنانچه مورد استعمال آنها مرحله عمل باشد، به آنها اصول عمليه اطلاق مى‌شود، مانند«اصالة البرائة» در هنگام شك در تكليف. | ||
سپس ايشان مى‌افزايند: تقسيم اصول عمليه، به چهار دسته، عقلى نيست، بلكه استقرايى مستفاد از ادله است و الا اين امكان وجود دارد كه در تمام موارد، اصل برائت يا احتياط جارى شود. | سپس ايشان مى‌افزايند: تقسيم اصول عمليه، به چهار دسته، عقلى نيست، بلكه استقرايى مستفاد از ادله است و الا اين امكان وجود دارد كه در تمام موارد، اصل برائت يا احتياط جارى شود. | ||
نویسنده، در بخشى ديگرى از اين بحث، به بيان معنى شك در تكليف پرداخته و مى‌نويسد: | |||
مراد از شك در تكليف، شك در نوع تكليف است، مانند شك در وجوب و حرمت، نه شك در جنس تكليف، مانند الزام مشترك بين آن دو؛ | مراد از شك در تكليف، شك در نوع تكليف است، مانند شك در وجوب و حرمت، نه شك در جنس تكليف، مانند الزام مشترك بين آن دو؛ بنابراین، در صورت شك در نوع تكليف، اصل برائت جارى مى‌شود، خواه جنس تكليف نيز مجهول باشد(مانند شك در حرمت عصير عنبى) و خواه اينكه جنس تكليف معلوم باشد(مانند وجود علم اجمالى به حرمت نماز جمعه و وجوب آن)... | ||
آنچه بيان شد | آنچه بيان شد نمونه‌هایى بود از كار شارح. ايشان، بقيه مطالب را با همين شيوه شرح داده‌اند. | ||
== منابع == | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن كتاب. | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:فقه و اصول]] | [[رده: فقه و اصول]] | ||
[[رده:اصول فقه (آثارکلی)]] | [[رده:اصول فقه (آثارکلی)]] | ||
[[رده:اصول فقه شیعه]] | [[رده:اصول فقه شیعه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۱۶
| الرسائل الجدیدة و الفرائد الحدیثة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | انصاری، مرتضی بن محمدامین (نویسنده) مشکینی اردبیلی، علی (خلاصه کننده) |
| عنوان‌های دیگر | تلخیص لفرائد [الاصول] الاستاذ مرتضی الانصاری قدس‌سره... فرائد الاصول. تلخیص |
| ناشر | پيروز (چاپخانه) |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1349 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | اصول فقه شیعه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 159 /الف8 ف4018 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الرسائل الجديدة و الفرائد الحديثة، نوشته مرحوم آيت‌الله على مشكينى اردبيلى، شرحى است بر كتاب گران‌سنگ «فرائد الاصول» شيخ اعظم مرتضى انصارى كه با قلمى روان و بيانى شيوا به رشته تحرير درآمده است. اين كتاب، به زبان عربى بوده و در قطع رحلى و در يك جلد به چاپ رسيده است.
ساختار
با توجه به اينكه كتاب «الرسائل الجديدة و الفرائد الحديثة»، شرح كتاب «رسائل» مرحوم شيخ انصارى است، ازاين‌رو ترتيب مباحث آن، همانند ترتيب مباحث كتاب «فرائد الاصول» است. روش نویسنده نيز بدين‌صورت است كه در ابتدا، عبارت متن كتاب «فرائد الاصول» را بيان نموده و سپس در ذيل آن، توضيحات خود را مرقوم مى‌دارد.
گزارش محتوا
آيت‌الله على مشكينى اردبيلى، در بيان معنی «مكلف»، در عبارت مرحوم شيخ انصارى: «فاعلم أن المكلف اذا التفت..»، مى‌نويسند:
مراد از مكلف هر فرد بالغ عاقلى است كه قلم تكليف بر وى نهاده شده، نه خصوص آن كسى كه تكليف بر او منجز شده است و با اين تعريف، شخص مجنون و بچه غير بالغ از تعريف خارج مى‌شوند.
و «شك»، در عبارت شيخ، شامل ظن غير معتبر و خود شك است.
سپس ايشان، در بيان واژه «اصول»، اين‌گونه توضيح مى‌دهد: اصول، عبارت است از احكامى كه در موضوع شك و عدم علم، جعل شده است؛ حال اگر مورد استعمال آنها باب الفاظ باشد، به آنها اصول لفظيه گفته مى‌شود، مانند اصالة «الحقيقة» در هنگام شك در اراده معناى مجازى و چنانچه مورد استعمال آنها مرحله عمل باشد، به آنها اصول عمليه اطلاق مى‌شود، مانند«اصالة البرائة» در هنگام شك در تكليف.
سپس ايشان مى‌افزايند: تقسيم اصول عمليه، به چهار دسته، عقلى نيست، بلكه استقرايى مستفاد از ادله است و الا اين امكان وجود دارد كه در تمام موارد، اصل برائت يا احتياط جارى شود.
نویسنده، در بخشى ديگرى از اين بحث، به بيان معنى شك در تكليف پرداخته و مى‌نويسد:
مراد از شك در تكليف، شك در نوع تكليف است، مانند شك در وجوب و حرمت، نه شك در جنس تكليف، مانند الزام مشترك بين آن دو؛ بنابراین، در صورت شك در نوع تكليف، اصل برائت جارى مى‌شود، خواه جنس تكليف نيز مجهول باشد(مانند شك در حرمت عصير عنبى) و خواه اينكه جنس تكليف معلوم باشد(مانند وجود علم اجمالى به حرمت نماز جمعه و وجوب آن)...
آنچه بيان شد نمونه‌هایى بود از كار شارح. ايشان، بقيه مطالب را با همين شيوه شرح داده‌اند.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.