إرشاد الأذهان إلی أحكام الإيمان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'آیت‌اللهگلپايگانى' به 'آیت‌الله گلپايگانى') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ایمان (ابهام زدایی)' به 'ایمان (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۱۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR00018J1.jpg | |||
| عنوان =إرشاد الأذهان إلی أحکام الإیمان | |||
| عنوان‌های دیگر = | |||
| | | پدیدآوران = | ||
[[علامه حلی، حسن بن یوسف]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
[[تبریزیان، فارس]] (محقق) | [[تبریزیان، فارس]] (محقق) | ||
| زبان =عربی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 182/3 /ع8الف4 | ||
| موضوع = | |||
علامه حلی، حسن بن یوسف، 648 - 726ق. - سرگذشت‌نامه | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
فقه جعفری - قرن 8ق. | فقه جعفری - قرن 8ق. | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | جماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامی | ||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
| سال نشر = 1410 ق | |||
|مکان نشر | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00018AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =2 | |||
|سال نشر | | کتابخانۀ دیجیتال نور =00018 | ||
| کتابخوان همراه نور =00018 | |||
| | | کد پدیدآور = | ||
| | | پس از = | ||
| | | پیش از = | ||
| | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|الإرشاد (ابهام‌زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر| ایمان (ابهام‌زدایی) }} | |||
'''إرشاد الأذهان إلی أحکام الإیمان''' یا إرشاد الأذهان إلى علم الإيمان، یکى از معروف‌ترين و معتبرترين مصادر فقه امامیّه و از مهم‌ترين آثار بجاى مانده از ابومنصور جمال‌الدين [[حسن بن يوسف بن مطهر حلى]] (م 726 ق) معروف به علامه حلی(قده) مى‌باشد. | |||
'''إرشاد الأذهان إلی أحکام الإیمان''' یا إرشاد الأذهان إلى علم الإيمان، | |||
==منزلت کتاب== | ==منزلت کتاب== | ||
اين کتاب | اين کتاب یک دوره فقه فتوايى مختصر و موجز از کتاب طهارت تا کتاب ديات مى‌باشد و در آن از استدلال‌هاى متعارف اثرى ديده نمى‌شود و مطالب آن بصورت منظم و در قالب‌بندى‌هاى خاصى ارائه شده است. | ||
به دليل شأن و منزلت والاى | به دليل شأن و منزلت والاى این کتاب در نزد فقهاى عظام از عصر مؤلف تا همین اواخر، در حوزه‌هاى علمیه تدريس مى‌شده است و بيش از 50 شرح و حاشيه بر آن زده شده كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] نام آنها ذكر شده است .<ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] جلد 511/1 و 512</ref> | ||
از مشهورترين | از مشهورترين این شروح مى‌توان اين‌ها را نام برد: | ||
- [[غاية المراد في شرح نكت الإرشاد]]، تأليف [[شهيد اوّل]] (م 786 ق)، | - [[غاية المراد في شرح نكت الإرشاد]]، تأليف [[شهيد اوّل]] (م 786 ق)، | ||
| خط ۶۴: | خط ۴۹: | ||
- [[نهج السداد في خلافيات الإرشاد]]، تأليف شيخ [[يوسف بحرانى]]. | - [[نهج السداد في خلافيات الإرشاد]]، تأليف شيخ [[يوسف بحرانى]]. | ||
از ديگر بزرگانى كه به | از ديگر بزرگانى كه به این کتاب شرح زده‌اند مى‌توان به [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] (م 771 ق)، شيخ [[ابراهیم بن سليمان قطيفى]] (زنده در 945 ق)، [[فاضل تونى]] صاحب الوافية (م 1071 ق)، [[محقق كركى]] (م 940 ق)، [[ابن فهد حلّى]] (م 841 ق)، و [[شيخ انصارى]] (م 1281 ق) اشاره نمود. | ||
اين کتاب نيز نظير بسيارى از كتب علامّه به درخواست فرزند فاضلش فخر | اين کتاب نيز نظير بسيارى از كتب علامّه به درخواست فرزند فاضلش [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]]، محمد بن حسن بن يوسف تأليف شده است كه در خطبۀ کتاب مؤلف به آن اشاره نموده است. | ||
==تاريخ تأليف== | ==تاريخ تأليف== | ||
در نسخه‌اى كه به خط شيخ على بن اسماعيل بن فتوح غروى است سال | در نسخه‌اى كه به خط شيخ على بن اسماعيل بن فتوح غروى است سال پایان نوشتن آن را 701ق ذكر كرده است. با توجه به عبارت آخر کتاب و اجازۀ [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] مشخص مى‌شود كه نویسنده هر مقدار از کتاب را مى‌نوشته است برای علامه مى‌خوانده است و آن را درس مى‌گرفته است. | ||
علامه در آخر کتاب به خط | علامه در آخر کتاب به خط مبارکش نوشته است: «بلغت قراءته ابقاه اللّه، و الفاصلة ما بين قراءة و أخرى يسيرة جدا».<ref>صفحۀ 199 مقدمۀ ناشر</ref> | ||
بنابراین کتاب «إرشاد الأذهان» قبل از سال 700 يعنى 26 سال قبل از وفات مؤلف تأليف شده است. | |||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]آمده است: «فرغ منه 676 أو 696 ق» <ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]10/1</ref> | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] آمده است: «فرغ منه 676 أو 696 ق».<ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]10/1</ref> | ||
==تاريخ انتشار== | ==تاريخ انتشار== | ||
در کتاب «مقدمه‌اى بر فقه شيعه» به دو چاپ از کتاب در سال‌هاى 1272 در تهران و 1403 در قم اشاره نموده است <ref>مقدمه‌اى بر فقه شيعه، 110</ref> | در کتاب «مقدمه‌اى بر فقه شيعه» به دو چاپ از کتاب در سال‌هاى 1272 در تهران و 1403 در قم اشاره نموده است.<ref>مقدمه‌اى بر فقه شيعه، 110</ref> | ||
کتاب موجود در سال | کتاب موجود در سال 1410ق در مؤسسۀ نشر اسلامى تابع جامعۀ مدرسين در حوزۀ علمیۀ قم در دو مجلد چاپ شده است. محقق و مصحح کتاب شيخ فارس حسون مى‌باشد. | ||
==نسخه‌ها== | ==نسخه‌ها== | ||
به دليل | به دليل اهمیت کتاب «إرشاد الأذهان» و توجه فقهاى بزرگ به این کتاب نسخه‌هاى متعددى از این کتاب نوشته شده است و حتى بسيارى از بزرگان با خط مبارکشان این کتاب را نسخه‌بردارى نموده‌اند. از بين این نسخه‌ها به 46 نسخۀ در مقدمۀ کتاب اشاره شده كه عبارتند از: | ||
- 6 نسخه از کتابخانۀ آستان قدس رضوى، | - 6 نسخه از کتابخانۀ آستان قدس رضوى، | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۹۰: | ||
- نسخۀ کتابخانۀ ملا محمد على خوانسارى، | - نسخۀ کتابخانۀ ملا محمد على خوانسارى، | ||
- 2 نسخه از کتابخانۀ عمومى | - 2 نسخه از کتابخانۀ عمومى امیرالمؤمنين(ع) در نجف، | ||
- 3 نسخه از کتابخانۀ مركزى دانشگاه تهران، | - 3 نسخه از کتابخانۀ مركزى دانشگاه تهران، | ||
- نسخۀ کتابخانۀ مدرسۀ | - نسخۀ کتابخانۀ مدرسۀ آیت‌الله بروجردى در نجف، | ||
- 2 نسخه از کتابخانۀ ملك در تهران، | - 2 نسخه از کتابخانۀ ملك در تهران، | ||
- 2 نسخه از کتابخانۀ مدرسۀ | - 2 نسخه از کتابخانۀ مدرسۀ آیت‌الله گلپايگانى، | ||
- نسخۀ کتابخانۀ الهيات مشهد، | - نسخۀ کتابخانۀ الهيات مشهد، | ||
| خط ۱۲۱: | خط ۱۰۶: | ||
- نسخۀ کتابخانۀ ملى در تهران، | - نسخۀ کتابخانۀ ملى در تهران، | ||
- نسخۀ کتابخانۀ | - نسخۀ کتابخانۀ آیتاللهحكيم در نجف، | ||
- 2 نسخه از کتابخانۀ سپهسالار در تهران، | - 2 نسخه از کتابخانۀ سپهسالار در تهران، | ||
| خط ۱۳۸: | خط ۱۲۳: | ||
در چاپ کتاب موجود به سه نسخه كه از قديمى‌ترين و بهترين نسخه‌ها بوده‌اند اعتماد شده كه عبارتند از: | در چاپ کتاب موجود به سه نسخه كه از قديمى‌ترين و بهترين نسخه‌ها بوده‌اند اعتماد شده كه عبارتند از: | ||
#نسخۀ کتابخانۀ امام رضا(ع) با شمارۀ 2222 كه به خط شاگرد مؤلف، على بن اسماعيل بن ابراهیم بن فتوح در سال 701ق نوشته شده و مؤلف به خط مبارکش آن را اجازه داده است. | |||
#نسخۀ کتابخانۀ مجلس شوراى اسلامى در تهران با شمارۀ 6330 كه آن را شاگرد مؤلف سيد شرف‌الدين حسینى بن محمد علوى حسینى طوسى در سال 704 نوشته و مؤلف آن را اجازه داده است و با رمز «س» مشخص شده است. نویسندۀ این نسخه نيز بتدريج متن کتاب را درس گرفته است. | |||
#نسخۀ کتابخانۀ آیت‌الله نجفى مرعشى با شمارۀ 4375 كه این را نيز شاگرد مصنف حسن بن حسین سبزوارى در سال 718ق نوشته و با رمز «م» مشخص شده است، این نسخه از دو نسخۀ ديگر دقيق‌تر و صحيح‌تر مى‌باشد. | |||
علاوه بر سه نسخۀ مذكور، در مواردى كه متن داراى مشكلاتى بوده كه با استفاده از این نسخه‌ها حل نمى‌شده است از نسخۀ چهارمى نيز در موارد نادرى استفاده شده است. این نسخه متعلّق به کتابخانۀ آیت‌الله مرعشى نجفى با شمارۀ 961 است كه به خط محمد بن عبدالحمید جرجانى در سال 866ق نوشته شده است. این نسخه به علّت حواشى متعددى كه بر آن زده شده است بر ساير نسخه‌ها برترى دارد. | |||
علاوه بر سه نسخۀ مذكور، در مواردى كه متن داراى مشكلاتى بوده كه با استفاده از | |||
==روش تحقيق== | ==روش تحقيق== | ||
اگر چه در حدود 50 شرح و حاشيه بر «إرشاد الأذهان» زده شده است اما گروه تحقيق فقط از 4 شرح استفاده نموده و متن کتاب را با مقايسه با آن تصحيح و در مواردى نيز توضيح داده است. | اگر چه در حدود 50 شرح و حاشيه بر «إرشاد الأذهان» زده شده است اما گروه تحقيق فقط از 4 شرح استفاده نموده و متن کتاب را با مقايسه با آن تصحيح و در مواردى نيز توضيح داده است. این چهار شرح عبارتند از: | ||
#غاية المراد في شرح نكث الإرشاد، تأليف [[شهيد اول]] (م 786 ق) | |||
#روض الجنان في شرح إرشاد الأذهان، تأليف [[شهيد ثانى]] (م 966 ق) | |||
#مجمع الفائدة و البرهان في شرح إرشاد الأذهان، تأليف مقدس اردبيلى (م 991 ق) | |||
#ذخيرة المعاد في شرح الإرشاد، تأليف محقق سبزوارى (م 1090 ق)، از اول کتاب تا آخر کتاب حج. | |||
البته گاهى نيز از مجموعه‌هاى فقهى مفصل مثل «[[جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام|جواهر الكلام]]» و «[[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]]» و همین‌طور كتب فقهى ديگرى همچون «اصباح الشيعة» نظام‌الدين صهرشتى،«فقه القرآن» راوندى، «الوسيلة ابن حمزة»، «المهذب [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن برّاج]]»، «الكافي» أبو الصلاح حلبى، «السرائر»[[ابن ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]]، «شرايع الإسلام» [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]]، «الغنية» ابن زهرة، «الإنتصار» [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] قده، «[[من لا‌يحضره الفقيه]]» [[شيخ صدوق]]، «الجامع للشرائع» يحيى بن سعيد حلّى استفاده شده است. | |||
البته گاهى نيز از مجموعه‌هاى فقهى مفصل مثل | |||
==تقسيم‌بندى مطالب== | ==تقسيم‌بندى مطالب== | ||
| خط ۱۶۶: | خط ۱۴۶: | ||
مباحث کتاب در دو مجلد آورده شده كه در جلد اول از کتاب طهارت تا کتاب عطايا و در جلد دوم از کتاب نكاح تا کتاب ديات مى‌باشد. | مباحث کتاب در دو مجلد آورده شده كه در جلد اول از کتاب طهارت تا کتاب عطايا و در جلد دوم از کتاب نكاح تا کتاب ديات مى‌باشد. | ||
مباحث کتاب با | مباحث کتاب با عناوینى نظير مقصد، مطلب، فصل، بحث و باب تقسيم‌بندى شده امّا عناوین مقصد و مطلب بيشتر ديده مى‌شود. | ||
جلد اول شامل ده کتاب است كه عبارتند از: طهارت، صلاة، زكاة، صوم، حج، جهاد، متاجر، ديون، اجارة، عطايا. | جلد اول شامل ده کتاب است كه عبارتند از: طهارت، صلاة، زكاة، صوم، حج، جهاد، متاجر، ديون، اجارة، عطايا. | ||
جلد دوم نيز شامل کتاب‌هاى نكاح، فراق عتق، ايمان، صيد، | جلد دوم نيز شامل کتاب‌هاى نكاح، فراق عتق، ايمان، صيد، میراث، قضاء، حدود، جنايات و ديات مى‌باشد. | ||
در رابطه با تقسيم‌بندى مباحث کتاب نكاتى قابل ذكر است. | در رابطه با تقسيم‌بندى مباحث کتاب نكاتى قابل ذكر است. | ||
#در کتاب طهارت مباحث انواع آب‌ها و نجاسات پس از مباحث وضو و غسل و تيمم ذكر شده در حالى كه در اكثر كتب فقهى قدماء و كتب فقهى متداول در زمان ما این مباحث قبل از وضو و ساير مباحث طهارت مطرح مى‌شده است. | |||
#مباحث کتاب صلاة به سه قسمت كلى مقدمات، ماهيت و لواحق تقسيم شده است. | |||
#بعضى از مباحث مهم كه در ضمن کتاب‌هاى ديگر مطرح شده‌اند عبارتند از: | |||
کتاب اعتكاف در ضمن کتاب حج، کتاب خمس و انفال در ضمن کتاب زكاة، کتاب امر به معروف و نهى از منكر در ضمن کتاب جهاد، کتاب‌هاى رهن، حجر، ضمان، صلح، اقرار و وكالت در ضمن کتاب ديون، کتاب‌هاى مساقاة، جعالة، سبق و رمايه، شركت، مضاربة، وديعة، عارية، لقطه و عضب در ضمن کتاب اجاره، کتاب‌هاى وقف، صدقة، وصايا در ضمن کتاب عطايا و کتاب‌هاى نذر و كفارات در ضمن کتاب أيمان آمده‌اند. | کتاب اعتكاف در ضمن کتاب حج، کتاب خمس و انفال در ضمن کتاب زكاة، کتاب امر به معروف و نهى از منكر در ضمن کتاب جهاد، کتاب‌هاى رهن، حجر، ضمان، صلح، اقرار و وكالت در ضمن کتاب ديون، کتاب‌هاى مساقاة، جعالة، سبق و رمايه، شركت، مضاربة، وديعة، عارية، لقطه و عضب در ضمن کتاب اجاره، کتاب‌هاى وقف، صدقة، وصايا در ضمن کتاب عطايا و کتاب‌هاى نذر و كفارات در ضمن کتاب أيمان آمده‌اند. | ||
== | ==ویژگى‌ها== | ||
کتاب «إرشاد الأذهان» بصورت فقه موجز و مختصر نوشته شده بر خلاف كتب مفصل، در | کتاب «إرشاد الأذهان» بصورت فقه موجز و مختصر نوشته شده بر خلاف كتب مفصل، در این کتاب به صورت بسيار مختصر و بدون ذكر اسامى صاحبان نظريات و با الفاظ مبهم قيل، فيه قولان و نظاير آن نظريات آنان بيان شده است. | ||
در مجموع از بزرگان از فقهاء از [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (قده) | در مجموع از بزرگان از فقهاء از [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (قده) یکبار در صفحۀ 408 جلد اوّل و 28 بار نيز در جلد دوم نام برده شده است و همین‌طور یکبار به [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] در صفحۀ 235 جلد دوم و یکبار نيز در خطبۀ کتاب به [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] در صفحۀ 217 جلد اول اشاره شده است.<ref>صفحۀ 218 جلد دوم، فهرست اعلام</ref> | ||
با توجه به اختصار مباحث کتاب مؤلف | با توجه به اختصار مباحث کتاب مؤلف تطویل مباحث را به كتب فقهى مفصلى نظير «منتهى المطلب»، «تحرير الاحكام»، «تذكرة الفقهاء» و «قواعد الاحكام» ارجاع داده است، وى در صفحۀ 246 جلد دوم مى‌نویسد: | ||
فهذا خلاصة ما أخذناه في هذا الکتاب و من أراد | فهذا خلاصة ما أخذناه في هذا الکتاب و من أراد التطویل بذكر الفروع و الأدلّة و ذكر الخلاف فعليه بکتابنا المسمى ب «المنتهى المطلب» فإنّه بلغ الغاية و تجاوز النهایة و من أراد التوسط فعليه بما أخذناه في التحرير أو تذكرة الفقهاء، أو قواعد الاحكام أو غير ذلك من کتابنا. | ||
از طرفى ناشرين کتاب علاوه بر تصحيح متن کتاب موجود با ارائۀ فهارس متعدد و مفيد بر ارزش چاپ جديد کتاب افزوده‌اند. | از طرفى ناشرين کتاب علاوه بر تصحيح متن کتاب موجود با ارائۀ فهارس متعدد و مفيد بر ارزش چاپ جديد کتاب افزوده‌اند. این فهارس عبارتند از: فهارس احاديث، اسماء النبى و ائمه(ع)، اعلام، اعلام مترجمین، اسامى كلمات لغویه، فرق و طوائف و امم، حيوانات، اماكن و بقاع، حواشى مفيد کتاب، حواشى مفيد مقدمۀ ناشر، مصادر تحقيق، ابواب کتاب. | ||
علاوه بر فهرست‌هاى مفيد کتاب، حواشى کتاب نيز بسيار سودمند و محققانه است تا جايى كه در بعضى از حواشى به مصادر و مراجع متعددى اشاره شده است، به عنوان نمونه در صفحۀ 363 جلد اول در بيع ثمار مطالبى از کتاب‌هاى المقنعة، ال[[الکافی|كافى]]، | علاوه بر فهرست‌هاى مفيد کتاب، حواشى کتاب نيز بسيار سودمند و محققانه است تا جايى كه در بعضى از حواشى به مصادر و مراجع متعددى اشاره شده است، به عنوان نمونه در صفحۀ 363 جلد اول در بيع ثمار مطالبى از کتاب‌هاى المقنعة، ال[[الکافی|كافى]]، النهایة، المبسوط، الوسيلة، المهذب، [[المراسم في الفقه الإمامی|المراسم]]، السرائر، جامع للشرايع ذكر شده است. | ||
==شروح و حواشى== | ==شروح و حواشى== | ||
هم‌چنانكه گذشت شروح و حواشى متعددى بر کتاب «إرشاد الأذهان» زده شده است تا جايى كه بعضى از علماى بزرگ مثل شيخ | هم‌چنانكه گذشت شروح و حواشى متعددى بر کتاب «إرشاد الأذهان» زده شده است تا جايى كه بعضى از علماى بزرگ مثل شيخ لطف‌اللّه میسمى (م 1032 ق) در مسألۀ وصيت به مال، کتابى را تأليف نموده است.<ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 25/14</ref> | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به الحاشيه و شرح اشاره شده است كه مهم‌ترين این حواشى عبارتند از: | |||
#شرح إرشاد، تأليف محمد بن حسن بن يوسف حلى، [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] (م 771 ق)، (ذ512/1/، 80/13). | |||
#غاية المراد في شرح نكت الإرشاد، تأليف شيخ محمد بن مكى، شهيد اوّل (م 786 ق)، (ذ512/1/، 17/6، 80/13، ج 170/16). | |||
#مجمع الفائدة و البرهان، تأليف ملا احمد بن محمد اردبيلى (م 991 ق)، (ذ511/1/). | |||
#حاشية الإرشاد، تأليف شيخ زين‌الدين بن على، [[شهيد ثانى]] (م 966 ق)، (ذ/ج 15/16). | |||
#روض الجنان في شرح إرشاد الأذهان، تأليف شيخ زين‌الدين بن على [[شهيد ثانى]] (م 966 ق)، (ذ511/1/، 275/11). | |||
#شرح إرشاد، تأليف شيخ جمال‌الدين احمد بن محمد بن فهد حلى (م 841 ق)، (ذ511/1/، 74/13). | |||
#حاشية الإرشاد، تأليف شيخ على بن حسین بن عبدالعالى، [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]] (م 940 ق)، (ذ511/1/، 15/6 و 16). | |||
#[[ذخيرة المعاد في شرح الإرشاد|ذخيرة المعاد في شرح إرشاد]]، تأليف [[محقق سبزواری، محمدباقر|شيخ محمدباقربن محمد مؤمن خراسانى، محقق سبزوارى]] (م 1090 ق)، (ذ511/1/، ذ274/13/). | |||
#الهادي إلى الرشاد، تأليف [[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهیم قطيفى]]، معاصر محقق كركى. [[افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ|صاحب رياض العلماء]] این شرح را بهترين شرح إرشاد الأذهان دانسته است. (ذ511/1/، [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 404/5، رياض العلماء 386/1). | |||
#نهج السداد في شرح خلافيات الإرشاد، تأليف شيخ يوسف بن على بحرانى، (ذ512/1/، 419/24 و 420). | |||
#حاشية الإرشاد، تأليف ملا عبداللّه بن محمد شبروى، فاضل تونى (م 1071 ق)، (ذ512/1/، 15/6، ج 79/13). | |||
#شرح الإرشاد، تأليف شيخ مرتضى بن محمد امین دزفولى تسترى، معروف به [[شيخ انصارى]] (م 1281 ق)، (ذ512/1/، 80/13). | |||
==ترجمۀ کتاب== | ==ترجمۀ کتاب== | ||
شيخ مهدى بن محمد على | شيخ مهدى بن محمد على ثقةالاسلام اصفهانى مسجدشاهى (م 1393 ق) به دستور پدر بزرگوارش کتاب إرشاد الأذهان را ترجمه و فتاواى خود را نيز در حاشيۀ آن نوشته است.<ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]77/4، چاپخانۀ علامه حلى، خطى است</ref> | ||
==گفتار بزرگان== | ==گفتار بزرگان== | ||
الذريعة: هو من أجل كتب الفقه و أعظمها عند الشيعة و لذلك اتلقاه علماؤهم بالشرح و التعليق عبر القرون من عصر مؤلّفه إلى هذه الأواخر <ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]73/13</ref> | الذريعة: هو من أجل كتب الفقه و أعظمها عند الشيعة و لذلك اتلقاه علماؤهم بالشرح و التعليق عبر القرون من عصر مؤلّفه إلى هذه الأواخر .<ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]73/13</ref> | ||
در جاى ديگر: هو من أجل الكتب الفقهية، قد أحصى مجموع مسائله في خمس عشرة ألف مسألة...فرغ منه 1676 و | در جاى ديگر: هو من أجل الكتب الفقهية، قد أحصى مجموع مسائله في خمس عشرة ألف مسألة...فرغ منه 1676 و 696ق.<ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]510/1</ref> | ||
لؤلؤ البحرين: و سبق في فقه الشريعة و ألف فيه المؤلفات المتنوعة من مطولات و متوسطات و مختصرات فكانت أنظار العلماء من عصره إلى اليوم تدريسا و شرحا و تعليقا، فمن المطولات المختلف و التذكرة و منتهى المطلب و من المتوسطات القواعد و التحرير و من المختصرات إرشاد الأذهان و إيضاح الأحكام و [[تبصرة | لؤلؤ البحرين: و سبق في فقه الشريعة و ألف فيه المؤلفات المتنوعة من مطولات و متوسطات و مختصرات فكانت أنظار العلماء من عصره إلى اليوم تدريسا و شرحا و تعليقا، فمن المطولات المختلف و التذكرة و منتهى المطلب و من المتوسطات القواعد و التحرير و من المختصرات إرشاد الأذهان و إيضاح الأحكام و [[تبصرة المتعلمین في أحكام الدين|تبصرة المتعلمین]] .<ref>حاشية لؤلؤ البحرين صفحۀ 210 و 211</ref> | ||
[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]: و الإرشاد كثرت شراحه <ref>[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 145/1</ref> | [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]: و الإرشاد كثرت شراحه .<ref>[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 145/1</ref> | ||
در جاى ديگر: و ألف من المختصرات ثلاثة كتب لا يشبه أحدهما الآخر و هي إرشاد الأذهان تداولته الشروح و الحواشي أحضر و إيضاح الأحكام أحضر منه و التبصرة لتعلم المبتدئين أحضر منهما <ref>[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 396/5</ref> | در جاى ديگر: و ألف من المختصرات ثلاثة كتب لا يشبه أحدهما الآخر و هي إرشاد الأذهان تداولته الشروح و الحواشي أحضر و إيضاح الأحكام أحضر منه و التبصرة لتعلم المبتدئين أحضر منهما .<ref>[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 396/5</ref> | ||
در جاى ديگر به نقل از شاگردش محمد بن على جرجانى، معاصر علامۀ حلّى در مقدمۀ شرحش بر مبادى الوصول إلى علم الأصول | در جاى ديگر به نقل از شاگردش محمد بن على جرجانى، معاصر [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] در مقدمۀ شرحش بر مبادى الوصول إلى علم الأصول مى‌گوید: | ||
و له في الفقه و التدريس كل کتاب نفيس أكبرها التذكرة، أصغرها التبصرة و ما بين ذلك كالتلخيص و الإرشاد و التحرير و القواعد و منتهى المطلب و مختلف الشيعة <ref>[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 397/5</ref> | و له في الفقه و التدريس كل کتاب نفيس أكبرها التذكرة، أصغرها التبصرة و ما بين ذلك كالتلخيص و الإرشاد و التحرير و القواعد و منتهى المطلب و مختلف الشيعة .<ref>[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 397/5</ref> | ||
و در جاى ديگر: و هو كثير الحواشي ذكر منها صاحب [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]38 شرحا و حاشية لأهل العصر و منها نحو عشرين شرحا لمشاهير العلماء القدماء من جملتها تسعة شروح لعلماء العامليين القدماء رياض العلماء، ثم اعلم أن الأصحاب قد كتبوا على إرشاده شروحا و حواشي كثيرة <ref>رياض العلماء ج 386/1</ref> | و در جاى ديگر: و هو كثير الحواشي ذكر منها صاحب [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]38 شرحا و حاشية لأهل العصر و منها نحو عشرين شرحا لمشاهير العلماء القدماء من جملتها تسعة شروح لعلماء العامليين القدماء رياض العلماء، ثم اعلم أن الأصحاب قد كتبوا على إرشاده شروحا و حواشي كثيرة .<ref>رياض العلماء ج 386/1</ref> | ||
رياض العلماء و [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]] به نقل از کتاب الخلاصة علامۀ حلّى: کتاب إرشاد الأذهان إلى أحكام الإيمان حسن الترتيب <ref>رياض العلماء ج 372/1، [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]] ج 272/2، خلاصة الأقوال 45 - 46</ref> | رياض العلماء و [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]] به نقل از کتاب الخلاصة [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]]: کتاب إرشاد الأذهان إلى أحكام الإيمان حسن الترتيب.<ref>رياض العلماء ج 372/1، [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]] ج 272/2، خلاصة الأقوال 45 - 46</ref> | ||
ريحانة الأدب: إرشاد الأذهان إلى أحكام الإيمان كه تمامى ابواب فقهيه را بترتيبى خوب حاوى، و با آن اختصار، (كه به اندازۀ معالم الأصول معروف است) بتصريح بعض از اجلّه، داراى پانزده هزار مسأله بود، و نسخۀ خطى آن شايع و بسيار و در اغلب کتابخانۀ‌هاى عمومى و خصوصى موجود و شروح بسيار از علماى نامى بر آن نوشته‌اند و از آن جمله سى و هشت شرح در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] مذكور داشته است <ref>ريحانة الأدب 174/4</ref> | ريحانة الأدب: إرشاد الأذهان إلى أحكام الإيمان كه تمامى ابواب فقهيه را بترتيبى خوب حاوى، و با آن اختصار، (كه به اندازۀ معالم الأصول معروف است) بتصريح بعض از اجلّه، داراى پانزده هزار مسأله بود، و نسخۀ خطى آن شايع و بسيار و در اغلب کتابخانۀ‌هاى عمومى و خصوصى موجود و شروح بسيار از علماى نامى بر آن نوشته‌اند و از آن جمله سى و هشت شرح در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] مذكور داشته است.<ref>ريحانة الأدب 174/4</ref> | ||
فوائد | فوائد رضویة: أما الفقه فهو أبو عذره و غواص بحره و له فيه اثنی‌عشر کتابا هي ملجأ العلماء و مرجع الفقهاء،....إرشاد الأذهان إلى أحكام الإيمان مجلد.<ref>فوائد رضویه 126</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع== | ==منابع مقاله== | ||
#رياض العلماء 358/1 تا 390، 45/1 | |||
#[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]238/5/، 15، 16، ج 14/6 تا 16، ج 511/1، 512، ج 419/24، 420، ج 79/13، 80 | |||
#[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 396/5 | |||
#[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]] 269/2 - 282 | |||
#فوائد رضویه 126 | |||
#ريحانة الأدب 167/4 تا 179 | |||
#لؤلؤ البحرين 210 و 211 تعليقه علامۀ كبير سيد محمد صادق بحر العلوم | |||
#الكنى و الألقاب 477/2 | |||
#[[طبقات أعلام الشيعة]]: 52 | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[إرشاد الأذهان إلی أحكام الإيمان (ترجمه نجفی اصفهانی)]] | |||
[[غایة المراد في شرح نکت الإرشاد]] | [[غایة المراد في شرح نکت الإرشاد]] | ||
| خط ۳۰۷: | خط ۲۶۷: | ||
[[حاشیة الإرشاد]] | [[حاشیة الإرشاد]] | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:فقه و اصول]] | [[رده: فقه و اصول]] | ||
[[رده:فقه مذاهب]] | [[رده: فقه مذاهب]] | ||
[[رده:فقه شیعه]] | [[رده: فقه شیعه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۰
| إرشاد الأذهان إلی أحکام الإیمان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علامه حلی، حسن بن یوسف (نویسنده) تبریزیان، فارس (محقق) |
| ناشر | جماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامی |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1410 ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | علامه حلی، حسن بن یوسف، 648 - 726ق. - سرگذشت‌نامه فقه جعفری - قرن 8ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | BP 182/3 /ع8الف4 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
إرشاد الأذهان إلی أحکام الإیمان یا إرشاد الأذهان إلى علم الإيمان، یکى از معروف‌ترين و معتبرترين مصادر فقه امامیّه و از مهم‌ترين آثار بجاى مانده از ابومنصور جمال‌الدين حسن بن يوسف بن مطهر حلى (م 726 ق) معروف به علامه حلی(قده) مى‌باشد.
منزلت کتاب
اين کتاب یک دوره فقه فتوايى مختصر و موجز از کتاب طهارت تا کتاب ديات مى‌باشد و در آن از استدلال‌هاى متعارف اثرى ديده نمى‌شود و مطالب آن بصورت منظم و در قالب‌بندى‌هاى خاصى ارائه شده است.
به دليل شأن و منزلت والاى این کتاب در نزد فقهاى عظام از عصر مؤلف تا همین اواخر، در حوزه‌هاى علمیه تدريس مى‌شده است و بيش از 50 شرح و حاشيه بر آن زده شده كه در الذريعة نام آنها ذكر شده است .[۱]
از مشهورترين این شروح مى‌توان اين‌ها را نام برد:
- غاية المراد في شرح نكت الإرشاد، تأليف شهيد اوّل (م 786 ق)،
- روض الجنان في شرح إرشاد الأذهان، تأليف شهيد ثانى (م 966 ق)،
- مجمع الفائدة و البرهان في شرح إرشاد الأذهان، تأليف محقق اردبيلى (م 991 ق)،
- ذخيرة المعاد في شرح الإرشاد، تأليف محقق سبزوارى (م 1090 ق)،
- نهج السداد في خلافيات الإرشاد، تأليف شيخ يوسف بحرانى.
از ديگر بزرگانى كه به این کتاب شرح زده‌اند مى‌توان به فخر المحققين (م 771 ق)، شيخ ابراهیم بن سليمان قطيفى (زنده در 945 ق)، فاضل تونى صاحب الوافية (م 1071 ق)، محقق كركى (م 940 ق)، ابن فهد حلّى (م 841 ق)، و شيخ انصارى (م 1281 ق) اشاره نمود.
اين کتاب نيز نظير بسيارى از كتب علامّه به درخواست فرزند فاضلش فخر المحققين، محمد بن حسن بن يوسف تأليف شده است كه در خطبۀ کتاب مؤلف به آن اشاره نموده است.
تاريخ تأليف
در نسخه‌اى كه به خط شيخ على بن اسماعيل بن فتوح غروى است سال پایان نوشتن آن را 701ق ذكر كرده است. با توجه به عبارت آخر کتاب و اجازۀ علامۀ حلى مشخص مى‌شود كه نویسنده هر مقدار از کتاب را مى‌نوشته است برای علامه مى‌خوانده است و آن را درس مى‌گرفته است.
علامه در آخر کتاب به خط مبارکش نوشته است: «بلغت قراءته ابقاه اللّه، و الفاصلة ما بين قراءة و أخرى يسيرة جدا».[۲]
بنابراین کتاب «إرشاد الأذهان» قبل از سال 700 يعنى 26 سال قبل از وفات مؤلف تأليف شده است.
در الذريعة آمده است: «فرغ منه 676 أو 696 ق».[۳]
تاريخ انتشار
در کتاب «مقدمه‌اى بر فقه شيعه» به دو چاپ از کتاب در سال‌هاى 1272 در تهران و 1403 در قم اشاره نموده است.[۴]
کتاب موجود در سال 1410ق در مؤسسۀ نشر اسلامى تابع جامعۀ مدرسين در حوزۀ علمیۀ قم در دو مجلد چاپ شده است. محقق و مصحح کتاب شيخ فارس حسون مى‌باشد.
نسخه‌ها
به دليل اهمیت کتاب «إرشاد الأذهان» و توجه فقهاى بزرگ به این کتاب نسخه‌هاى متعددى از این کتاب نوشته شده است و حتى بسيارى از بزرگان با خط مبارکشان این کتاب را نسخه‌بردارى نموده‌اند. از بين این نسخه‌ها به 46 نسخۀ در مقدمۀ کتاب اشاره شده كه عبارتند از:
- 6 نسخه از کتابخانۀ آستان قدس رضوى،
- 5 نسخه از کتابخانۀ مجلس شوراى اسلامى،
- 8 نسخه از کتابخانۀ آیت‌الله نجفى مرعشى،
- 2 نسخه از کتابخانۀ سالار جنگ در حيدرآباد،
- 2 نسخه از کتابخانۀ شاه چراغ در شيراز،
- نسخۀ کتابخانۀ دار الكتب ملى در تبريز،
- نسخۀ کتابخانۀ ملا محمد على خوانسارى،
- 2 نسخه از کتابخانۀ عمومى امیرالمؤمنين(ع) در نجف،
- 3 نسخه از کتابخانۀ مركزى دانشگاه تهران،
- نسخۀ کتابخانۀ مدرسۀ آیت‌الله بروجردى در نجف،
- 2 نسخه از کتابخانۀ ملك در تهران،
- 2 نسخه از کتابخانۀ مدرسۀ آیت‌الله گلپايگانى،
- نسخۀ کتابخانۀ الهيات مشهد،
- نسخۀ کتابخانۀ طوب قبو در استامبول،
- نسخۀ کتابخانۀ ملى در تهران،
- نسخۀ کتابخانۀ آیتاللهحكيم در نجف،
- 2 نسخه از کتابخانۀ سپهسالار در تهران،
- نسخۀ کتابخانۀ شوشتريه در نجف،
- نسخۀ کتابخانۀ عمومى در اصفهان،
- نسخۀ کتابخانۀ خصوصى در يزد،
- نسخۀ کتابخانۀ مسجد جامع در گوهرشاد.
نسخه‌هاى معتبر
در چاپ کتاب موجود به سه نسخه كه از قديمى‌ترين و بهترين نسخه‌ها بوده‌اند اعتماد شده كه عبارتند از:
- نسخۀ کتابخانۀ امام رضا(ع) با شمارۀ 2222 كه به خط شاگرد مؤلف، على بن اسماعيل بن ابراهیم بن فتوح در سال 701ق نوشته شده و مؤلف به خط مبارکش آن را اجازه داده است.
- نسخۀ کتابخانۀ مجلس شوراى اسلامى در تهران با شمارۀ 6330 كه آن را شاگرد مؤلف سيد شرف‌الدين حسینى بن محمد علوى حسینى طوسى در سال 704 نوشته و مؤلف آن را اجازه داده است و با رمز «س» مشخص شده است. نویسندۀ این نسخه نيز بتدريج متن کتاب را درس گرفته است.
- نسخۀ کتابخانۀ آیت‌الله نجفى مرعشى با شمارۀ 4375 كه این را نيز شاگرد مصنف حسن بن حسین سبزوارى در سال 718ق نوشته و با رمز «م» مشخص شده است، این نسخه از دو نسخۀ ديگر دقيق‌تر و صحيح‌تر مى‌باشد.
علاوه بر سه نسخۀ مذكور، در مواردى كه متن داراى مشكلاتى بوده كه با استفاده از این نسخه‌ها حل نمى‌شده است از نسخۀ چهارمى نيز در موارد نادرى استفاده شده است. این نسخه متعلّق به کتابخانۀ آیت‌الله مرعشى نجفى با شمارۀ 961 است كه به خط محمد بن عبدالحمید جرجانى در سال 866ق نوشته شده است. این نسخه به علّت حواشى متعددى كه بر آن زده شده است بر ساير نسخه‌ها برترى دارد.
روش تحقيق
اگر چه در حدود 50 شرح و حاشيه بر «إرشاد الأذهان» زده شده است اما گروه تحقيق فقط از 4 شرح استفاده نموده و متن کتاب را با مقايسه با آن تصحيح و در مواردى نيز توضيح داده است. این چهار شرح عبارتند از:
- غاية المراد في شرح نكث الإرشاد، تأليف شهيد اول (م 786 ق)
- روض الجنان في شرح إرشاد الأذهان، تأليف شهيد ثانى (م 966 ق)
- مجمع الفائدة و البرهان في شرح إرشاد الأذهان، تأليف مقدس اردبيلى (م 991 ق)
- ذخيرة المعاد في شرح الإرشاد، تأليف محقق سبزوارى (م 1090 ق)، از اول کتاب تا آخر کتاب حج.
البته گاهى نيز از مجموعه‌هاى فقهى مفصل مثل «جواهر الكلام» و «مفتاح الكرامة» و همین‌طور كتب فقهى ديگرى همچون «اصباح الشيعة» نظام‌الدين صهرشتى،«فقه القرآن» راوندى، «الوسيلة ابن حمزة»، «المهذب ابن برّاج»، «الكافي» أبو الصلاح حلبى، «السرائر» ابن ادريس، «شرايع الإسلام» محقق حلّى، «الغنية» ابن زهرة، «الإنتصار» سيد مرتضى قده، «من لا‌يحضره الفقيه» شيخ صدوق، «الجامع للشرائع» يحيى بن سعيد حلّى استفاده شده است.
تقسيم‌بندى مطالب
مباحث کتاب در دو مجلد آورده شده كه در جلد اول از کتاب طهارت تا کتاب عطايا و در جلد دوم از کتاب نكاح تا کتاب ديات مى‌باشد.
مباحث کتاب با عناوینى نظير مقصد، مطلب، فصل، بحث و باب تقسيم‌بندى شده امّا عناوین مقصد و مطلب بيشتر ديده مى‌شود.
جلد اول شامل ده کتاب است كه عبارتند از: طهارت، صلاة، زكاة، صوم، حج، جهاد، متاجر، ديون، اجارة، عطايا.
جلد دوم نيز شامل کتاب‌هاى نكاح، فراق عتق، ايمان، صيد، میراث، قضاء، حدود، جنايات و ديات مى‌باشد.
در رابطه با تقسيم‌بندى مباحث کتاب نكاتى قابل ذكر است.
- در کتاب طهارت مباحث انواع آب‌ها و نجاسات پس از مباحث وضو و غسل و تيمم ذكر شده در حالى كه در اكثر كتب فقهى قدماء و كتب فقهى متداول در زمان ما این مباحث قبل از وضو و ساير مباحث طهارت مطرح مى‌شده است.
- مباحث کتاب صلاة به سه قسمت كلى مقدمات، ماهيت و لواحق تقسيم شده است.
- بعضى از مباحث مهم كه در ضمن کتاب‌هاى ديگر مطرح شده‌اند عبارتند از:
کتاب اعتكاف در ضمن کتاب حج، کتاب خمس و انفال در ضمن کتاب زكاة، کتاب امر به معروف و نهى از منكر در ضمن کتاب جهاد، کتاب‌هاى رهن، حجر، ضمان، صلح، اقرار و وكالت در ضمن کتاب ديون، کتاب‌هاى مساقاة، جعالة، سبق و رمايه، شركت، مضاربة، وديعة، عارية، لقطه و عضب در ضمن کتاب اجاره، کتاب‌هاى وقف، صدقة، وصايا در ضمن کتاب عطايا و کتاب‌هاى نذر و كفارات در ضمن کتاب أيمان آمده‌اند.
ویژگى‌ها
کتاب «إرشاد الأذهان» بصورت فقه موجز و مختصر نوشته شده بر خلاف كتب مفصل، در این کتاب به صورت بسيار مختصر و بدون ذكر اسامى صاحبان نظريات و با الفاظ مبهم قيل، فيه قولان و نظاير آن نظريات آنان بيان شده است.
در مجموع از بزرگان از فقهاء از شيخ طوسى (قده) یکبار در صفحۀ 408 جلد اوّل و 28 بار نيز در جلد دوم نام برده شده است و همین‌طور یکبار به سيد مرتضى در صفحۀ 235 جلد دوم و یکبار نيز در خطبۀ کتاب به فخر المحققين در صفحۀ 217 جلد اول اشاره شده است.[۵]
با توجه به اختصار مباحث کتاب مؤلف تطویل مباحث را به كتب فقهى مفصلى نظير «منتهى المطلب»، «تحرير الاحكام»، «تذكرة الفقهاء» و «قواعد الاحكام» ارجاع داده است، وى در صفحۀ 246 جلد دوم مى‌نویسد:
فهذا خلاصة ما أخذناه في هذا الکتاب و من أراد التطویل بذكر الفروع و الأدلّة و ذكر الخلاف فعليه بکتابنا المسمى ب «المنتهى المطلب» فإنّه بلغ الغاية و تجاوز النهایة و من أراد التوسط فعليه بما أخذناه في التحرير أو تذكرة الفقهاء، أو قواعد الاحكام أو غير ذلك من کتابنا.
از طرفى ناشرين کتاب علاوه بر تصحيح متن کتاب موجود با ارائۀ فهارس متعدد و مفيد بر ارزش چاپ جديد کتاب افزوده‌اند. این فهارس عبارتند از: فهارس احاديث، اسماء النبى و ائمه(ع)، اعلام، اعلام مترجمین، اسامى كلمات لغویه، فرق و طوائف و امم، حيوانات، اماكن و بقاع، حواشى مفيد کتاب، حواشى مفيد مقدمۀ ناشر، مصادر تحقيق، ابواب کتاب.
علاوه بر فهرست‌هاى مفيد کتاب، حواشى کتاب نيز بسيار سودمند و محققانه است تا جايى كه در بعضى از حواشى به مصادر و مراجع متعددى اشاره شده است، به عنوان نمونه در صفحۀ 363 جلد اول در بيع ثمار مطالبى از کتاب‌هاى المقنعة، الكافى، النهایة، المبسوط، الوسيلة، المهذب، المراسم، السرائر، جامع للشرايع ذكر شده است.
شروح و حواشى
هم‌چنانكه گذشت شروح و حواشى متعددى بر کتاب «إرشاد الأذهان» زده شده است تا جايى كه بعضى از علماى بزرگ مثل شيخ لطف‌اللّه میسمى (م 1032 ق) در مسألۀ وصيت به مال، کتابى را تأليف نموده است.[۶]
در الذريعة به الحاشيه و شرح اشاره شده است كه مهم‌ترين این حواشى عبارتند از:
- شرح إرشاد، تأليف محمد بن حسن بن يوسف حلى، فخر المحققين (م 771 ق)، (ذ512/1/، 80/13).
- غاية المراد في شرح نكت الإرشاد، تأليف شيخ محمد بن مكى، شهيد اوّل (م 786 ق)، (ذ512/1/، 17/6، 80/13، ج 170/16).
- مجمع الفائدة و البرهان، تأليف ملا احمد بن محمد اردبيلى (م 991 ق)، (ذ511/1/).
- حاشية الإرشاد، تأليف شيخ زين‌الدين بن على، شهيد ثانى (م 966 ق)، (ذ/ج 15/16).
- روض الجنان في شرح إرشاد الأذهان، تأليف شيخ زين‌الدين بن على شهيد ثانى (م 966 ق)، (ذ511/1/، 275/11).
- شرح إرشاد، تأليف شيخ جمال‌الدين احمد بن محمد بن فهد حلى (م 841 ق)، (ذ511/1/، 74/13).
- حاشية الإرشاد، تأليف شيخ على بن حسین بن عبدالعالى، محقق ثانى (م 940 ق)، (ذ511/1/، 15/6 و 16).
- ذخيرة المعاد في شرح إرشاد، تأليف شيخ محمدباقربن محمد مؤمن خراسانى، محقق سبزوارى (م 1090 ق)، (ذ511/1/، ذ274/13/).
- الهادي إلى الرشاد، تأليف شيخ ابراهیم قطيفى، معاصر محقق كركى. صاحب رياض العلماء این شرح را بهترين شرح إرشاد الأذهان دانسته است. (ذ511/1/، أعيان الشيعة 404/5، رياض العلماء 386/1).
- نهج السداد في شرح خلافيات الإرشاد، تأليف شيخ يوسف بن على بحرانى، (ذ512/1/، 419/24 و 420).
- حاشية الإرشاد، تأليف ملا عبداللّه بن محمد شبروى، فاضل تونى (م 1071 ق)، (ذ512/1/، 15/6، ج 79/13).
- شرح الإرشاد، تأليف شيخ مرتضى بن محمد امین دزفولى تسترى، معروف به شيخ انصارى (م 1281 ق)، (ذ512/1/، 80/13).
ترجمۀ کتاب
شيخ مهدى بن محمد على ثقةالاسلام اصفهانى مسجدشاهى (م 1393 ق) به دستور پدر بزرگوارش کتاب إرشاد الأذهان را ترجمه و فتاواى خود را نيز در حاشيۀ آن نوشته است.[۷]
گفتار بزرگان
الذريعة: هو من أجل كتب الفقه و أعظمها عند الشيعة و لذلك اتلقاه علماؤهم بالشرح و التعليق عبر القرون من عصر مؤلّفه إلى هذه الأواخر .[۸]
در جاى ديگر: هو من أجل الكتب الفقهية، قد أحصى مجموع مسائله في خمس عشرة ألف مسألة...فرغ منه 1676 و 696ق.[۹]
لؤلؤ البحرين: و سبق في فقه الشريعة و ألف فيه المؤلفات المتنوعة من مطولات و متوسطات و مختصرات فكانت أنظار العلماء من عصره إلى اليوم تدريسا و شرحا و تعليقا، فمن المطولات المختلف و التذكرة و منتهى المطلب و من المتوسطات القواعد و التحرير و من المختصرات إرشاد الأذهان و إيضاح الأحكام و تبصرة المتعلمین .[۱۰]
أعيان الشيعة: و الإرشاد كثرت شراحه .[۱۱]
در جاى ديگر: و ألف من المختصرات ثلاثة كتب لا يشبه أحدهما الآخر و هي إرشاد الأذهان تداولته الشروح و الحواشي أحضر و إيضاح الأحكام أحضر منه و التبصرة لتعلم المبتدئين أحضر منهما .[۱۲]
در جاى ديگر به نقل از شاگردش محمد بن على جرجانى، معاصر علامۀ حلّى در مقدمۀ شرحش بر مبادى الوصول إلى علم الأصول مى‌گوید:
و له في الفقه و التدريس كل کتاب نفيس أكبرها التذكرة، أصغرها التبصرة و ما بين ذلك كالتلخيص و الإرشاد و التحرير و القواعد و منتهى المطلب و مختلف الشيعة .[۱۳]
و در جاى ديگر: و هو كثير الحواشي ذكر منها صاحب الذريعة38 شرحا و حاشية لأهل العصر و منها نحو عشرين شرحا لمشاهير العلماء القدماء من جملتها تسعة شروح لعلماء العامليين القدماء رياض العلماء، ثم اعلم أن الأصحاب قد كتبوا على إرشاده شروحا و حواشي كثيرة .[۱۴]
رياض العلماء و روضات الجنات به نقل از کتاب الخلاصة علامۀ حلّى: کتاب إرشاد الأذهان إلى أحكام الإيمان حسن الترتيب.[۱۵]
ريحانة الأدب: إرشاد الأذهان إلى أحكام الإيمان كه تمامى ابواب فقهيه را بترتيبى خوب حاوى، و با آن اختصار، (كه به اندازۀ معالم الأصول معروف است) بتصريح بعض از اجلّه، داراى پانزده هزار مسأله بود، و نسخۀ خطى آن شايع و بسيار و در اغلب کتابخانۀ‌هاى عمومى و خصوصى موجود و شروح بسيار از علماى نامى بر آن نوشته‌اند و از آن جمله سى و هشت شرح در الذريعة مذكور داشته است.[۱۶]
فوائد رضویة: أما الفقه فهو أبو عذره و غواص بحره و له فيه اثنی‌عشر کتابا هي ملجأ العلماء و مرجع الفقهاء،....إرشاد الأذهان إلى أحكام الإيمان مجلد.[۱۷]
پانویس
- ↑ الذريعة جلد 511/1 و 512
- ↑ صفحۀ 199 مقدمۀ ناشر
- ↑ الذريعة10/1
- ↑ مقدمه‌اى بر فقه شيعه، 110
- ↑ صفحۀ 218 جلد دوم، فهرست اعلام
- ↑ الذريعة ج 25/14
- ↑ الذريعة77/4، چاپخانۀ علامه حلى، خطى است
- ↑ الذريعة73/13
- ↑ الذريعة510/1
- ↑ حاشية لؤلؤ البحرين صفحۀ 210 و 211
- ↑ أعيان الشيعة 145/1
- ↑ أعيان الشيعة 396/5
- ↑ أعيان الشيعة 397/5
- ↑ رياض العلماء ج 386/1
- ↑ رياض العلماء ج 372/1، روضات الجنات ج 272/2، خلاصة الأقوال 45 - 46
- ↑ ريحانة الأدب 174/4
- ↑ فوائد رضویه 126
منابع مقاله
- رياض العلماء 358/1 تا 390، 45/1
- الذريعة238/5/، 15، 16، ج 14/6 تا 16، ج 511/1، 512، ج 419/24، 420، ج 79/13، 80
- أعيان الشيعة 396/5
- روضات الجنات 269/2 - 282
- فوائد رضویه 126
- ريحانة الأدب 167/4 تا 179
- لؤلؤ البحرين 210 و 211 تعليقه علامۀ كبير سيد محمد صادق بحر العلوم
- الكنى و الألقاب 477/2
- طبقات أعلام الشيعة: 52