ابن مفلح، محمد بن مفلح: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '[[ ' به '[[') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۴۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR08829.jpg|بندانگشتی|ابن مفلح، محمد بن مفلح]] | [[پرونده:NUR08829.jpg|بندانگشتی|ابن مفلح، محمد بن مفلح]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |ابن مفلح، محمد بن مفلح | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |مفلح بن محمد بن مفرج | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |710ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |بيتالمقدس | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |736ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[ذهبى]] | ||
مزّى | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[الآداب الشرعیة و المنح المرعیة]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE08829AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''شمسالدين ابوعبدالله محمد بن مفلح''' (710 - 763ق)، سر سلسله و مهمترين شخصيت خاندان ابن مفلح است. | |||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
[[زرکلی، خیرالدین|زركلى]] از منابع متقدم نقل كرده است كه وى در سال 710ق در بيتالمقدس به دنيا آمد و همانجا رشد يافت. | |||
==اساتید== | |||
مشاهيرى چون [[ذهبى]] و مزّى از مشايخ او بودهاند. | |||
==مناصب== | |||
شمسالدين كه نيابت قاضى القضاة جمالالدين مرداوى را در قضا برعهده داشت با دختر او ازدواج كرد و از وى صاحب هفت فرزند شد. در منابع موجود از شمسالدين پنج پسر شناخته شده است. او در علوم مختلف دست داشت، اما در فقه تواناتر بود. | |||
== آثار== | ==آثار== | ||
# الآداب الشرعية و المنح المرعية؛ | # الآداب الشرعية و المنح المرعية؛ | ||
# اصول الفقه؛ | # اصول الفقه؛ | ||
# رسالة | # رسالة في العمل بالخطوط؛ | ||
# النكت و الفوائد السنية على مشكلات المحرّر لمجدالدين ابن | # النكت و الفوائد السنية على مشكلات المحرّر لمجدالدين ابن تيمیة. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
شمسالدين پس از سالها تأليف و تدريس در مدارس دمشق چون صاحبيه و جوزيه سرانجام در سال 763ق در دمشق درگذشت و در مقبرة ابن قدامة در كوه قاسيون به خاک سپرده شد<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/2887 مؤذن جامی، محمد هادی، ج4، ص654-655]</ref>. | |||
== | ==پانویس== | ||
<references/> | |||
==منابع مقاله== | |||
[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/2887 مؤذن جامی، محمد هادی، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377] | |||
== وابستهها == | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[الآداب الشرعیة و المنح المرعیة]] | |||
[[الآداب الشرعیة و المنح المرعیة]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۰
نام | ابن مفلح، محمد بن مفلح |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | مفلح بن محمد بن مفرج |
متولد | 710ق |
محل تولد | بيتالمقدس |
رحلت | 736ق |
اساتید | ذهبى
مزّى |
برخی آثار | الآداب الشرعیة و المنح المرعیة |
کد مؤلف | AUTHORCODE08829AUTHORCODE |
شمسالدين ابوعبدالله محمد بن مفلح (710 - 763ق)، سر سلسله و مهمترين شخصيت خاندان ابن مفلح است.
ولادت
زركلى از منابع متقدم نقل كرده است كه وى در سال 710ق در بيتالمقدس به دنيا آمد و همانجا رشد يافت.
اساتید
مشاهيرى چون ذهبى و مزّى از مشايخ او بودهاند.
مناصب
شمسالدين كه نيابت قاضى القضاة جمالالدين مرداوى را در قضا برعهده داشت با دختر او ازدواج كرد و از وى صاحب هفت فرزند شد. در منابع موجود از شمسالدين پنج پسر شناخته شده است. او در علوم مختلف دست داشت، اما در فقه تواناتر بود.
آثار
- الآداب الشرعية و المنح المرعية؛
- اصول الفقه؛
- رسالة في العمل بالخطوط؛
- النكت و الفوائد السنية على مشكلات المحرّر لمجدالدين ابن تيمیة.
وفات
شمسالدين پس از سالها تأليف و تدريس در مدارس دمشق چون صاحبيه و جوزيه سرانجام در سال 763ق در دمشق درگذشت و در مقبرة ابن قدامة در كوه قاسيون به خاک سپرده شد[۱].
پانویس
منابع مقاله