موسوی زنجانی، سید ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'شيخ حسين حلى' به 'شيخ حسين حلى ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'زنجانی (ابهام زدایی)' به 'زنجانی (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۶۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR01843.jpg|بندانگشتی|موسوی زنجانی، ابراهیم]] | [[پرونده:NUR01843.jpg|بندانگشتی|موسوی زنجانی، ابراهیم]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |موسوی زنجانی، ابراهیم | ||
|- | |- | ||
| | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |سید ساجدین | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1303ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |صائین قلعه | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |20 آبان 1378ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[حلی، حسین|شیخ حسین حلى]] | ||
[[حکیم، سید محسن|سید محسن حكیم]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[عقاید الإمامیة الأثنی عشریة]] | ||
|-class= | |||
|کد | کشف المراد شرح تجرید الاعتقاد | ||
|data-type= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |||
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE01843AUTHORCODE | |||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|موسوی زنجانی (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''سید ابراهیم موسوى زنجانى''' (1303-1378ش)، فیلسوف، متكلم، فقیه، اصولی، رجالی، نسب‌شناس | |||
== ولادت == | |||
سید ابراهیم احمدی، اغلب مشهور به موسوی زنجانی در قصبه صائین قلعه كه هم اكنون شهری است از توابع ابهر در استان زنجان در تاریخ 1344ق/ 1303ش به دنیا آمد. | |||
== تحصیلات == | |||
وى قرآن و ادبیات فارسى را نزد پدرش مرحوم سید ساجدین آموخت و در تاریخ 1320ش در 16سالگى به قم مهاجرت نمود و دروس سطوح را نزد بزرگان اساتید حوزه تلمذ نمود. 5 سال در آنجا ماند. | |||
در سال 1325ش به نجف اشرف مهاجرت كرده، از محضر مراجع و فلاسفه بزرگ آن سامان همچون سید عبدالهادی شیرازی، میرزاباقر زنجانی، [[حلی، حسین|شیخ حسین حلى]]، [[حکیم، سید محسن|سید محسن حكیم]]، میرزاآقا (سید ابراهیم) شیرازی، فیلسوف الاسلام شیخ صدرا بادكوبی، سید جواد تبریزی، [[خویی، سید ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویی]]، سید حسین حمامی نجفی بهره برد تا در حدود 29یا30 سالگی به درجه اجتهاد دست یافت. از مشایخ اجازه اجتهاد وی میتوان از شیخ محمد حسین كاشف الغطاء، شیخ عبدالكریم زنجانی، [[خویی، سید ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویی]]، شیخ كاظم شیرازی، سید محمد حسن بغدادی، سید عبدالاعلی سبزواری، سید علی طباطبایی تبریزی و... هم نام برد. | |||
آیت‌الله احمدی زنجانی از سال 1347 یا 1348 ش پس از درگذشت شیخ عبدالکریم زنجانی در جایگاه نماز وی در رواق [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین ع]] امامت نماز جماعت را عهده دار شد تا سال 1355ش/1395ق که پس از 30 سال اقامت در نجف و با تشدید حکومت وقت بعث با ترک عراق راهی مکه مکرمه گردید و پس از زیارت در اول محرم الحرام 1396ق وارد بحرین شد و پس از چندی به اصرار دوستان اهل‌بیت و برخی دوستان خود جهت زعامت شیعیان کویت حدود 10 سال در این کشوراقامت و به ترتیب در اواخر عمر نیز چند سالی در جوار مرقد مطهر زینب(س) در سوریه مسکن گزید. | |||
علامه احمدی زنجانی به شهادت آثار چاپی و غیر چاپی‌اش که در دسترس است، بیش از 50 عنوان کتاب را در رشته‌های گوناگون فقه، اصول، فلسفه، و عقاید (کلام)، تاریخ، انساب و تراجم / شرح حال نویسی، سفر نامه، و نیز شرح حاشیه‌نویسی (بر رسائل و مکاسب [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] و [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|کفایه]] [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانی]]) تألیف نمود.ایشان همچنین بیش از 700 شاگرد اهل کشورهای گوناگون همچون ایران،عراق، لبنان، عربستان سعودی، بحرین، هند، پاکستان و افغانستان، را از علوم آل محمد به ویژه در شاخه‌های فقه، اصول، کلام وفلسفه سیراب نمودند وبدین وسیله ونیز با سفرهای مداوم خود شماری از اهالی مناطق یاد شده را مرید و مقلد خود ساختند. این بجز مناطق مربوط به مسقط الراس ایشان دراستانهای زنجان، قزوین و آذربایجان است که به طور سنتی دوست دار خاندان اهل علم و بعضا صاحب کرامات وی نظیر سیدالساجدین هستند. رساله علمیه ایشان به خواست مقلدین در 1394 ق / ح 1354 ش به دو زبان فارسی و عربی تألیف ومنتشر شد. | |||
ایشان گذشته از تدریس و تألیف، بانی مشاریع و ابنیه خیریه‌ای در شهرهای مختلف نظیر زنجان، کرکوک، استامبول وبحرین نیزشده‌اند. وی افزون بر 15 بار سفر زیارت مکه مکرمه (تا سال 1358 ش)، 5بار به قاهره،2بار استامبول ونیز دست کم به شهرها یا کشورهای بحرین، قطر، مسقط (عمان) دبی (امارات متحده عربی (اردن، هند وپاکستان) و لندن به جهت معالجه، مسافرت نموده است. | |||
== وفات == | |||
این محقق خستگی نا پذیر سرانجام در اردیبهشت 1376 پس از بیش از 50 سال اقامت در خارج از کشور وتبلیق دین مبین اسلام، به حال بیماری به کشورباز گشت و پس از 2سال تحمل بیماری، در 20 آبان 1378ش برابر با 2 شعبان 1420ق به دیدار معبود شتافت و مطابق وصیتش به علت محظور / دفن در نجف اشرف، در قصبه رادکان از توابه تاکستان قزوین در کنار پدر محبوب ونیز دو برادرمدفونش درهمان مكان به خاک سپرده شد.از آیت‌الله احمدی زنجانی که بر تکثیر نفوس مسلمین بویژه سادات تاکید داشت،15 فرزند شامل 7 پسر و 8 دختر و 25 نواده و 11 نتیجه به یادگار مانده که هم اکنون در شهرهای تهران، قم، صایین قلعه ونیز در کشورهای عراق، یونان، سوریه وایتالیا ساکنند و بعضا در رشته‌های: جراحی، پزشکی، مهندسی، علوم سیاسی، ریاضی، الهیات، حقوق، فلسفه، جامعه‌شناسی، حسابداری، تاریخ،جغرافی، ادبیات فارسی و... نیز علوم حوزوی تحسیلات عالیه از سطح کارشناسی تا دكتری تخصص داشته یا مشغول تحصیل اند. | |||
وى از شخصیت‌هاى برجسته‌اى است كه در كشور كویت به تبلیغ و ترویج دین مبین اسلام پرداخته است. | |||
{{الگو:فیلسوفان شیعه}} | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[عقائد الإمامية الاثنى عشرية]] | |||
[[ | |||
[[ | [[وسيلة الدارين في انصار الحسين(ع)]] | ||
[[ | [[کشف المراد شرح تجرید الاعتقاد]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:رجالیان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۱۷
| نام | موسوی زنجانی، ابراهیم |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | سید ساجدین |
| متولد | 1303ش |
| محل تولد | صائین قلعه |
| رحلت | 20 آبان 1378ش |
| اساتید | شیخ حسین حلى |
| برخی آثار | عقاید الإمامیة الأثنی عشریة
کشف المراد شرح تجرید الاعتقاد |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01843AUTHORCODE |
سید ابراهیم موسوى زنجانى (1303-1378ش)، فیلسوف، متكلم، فقیه، اصولی، رجالی، نسب‌شناس
ولادت
سید ابراهیم احمدی، اغلب مشهور به موسوی زنجانی در قصبه صائین قلعه كه هم اكنون شهری است از توابع ابهر در استان زنجان در تاریخ 1344ق/ 1303ش به دنیا آمد.
تحصیلات
وى قرآن و ادبیات فارسى را نزد پدرش مرحوم سید ساجدین آموخت و در تاریخ 1320ش در 16سالگى به قم مهاجرت نمود و دروس سطوح را نزد بزرگان اساتید حوزه تلمذ نمود. 5 سال در آنجا ماند.
در سال 1325ش به نجف اشرف مهاجرت كرده، از محضر مراجع و فلاسفه بزرگ آن سامان همچون سید عبدالهادی شیرازی، میرزاباقر زنجانی، شیخ حسین حلى، سید محسن حكیم، میرزاآقا (سید ابراهیم) شیرازی، فیلسوف الاسلام شیخ صدرا بادكوبی، سید جواد تبریزی، سید ابوالقاسم خویی، سید حسین حمامی نجفی بهره برد تا در حدود 29یا30 سالگی به درجه اجتهاد دست یافت. از مشایخ اجازه اجتهاد وی میتوان از شیخ محمد حسین كاشف الغطاء، شیخ عبدالكریم زنجانی، سید ابوالقاسم خویی، شیخ كاظم شیرازی، سید محمد حسن بغدادی، سید عبدالاعلی سبزواری، سید علی طباطبایی تبریزی و... هم نام برد.
آیت‌الله احمدی زنجانی از سال 1347 یا 1348 ش پس از درگذشت شیخ عبدالکریم زنجانی در جایگاه نماز وی در رواق امیرالمؤمنین ع امامت نماز جماعت را عهده دار شد تا سال 1355ش/1395ق که پس از 30 سال اقامت در نجف و با تشدید حکومت وقت بعث با ترک عراق راهی مکه مکرمه گردید و پس از زیارت در اول محرم الحرام 1396ق وارد بحرین شد و پس از چندی به اصرار دوستان اهل‌بیت و برخی دوستان خود جهت زعامت شیعیان کویت حدود 10 سال در این کشوراقامت و به ترتیب در اواخر عمر نیز چند سالی در جوار مرقد مطهر زینب(س) در سوریه مسکن گزید.
علامه احمدی زنجانی به شهادت آثار چاپی و غیر چاپی‌اش که در دسترس است، بیش از 50 عنوان کتاب را در رشته‌های گوناگون فقه، اصول، فلسفه، و عقاید (کلام)، تاریخ، انساب و تراجم / شرح حال نویسی، سفر نامه، و نیز شرح حاشیه‌نویسی (بر رسائل و مکاسب شیخ انصاری و کفایه آخوند خراسانی) تألیف نمود.ایشان همچنین بیش از 700 شاگرد اهل کشورهای گوناگون همچون ایران،عراق، لبنان، عربستان سعودی، بحرین، هند، پاکستان و افغانستان، را از علوم آل محمد به ویژه در شاخه‌های فقه، اصول، کلام وفلسفه سیراب نمودند وبدین وسیله ونیز با سفرهای مداوم خود شماری از اهالی مناطق یاد شده را مرید و مقلد خود ساختند. این بجز مناطق مربوط به مسقط الراس ایشان دراستانهای زنجان، قزوین و آذربایجان است که به طور سنتی دوست دار خاندان اهل علم و بعضا صاحب کرامات وی نظیر سیدالساجدین هستند. رساله علمیه ایشان به خواست مقلدین در 1394 ق / ح 1354 ش به دو زبان فارسی و عربی تألیف ومنتشر شد.
ایشان گذشته از تدریس و تألیف، بانی مشاریع و ابنیه خیریه‌ای در شهرهای مختلف نظیر زنجان، کرکوک، استامبول وبحرین نیزشده‌اند. وی افزون بر 15 بار سفر زیارت مکه مکرمه (تا سال 1358 ش)، 5بار به قاهره،2بار استامبول ونیز دست کم به شهرها یا کشورهای بحرین، قطر، مسقط (عمان) دبی (امارات متحده عربی (اردن، هند وپاکستان) و لندن به جهت معالجه، مسافرت نموده است.
وفات
این محقق خستگی نا پذیر سرانجام در اردیبهشت 1376 پس از بیش از 50 سال اقامت در خارج از کشور وتبلیق دین مبین اسلام، به حال بیماری به کشورباز گشت و پس از 2سال تحمل بیماری، در 20 آبان 1378ش برابر با 2 شعبان 1420ق به دیدار معبود شتافت و مطابق وصیتش به علت محظور / دفن در نجف اشرف، در قصبه رادکان از توابه تاکستان قزوین در کنار پدر محبوب ونیز دو برادرمدفونش درهمان مكان به خاک سپرده شد.از آیت‌الله احمدی زنجانی که بر تکثیر نفوس مسلمین بویژه سادات تاکید داشت،15 فرزند شامل 7 پسر و 8 دختر و 25 نواده و 11 نتیجه به یادگار مانده که هم اکنون در شهرهای تهران، قم، صایین قلعه ونیز در کشورهای عراق، یونان، سوریه وایتالیا ساکنند و بعضا در رشته‌های: جراحی، پزشکی، مهندسی، علوم سیاسی، ریاضی، الهیات، حقوق، فلسفه، جامعه‌شناسی، حسابداری، تاریخ،جغرافی، ادبیات فارسی و... نیز علوم حوزوی تحسیلات عالیه از سطح کارشناسی تا دكتری تخصص داشته یا مشغول تحصیل اند.
وى از شخصیت‌هاى برجسته‌اى است كه در كشور كویت به تبلیغ و ترویج دین مبین اسلام پرداخته است.