الألفين الفارق بین الصدق و المين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ب«' به 'ب «') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'الألفين (ابهام زدایی)' به 'الألفين (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۵۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR12935J1.jpg | |||
| عنوان =الألفین الفارق بین الصدق و المین | |||
| عنوان‌های دیگر =کتاب الالفین الفارق بین الصدق و المین | |||
| پدیدآوران = | |||
[[المؤسسه الاسلاميه للبحوث و المعلومات]] (مصحح) | |||
| | |||
| | |||
[[علامه حلی، حسن بن یوسف]] ( | [[علامه حلی، حسن بن یوسف]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 223/54 /ع8الف7 | ||
| موضوع = | |||
اسلام - مسایل متفرقه | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
علی بن | [[امام على(ع)|علی بن ابیطالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت | ||
علی بن | [[امام على(ع)|علی بن ابیطالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - امامت | ||
علی بن | [[امام على(ع)|علی بن ابیطالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - جنبه‌های قرآنی | ||
علی بن | [[امام على(ع)|علی بن ابیطالب(ع)]]، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضایل | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | المؤسسة الإسلامية للبحوث و المعلومات | ||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
| سال نشر = 1381 ش یا 1423 ق | |||
|مکان نشر | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12935AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =2 | |||
|سال نشر | | کتابخانۀ دیجیتال نور =12935 | ||
| کتابخوان همراه نور =12935 | |||
| | | کد پدیدآور = | ||
|کد | | پس از = | ||
| | | پیش از = | ||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر|الألفين (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''الألفين الفارق بین الصدق و المين'''، اثر [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، جمال‌الدين، [[علامه حلی، حسن بن یوسف|حسن بن يوسف بن مطهر]]، متوفاى 726ق، است. اين كتاب، به زبان عربى و درباره امامت است. | |||
[[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، جزء اول كتاب را در سال 709ق و جزء دوم آن را در سال 712ق، به پایان رسانده است. پس از علامه، [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] آن را جمع‌آورى و مرتب نموده و در پایان نسخه نوشته است: «در سال 754ق، در نجف اشرف كتاب را جمع‌آورى نمودم.» | |||
==ساختار== | |||
كتاب، داراى یک مقدمه، دو مقاله و یک خاتمه است. | |||
==گزارش محتوا== | |||
=== مقدمه === | |||
علامه، در مقدمه كتاب، بحث‌هایى پيرامون امام، شخصيت امام، وجوب نصب امام و صفات لازم در وجود امام مطرح كرده و پس از آن، ادله مخالفين را ذكر نموده و به آنها پاسخ‌هاى جامع و كامل داده است. | |||
علامه، در مقدمه كتاب، | |||
او، خود، مى‌فرمايد: | او، خود، مى‌فرمايد: | ||
«...من، در اين كتاب، از ادله يقينى و برهان‌هاى عقلى و نقلى، هزار دليل بر امامت | «...من، در اين كتاب، از ادله يقينى و برهان‌هاى عقلى و نقلى، هزار دليل بر امامت سيد الوصيين على بن ابى‌طالب(ع) و هزار دليل بر ابطال شبهات مخالفين آوردم. هم‌چنين به قدر كفايت، ادله‌اى بر امامت بقيه ائمه(ع) ذكر كردم... و آن را بر یک مقدمه و دو مقاله و یک خاتمه مرتب نمودم». | ||
مقاله‌ها | === مقاله‌ها === | ||
مؤلف، پس از بحث‌هاى مقدماتى، بحث مبسوط خود را پيرامون ادله وجوب عصمت امام(ع)، آغاز نموده است. | مؤلف، پس از بحث‌هاى مقدماتى، بحث مبسوط خود را پيرامون ادله وجوب عصمت امام(ع)، آغاز نموده است. | ||
به جهت سهولت | به جهت سهولت دسترسى به مطالب كتاب، هر صد دليل، یک جا ذكر شده و پس از رسيدن به عدد صد، دوباره شماره‌ها از یک آغاز شده و در آغاز آنها، عنوان «المائة الثانية»، «المائة الثالثة» و... را آورده است. | ||
علامه، در تمام كتاب، از ادله نقلى و عقلى به‌طور هم‌زمان استفاده كرده و ترتيب و تمايز خاصى بين ادله ديده نمى‌شود. | علامه، در تمام كتاب، از ادله نقلى و عقلى به‌طور هم‌زمان استفاده كرده و ترتيب و تمايز خاصى بين ادله ديده نمى‌شود. | ||
| خط ۸۷: | خط ۶۹: | ||
«اگر امام، غير معصوم باشد، به خود يا به امامى ديگر محتاج خواهد بود(چون علت احتياج كه همان عدم عصمت است، در وى وجود دارد)، پس دور يا تسلسل پيش مى‌آيد كه هر دو باطل است...». | «اگر امام، غير معصوم باشد، به خود يا به امامى ديگر محتاج خواهد بود(چون علت احتياج كه همان عدم عصمت است، در وى وجود دارد)، پس دور يا تسلسل پيش مى‌آيد كه هر دو باطل است...». | ||
وى، در | وى، در پایان كتاب فرموده: «اين، آخرين مطلبى بود كه از ادله نقل كردم و مجموع آنها 1038 دليل است، لكن ادله بر وجوب عصمت امام(ع) بسيار زياد است و ما به همين مقدار اكتفا نموديم.» | ||
از ظاهر اين نقل، با توجه به آنچه در ابتداى كتاب ذكر نموده، چنين برمى‌آيد كه علامه، يا از قصد خود منصرف شده و به همين مقدار از ادله اكتفا كرده و يا اينكه فخر | از ظاهر اين نقل، با توجه به آنچه در ابتداى كتاب ذكر نموده، چنين برمى‌آيد كه علامه، يا از قصد خود منصرف شده و به همين مقدار از ادله اكتفا كرده و يا اينكه [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]]، هنگام تنظيم كتاب، بقيه ادله را پيدا نكرده و حدود نه‌صد و اندى دليل مفقود شده است. | ||
البته انتهاى كتاب موجود است و احتمالا | البته انتهاى كتاب موجود است و احتمالا قسمت‌هایى از اواسط كتاب از بين رفته است. | ||
گر چه [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، مقدمه مبسوطى در ابتداى كتاب آورده و دو مقاله را هم ذكر كرده، اما در كتاب اثرى از خاتمه كتاب كه در ابتدا وعده داده بود، به چشم نمى‌خورد. | گر چه [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، مقدمه مبسوطى در ابتداى كتاب آورده و دو مقاله را هم ذكر كرده، اما در كتاب اثرى از خاتمه كتاب كه در ابتدا وعده داده بود، به چشم نمى‌خورد. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
گر چه چاپ حاضر، داراى فهرست‌هاى متنوع پایان كتاب نيست، اما در حواشى كتاب، تعليقات فراوانى اضافه شده و در بسيارى از آنها نكات پيچيده متن كتاب، به زيبايى توضيح داده شده و بعضى استدلال‌هاى كتاب مفصلا تبيين شده است. | |||
گر چه چاپ حاضر، داراى فهرست‌هاى متنوع | |||
== نسخه‌شناسى == | == نسخه‌شناسى == | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۸۵: | ||
اين كتاب شريف، به جهت اهميت موضوع، اتقان مطالب و فضل و علم مؤلف، بسيار مورد توجه قرار گرفته، به‌طورى كه بارها تجديد چاپ شده است از جمله: | اين كتاب شريف، به جهت اهميت موضوع، اتقان مطالب و فضل و علم مؤلف، بسيار مورد توجه قرار گرفته، به‌طورى كه بارها تجديد چاپ شده است از جمله: | ||
# در سال 1296ق، در ایران. | |||
# در سال 1298ق، در ایران كه در حاشيه آن، كتاب «منهاج الكرامة» علامه هم آمده است. | |||
# در سال 1372ق، در ایران، همراه با مقدمه‌اى از شيخ احمد وائلى. | |||
# در سال 1409ق، توسط انتشارات دار الهجرة قم(چاپ موجود در برنامه). | |||
در ابتداى اين طبع، مقدمه‌اى در شرح حال مؤلف و كتاب، توسط حسین اعلمى نگاشته شده است. | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:مباحث خاص کلامی]] | [[رده: مباحث خاص کلامی]] | ||
[[رده:امامت]] | |||
[[رده:امام علی(ع)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۰
| الألفین الفارق بین الصدق و المین | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | المؤسسه الاسلاميه للبحوث و المعلومات (مصحح) علامه حلی، حسن بن یوسف (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | کتاب الالفین الفارق بین الصدق و المین |
| ناشر | المؤسسة الإسلامية للبحوث و المعلومات |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1381 ش یا 1423 ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | اسلام - مسایل متفرقه
علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - امامت علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - جنبه‌های قرآنی علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - فضایل |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | BP 223/54 /ع8الف7 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الألفين الفارق بین الصدق و المين، اثر علامه حلى، جمال‌الدين، حسن بن يوسف بن مطهر، متوفاى 726ق، است. اين كتاب، به زبان عربى و درباره امامت است.
علامه حلى، جزء اول كتاب را در سال 709ق و جزء دوم آن را در سال 712ق، به پایان رسانده است. پس از علامه، فخر المحققين آن را جمع‌آورى و مرتب نموده و در پایان نسخه نوشته است: «در سال 754ق، در نجف اشرف كتاب را جمع‌آورى نمودم.»
ساختار
كتاب، داراى یک مقدمه، دو مقاله و یک خاتمه است.
گزارش محتوا
مقدمه
علامه، در مقدمه كتاب، بحث‌هایى پيرامون امام، شخصيت امام، وجوب نصب امام و صفات لازم در وجود امام مطرح كرده و پس از آن، ادله مخالفين را ذكر نموده و به آنها پاسخ‌هاى جامع و كامل داده است.
او، خود، مى‌فرمايد:
«...من، در اين كتاب، از ادله يقينى و برهان‌هاى عقلى و نقلى، هزار دليل بر امامت سيد الوصيين على بن ابى‌طالب(ع) و هزار دليل بر ابطال شبهات مخالفين آوردم. هم‌چنين به قدر كفايت، ادله‌اى بر امامت بقيه ائمه(ع) ذكر كردم... و آن را بر یک مقدمه و دو مقاله و یک خاتمه مرتب نمودم».
مقاله‌ها
مؤلف، پس از بحث‌هاى مقدماتى، بحث مبسوط خود را پيرامون ادله وجوب عصمت امام(ع)، آغاز نموده است.
به جهت سهولت دسترسى به مطالب كتاب، هر صد دليل، یک جا ذكر شده و پس از رسيدن به عدد صد، دوباره شماره‌ها از یک آغاز شده و در آغاز آنها، عنوان «المائة الثانية»، «المائة الثالثة» و... را آورده است.
علامه، در تمام كتاب، از ادله نقلى و عقلى به‌طور هم‌زمان استفاده كرده و ترتيب و تمايز خاصى بين ادله ديده نمى‌شود.
چون طرف بحث علامه، مخالفين مذهب تشيع هستند نه غير مسلمانان، وى از آيات قرآن، بسيار در استدلال‌هاى خود بهره برده و به همان دليل، هيچ استدلالى به احاديث و روايات ائمه و معصومين از طريق خاصه ندارد.
با توجه به احاطه علامه به علوم مختلف، استدلال‌هاى او بسيار متنوع بوده و از استحكام بالايى برخوردار است.
علامه، از انواع قضايا و قياس‌هاى منطقى، مانند ضروريه، ممكنه بالامكان العام و بالامكان الخاص، دائمه و... در ادله خود يارى جسته و بسيار موفق بوده است.
نمونه‌اى از ادله او را بشنويد:
«اگر امام، غير معصوم باشد، به خود يا به امامى ديگر محتاج خواهد بود(چون علت احتياج كه همان عدم عصمت است، در وى وجود دارد)، پس دور يا تسلسل پيش مى‌آيد كه هر دو باطل است...».
وى، در پایان كتاب فرموده: «اين، آخرين مطلبى بود كه از ادله نقل كردم و مجموع آنها 1038 دليل است، لكن ادله بر وجوب عصمت امام(ع) بسيار زياد است و ما به همين مقدار اكتفا نموديم.»
از ظاهر اين نقل، با توجه به آنچه در ابتداى كتاب ذكر نموده، چنين برمى‌آيد كه علامه، يا از قصد خود منصرف شده و به همين مقدار از ادله اكتفا كرده و يا اينكه فخر المحققين، هنگام تنظيم كتاب، بقيه ادله را پيدا نكرده و حدود نه‌صد و اندى دليل مفقود شده است.
البته انتهاى كتاب موجود است و احتمالا قسمت‌هایى از اواسط كتاب از بين رفته است.
گر چه علامه حلى، مقدمه مبسوطى در ابتداى كتاب آورده و دو مقاله را هم ذكر كرده، اما در كتاب اثرى از خاتمه كتاب كه در ابتدا وعده داده بود، به چشم نمى‌خورد.
وضعيت كتاب
گر چه چاپ حاضر، داراى فهرست‌هاى متنوع پایان كتاب نيست، اما در حواشى كتاب، تعليقات فراوانى اضافه شده و در بسيارى از آنها نكات پيچيده متن كتاب، به زيبايى توضيح داده شده و بعضى استدلال‌هاى كتاب مفصلا تبيين شده است.
نسخه‌شناسى
اين كتاب شريف، به جهت اهميت موضوع، اتقان مطالب و فضل و علم مؤلف، بسيار مورد توجه قرار گرفته، به‌طورى كه بارها تجديد چاپ شده است از جمله:
- در سال 1296ق، در ایران.
- در سال 1298ق، در ایران كه در حاشيه آن، كتاب «منهاج الكرامة» علامه هم آمده است.
- در سال 1372ق، در ایران، همراه با مقدمه‌اى از شيخ احمد وائلى.
- در سال 1409ق، توسط انتشارات دار الهجرة قم(چاپ موجود در برنامه).
در ابتداى اين طبع، مقدمه‌اى در شرح حال مؤلف و كتاب، توسط حسین اعلمى نگاشته شده است.