قواعد المرام في علم الكلام: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '،م' به '، م')
    جز (جایگزینی متن - '.ر' به '. ر')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۴۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR01277J1.jpg|بندانگشتی|قواعد المرام في علم الکلام]]
    | تصویر =NUR01277J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =قواعد المرام في علم الکلام
    |+ |
    | پدیدآوران =  
    |-
    [[مرعشی، محمود]] (اهتمام)
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|قواعد المرام في علم الکلام
    |-
    |نام های دیگر کتاب
    |data-type='otherBookNames'|
    |-
    |پدیدآورندگان
    |data-type='authors'|[[مرعشی، محمود]] (اهتمام)


    [[ابن‌میثم، میثم بن علی]] (نويسنده)
    [[ابن میثم، میثم بن علی]] (نویسنده)


    [[حسینی اشکوری، احمد]] (محقق)
    [[حسینی اشکوری، احمد]] (محقق)
    |-
    | زبان =عربی
    |زبان  
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏210‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ق‎‏9
    |data-type='language'|عربی
    | موضوع =
    |-
    کلام شیعه امامیه
    |کد کنگره  
    | ناشر =
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏210‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ق‎‏9
    مکتبة آیت‌الله المرعشي النجفي(ره)
    |-
    | مکان نشر =قم - ایران
    |موضوع  
    | سال نشر = 1406 ق  
    |data-type='subject'|کلام شیعه امامیه
    |-
    |ناشر  
    |data-type='publisher'|مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي (ره)
    |-
    |مکان نشر  
    |data-type='publishPlace'|قم - ایران
    |-
    |سال نشر  
    |data-type='publishYear'| 1406 هـ.ق  
    |-class='articleCode'
    |کد اتوماسیون
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE1277AUTOMATIONCODE
    |}
    </div>


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01277AUTOMATIONCODE
    | چاپ =2
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =01277
    | کتابخوان همراه نور =01277
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}


    ==معرفى اجمالى كتاب:==
    '''قواعد المرام في علم الكلام'''، تألیف [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن میثم]] و تحقیق [[حسینی اشکوری، سید احمد|سید احمد حسینی]] و اهتمام [[مرعشی، سید محمود|سید محمود مرعشی]] از بهترين، جامع‌ترين، مختصرترين و قديمى‌ترين كتب كلامى مى‌باشد.اين كتاب تنها كتاب مؤلف است كه به همۀ مباحث كلامى پرداخته است.


    اين كتاب را [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم]] به اشارۀ امير عزالدين عبدالعزيز نيشابورى، متوفى 672 ه‍.ق نوشته است و از نگارش آن در سال 676 ه‍.ق فراغت حاصل نموده است.اين كتاب با عباراتى كوتاه اما متقن به بيان اكثر معتقدات شيعه پرداخته است.


    يكى از بهترين،جامع‌ترين، مختصرترين و قديمى‌ترين كتب كلامى كتاب «قواعد المرام في علم الكلام» مى‌باشد.اين كتاب تنها كتاب مولف است كه به همۀ مباحث كلامى پرداخته است.
    او در مباحث كتاب از سيرۀ متكلمين تبعيت نموده و هرجا كه سخن حكماء را با اين سيره موافق يافته، تأييد و در بقيه موارد رد نموده است.


    اين كتاب را ابن ميثم به اشارۀ امير عز الدين عبدالعزيز نيشابورى، متوفى 672 ه‍.ق نوشته است و از نگارش آن در سال 676 ه‍.ق فراغت حاصل نموده است.اين كتاب با عباراتى كوتاه اما متقن به بيان اكثر معتقدات شيعه پرداخته است.
    ==ساختار==
    اين كتاب از 8 قاعده تشكيل يافته كه مؤلف تمام مباحث كلامى را ذيل اين 8 قاعده دسته‌بندى نموده.او هرقاعده را به چند ركن و هرركن را به چندين مبحث تقسيم مى‌كند كه در ذيل تفصيل آن مى‌آيد:


    او در مباحث كتاب از سيرۀ متكلمين تبعيت نموده و هرجا كه سخن حكماء را با اين سيره موافق يافته،تأييد و در بقيه موارد رد نموده است.
    القاعدة الاولى فى المقدمات: اين بحث كه به مقدمات علم كلام مى‌پردازد از 4 ركن تشكيل يافته است. ركن اول به چهار مبحث مى‌پردازد: بحث از تصور و تصديق، بحث از بديهى، تصديق جازم و غير جازم و بحث از طرقى كه ما را به تصديق و تصور رهنمون مى‌شوند.


    ==ساختار كتاب:==
    ركن دوم كه از 7 مبحث تشكيل يافته، به مباحث مربوط به نظر مى‌پردازد، مباحثى همچون:رابطۀ نظر و فكر، نظرى كه مفيد علم است، مطابقت دليل و عدم مطبقت آن، حاصل شدن علم بعد از نظر، شرائط حصول نظر و واجب بودن نظر در معرفت خداوند، ركن سوم در بيان طرقى است كه ما را به تصور مى‌رساند كه از چهار مبحث تشكيل يافته است.


    تقسيم حقائق به بسيط و مركب، کیفیت معرفت بسائط، ترتيب در اقوال شارحه و شرائط تعريف. ركن چهارم در بيان طرقى است كه ما را به تصديق مى‌رساند كه از 6 مبحث‌تشكيل يافته است.مباحثى همچون خبر و انواع آن، تعريف حجت و اقسام آن، تعريف قياس، دليل و اماره و اينكه آيا دليل لفظى مفيد يقين است يا نه؟


    اين كتاب از 8 قاعده تشكيل يافته كه مولف تمام مباحث كلامى را ذيل اين 8 قاعده دسته‌بندى نموده.او هرقاعده را به چند ركن و هرركن را به چندين مبحث تقسيم مى‌كند كه در ذيل تفصيل آن مى‌آيد:
    القاعدة الثانية فى احكام كلية للمعلومات:مؤلف در اين قاعده نيز به مباحث مقدماتى كلام پرداخته است.او گرچه مى‌گويد«فيها اركان» ولى به جز يك ركن كه از 10 مبحث تشكيل يافته ركن ديگرى وجود ندارد.


    القاعدة الاولى فى المقدمات:اين بحث كه به مقدمات علم كلام مى‌پردازد از 4 ركن تشكيل يافته است.ركن اول به چهار مبحث مى‌پردازد:بحث از تصور و تصديق،بحث از بديهى،تصديق جازم و غير جازم و بحث از طرقى كه ما را به تصديق و تصور رهنمون مى‌شوند.
    القاعدة الثالثه فى حدوث العالم:اين قاعده از دو ركن تشكيل يافته و ركن اول دو اصل دارد.اصل اول در اثبات جوهر فرد است كه طى سه مبحث مؤلف مباحث مربوط به جوهر فرد و جسم را بيان مى‌كند.مؤلف در اصل دوم اثبات مى‌كند كه همۀ حوادث متناهى بوده و براى آنها، بدايتى هست. ركن دوم به مباحث مربوط به حدوث عالم مى‌پردازد.


    ركن دوم كه از 7 مبحث تشكيل يافته،به مباحث مربوط به نظر مى‌پردازد، مباحثى همچون:رابطۀ نظر و فكر،نظرى كه مفيد علم است، مطابقت دليل و عدم مطبقت آن، حاصل شدن علم بعد از نظر،شرائط حصول نظر و واجب بودن نظر در معرفت خداوند، ركن سوم در بيان طرقى است كه ما را به تصور مى‌رساند كه از چهار مبحث تشكيل يافته است.
    مؤلف طى يك بحث براهين حدوث عالم را بيان كرده و در مبحث ديگر شبهات مخالفين را بيان و به آنها جواب مى‌دهد.


    تقسيم حقائق به بسيط و مركب،كيفيت معرفت بسائط،ترتيب در اقوال شارحه و شرائط تعريف.ركن چهارم در بيان طرقى است كه ما را به تصديق مى‌رساند كه از 6 مبحث‌تشكيل يافته است.مباحثى همچون خبر و انواع آن،تعريف حجت و اقسام آن،تعريف قياس،دليل و اماره و اينكه آيا دليل لفظى مفيد يقين است يا نه؟
    القاعدة الرابعة فى اثبات العلم بالصانع و صفاته:اين قاعده از سه ركن تشكيل يافته است. ركن اول در اثبات علم بوجود صانع مى‌باشد كه به او طريق اثبات مى‌شود.


    القاعدة الثانية فى احكام كلية للمعلومات:مولف در اين قاعده نيز به مباحث مقدماتى كلام پرداخته است.او گرچه مى‌گويد«فيها اركان»ولى به جز يك ركن كه از 10 مبحث تشكيل يافته ركن ديگرى وجود ندارد.
    ركن دوم در صفات سلبيۀ صانع است كه مؤلف ذيل 10 بحث صفات سلبيه را بيان مى‌كند.و ركن سوم در صفات ثبوتيه مى‌باشد كه از 11 بحث تشكيل يافته است.


    القاعدة الثالثه فى حدوث العالم:اين قاعده از دو ركن تشكيل يافته و ركن اول دو اصل دارد.اصل اول در اثبات جوهر فرد است كه طى سه مبحث مولف مباحث مربوط به جوهر فرد و جسم را بيان مى‌كند.مولف در اصل دوم اثبات مى‌كند كه همۀ حوادث متناهى بوده و براى آنها،بدايتى هست.ركن دوم به مباحث مربوط به حدوث عالم مى‌پردازد.
    القاعده الخامسة فى الافعال و اقسامها و احكامها:اين قاعده متشكل از 4 ركن مى‌باشد. ركن اول كه طى 6 بحث مطرح شده است به مباحث عدل و حسن و قبح افعال مى‌پردازد.


    مولف طى يك بحث براهين حدوث عالم را بيان كرده و در مبحث ديگر شبهات مخالفين را بيان و به آنها جواب مى‌دهد.
    ركن دوم در 5 بحث به مباحث تكليف و تعريف آن و احكام آن مى‌پردازد، ركن سوم در دو بحث، لطف را تعريف كرده و اقسام آن را بيان مى‌كند و در ركن چهارم مؤلف طى 3 بحث مباحث مربوط به اسم؟؟؟ و عوض را بيان مى‌كند.


    القاعدة الرابعة فى اثبات العلم بالصانع و صفاته:اين قاعده از سه ركن تشكيل يافته است.ركن اول در اثبات علم بوجود صانع مى‌باشد كه به او طريق اثبات مى‌شود.
    القاعدة السادسة فى النبوات: اين قاعده از سه ركن و يك مقدمه متشكل است.مؤلف در ركن اول طى 3 بحث، نبوت را تعريف و غايت آن را بيان مى‌نمايد و از شبهات براهمه جواب مى‌دهد.او در ركن دوم در دو بحث از عصمت انبياء سخن مى‌راند.مؤلف ركن سوم را به نبوت خاصه اختصاص داده و طى 8 بحث اثبات مى‌كند رسالت حضرت ختمى‌مرتبت(ص)، معجزۀ او و افضليت آن حضرت را و از ديگر مباحث پيرامون حضرت رسول(ص) بحث مى‌كند.


    ركن دوم در صفات سلبيۀ صانع است كه مولف ذيل 10 بحث صفات سلبيه را بيان مى‌كند.و ركن سوم در صفات ثبوتيه مى‌باشد كه از 11 بحث تشكيل يافته است.
    القاعدة السابعة فى المعاد: بحث معاد از 4 ركن و يك مقدمه تشكيل يافته است.مؤلف در مقدمه نظرات مختلف حول معاد را بيان مى‌كند.او در ركن اول به معاد جسمانى پرداخته و در طى 5 بحث معاد جسمانى را اثبات مى‌كند.در ركن دوم بحث مى‌كند از معاد روحانى.
     
    القاعده الخامسة فى الافعال و اقسامها و احكامها:اين قاعده متشكل از 4 ركن مى‌باشد.ركن اول كه طى 6 بحث مطرح شده است به مباحث عدل و حسن و قبح افعال مى‌پردازد.
     
    ركن دوم در 5 بحث به مباحث تكليف و تعريف آن و احكام آن مى‌پردازد، ركن سوم در دو بحث،لطف را تعريف كرده و اقسام آن را بيان مى‌كند و در ركن چهارم مولف طى 3 بحث مباحث مربوط به اسم؟؟؟ و عوض را بيان مى‌كند.
     
    القاعدة السادسة فى النبوات:اين قاعده از سه ركن و يك مقدمه متشكل است.مولف در ركن اول طى 3 بحث،نبوت را تعريف و غايت آن را بيان مى‌نمايد و از شبهات براهمه جواب مى‌دهد.او در ركن دوم در دو بحث از عصمت انبياء سخن مى‌راند.مولف ركن سوم را به نبوت خاصه اختصاص داده و طى 8 بحث اثبات مى‌كند رسالت حضرت ختمى‌مرتبت(ص)، معجزۀ او و افضليت آن حضرت را و از ديگر مباحث پيرامون حضرت رسول(ص)بحث مى‌كند.
     
    القاعدة السابعة فى المعاد:بحث معاد از 4 ركن و يك مقدمه تشكيل يافته است.مولف در مقدمه نظرات مختلف حول معاد را بيان مى‌كند.او در ركن اول به معاد جسمانى پرداخته و در طى 5 بحث معاد جسمانى را اثبات مى‌كند.در ركن دوم بحث مى‌كند از معاد روحانى.


    او طى 9 بحث معاد روحانى را هم اثبات مى‌كند و در ركن سوم طى 11 بحث از وعد و وعيد و ثواب و عقاب بحث مى‌كند و بلاخره در ركن چهار در دو بحث از ايمان و كفر سخن مى‌گويد.
    او طى 9 بحث معاد روحانى را هم اثبات مى‌كند و در ركن سوم طى 11 بحث از وعد و وعيد و ثواب و عقاب بحث مى‌كند و بلاخره در ركن چهار در دو بحث از ايمان و كفر سخن مى‌گويد.


    القاعدة الثامنة فى الامامة:آخرين قاعدۀ كتاب از 3 ركن و يك مقدمه تشكيل‌يافته است.مولف در ركن اول طى 3 بحث از تعريف امام، وجوب نصب آن و علت وجودش بحث مى‌كند.او در ركن دوم طى 6 بحث صفاتى را كه لازم است امام داشته باشد بيان مى‌كند و در ركن سوم 5 بحث ائمۀ اثنى عشر(ع)را تعيين مى‌كند.
    القاعدة الثامنة فى الامامة:آخرين قاعدۀ كتاب از 3 ركن و يك مقدمه تشكيل‌يافته است.مؤلف در ركن اول طى 3 بحث از تعريف امام، وجوب نصب آن و علت وجودش بحث مى‌كند.او در ركن دوم طى 6 بحث صفاتى را كه لازم است امام داشته باشد بيان مى‌كند و در ركن سوم 5 بحث ائمۀ اثنی‌عشر(ع) را تعيين مى‌كند.


    ==ويژگيهاى كتاب:==
    ==ویژگی‌هاى كتاب==




    1-ترتيب و ساختار كتاب:از ويژگيهاى كتاب قواعد المرام مى‌توان به چينش مباحث در آن اشاره نمود.در كتب كلامى معمولا در نزد قدماء مطالب به صورت طبقه‌بندى ارائه نشده است و متأخرين اكثرا ذيل پنج اصل،اصول اعتقادى را دسته‌بندى كرده‌اند.اما مولف براى بيان مطالب اعتقادى از دسته‌بندى خاصى استفاده نموده است.او علاوه بر 5 اصل اعتقادى شيعه 3 مبحث ديگر نيز اضافه نموده است 2-مبحث آن به بحث‌هاى مقدماتى همچون علم و نظر كه در نزد قدماء مطرح بود مى‌پردازد و يك مبحث به حدوث عالم.از آنجا كه بعضى از متكلمين نتوانسته‌اند بحث از حدوث عالم را ذيل يكى از 5 اصل اعتقادى يعنى توحيد، عدل،نبوت،امامت و معاد جاى دهند،اكثرا از طرح اين مبحث سرباز زده‌اند و گاه در رساله‌اى مجزا به اين بحث پرداخته‌اند.اما مولف با عقد بابى به عنوان حدوث عالم اين بحث را در كنار مباحث توحيد و ديگر مباحث اعتقادى مطرح مى‌كند.
    #ترتيب و ساختار كتاب:از ویژگی‌هاى كتاب قواعد المرام مى‌توان به چينش مباحث در آن اشاره نمود.در كتب كلامى معمولا در نزد قدماء مطالب به صورت طبقه‌بندى ارائه نشده است و متأخرين اكثرا ذيل پنج اصل، اصول اعتقادى را دسته‌بندى كرده‌اند.اما مؤلف براى بيان مطالب اعتقادى از دسته‌بندى خاصى استفاده نموده است.او علاوه بر 5 اصل اعتقادى شيعه 3 مبحث ديگر نيز اضافه نموده است 2-مبحث آن به بحث‌هاى مقدماتى همچون علم و نظر كه در نزد قدماء مطرح بود مى‌پردازد و يك مبحث به حدوث عالم.از آنجا كه بعضى از متكلمين نتوانسته‌اند بحث از حدوث عالم را ذيل يكى از 5 اصل اعتقادى يعنى توحيد، عدل، نبوت، امامت و معاد جاى دهند، اكثرا از طرح اين مبحث سرباز زده‌اند و گاه در رساله‌اى مجزا به اين بحث پرداخته‌اند.اما مؤلف با عقد بابى به عنوان حدوث عالم اين بحث را در كنار مباحث توحيد و ديگر مباحث اعتقادى مطرح مى‌كند.
    #معاد روحانى:مؤلف همچون ديگر متكلمين به معاد جسمانى قائل است و مى‌گويد معادى كه در شريعت ثابت است معاد جسمانى مى‌باشد.اما از اين باب كه جمع كند بين قواعد حكمى و شرعى مى‌گويد مانعى نيست كه به هردو معاد قائل شويم.گرچه در آيات و روايات دليلى بر اين معاد نيست، اما چون قوانين حكمت مقتضى اين معاد است «موجب المصير اليه».<ref>ص 157</ref>


    2-معاد روحانى:مولف همچون ديگر متكلمين به معاد جسمانى قائل است و مى‌گويد معادى كه در شريعت ثابت است معاد جسمانى مى‌باشد.اما از اين باب كه جمع كند بين قواعد حكمى و شرعى مى‌گويد مانعى نيست كه به هردو معاد قائل شويم.گرچه در آيات و روايات دليلى بر اين معاد نيست،اما چون قوانين حكمت مقتضى اين معاد است«موجب المصير اليه».[1]
    ==نسخه‌شناسى==


    ==نسخه‌شناسى:==


    اين كتاب در سال 1406 ه‍.ق توسط انتشارات كتابخانۀ آیت‌الله مرعشى نجفى در قم و با تحقيقات [[حسینی اشکوری، احمد|سيد احمد حسينى]]، در 199 صفحه و به صورت وزيرى چاپ شده است.


    اين كتاب در سال 1406 ه‍.ق توسط انتشارات كتابخانۀ آيه الله مرعشى نجفى در قم و با تحقيقات سيد احمد حسينى،در 199 صفحه و به صورت وزيرى چاپ شده است.
    كتاب داراى مقدمه‌اى كوتاه حول شخصيت مؤلف مى‌باشد.و تنها داراى فهرست مطالب مى‌باشد.
     
    كتاب داراى مقدمه‌اى كوتاه حول شخصيت مولف مى‌باشد.و تنها داراى فهرست مطالب مى‌باشد.


    اين كتاب براى بار دوم در سال 1413 ه‍.ق توسط همان انتشارات تجديد چاپ شده است.
    اين كتاب براى بار دوم در سال 1413 ه‍.ق توسط همان انتشارات تجديد چاپ شده است.


    [1]-ص 157
    ==پانویس==
     
    <references />


    == پیوندها ==
    [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/10820 مطالعه کتاب قواعد المرام في علم الکلام در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:کلام و عقاید]]
    [[رده:کلام و عقاید]]
    [[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]]
    [[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۹

    قواعد المرام في علم الکلام
    قواعد المرام في علم الكلام
    پدیدآورانمرعشی، محمود (اهتمام)

    ابن میثم، میثم بن علی (نویسنده)

    حسینی اشکوری، احمد (محقق)
    ناشرمکتبة آیت‌الله المرعشي النجفي(ره)
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1406 ق
    چاپ2
    موضوعکلام شیعه امامیه
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏210‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ق‎‏9
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    قواعد المرام في علم الكلام، تألیف ابن میثم و تحقیق سید احمد حسینی و اهتمام سید محمود مرعشی از بهترين، جامع‌ترين، مختصرترين و قديمى‌ترين كتب كلامى مى‌باشد.اين كتاب تنها كتاب مؤلف است كه به همۀ مباحث كلامى پرداخته است.

    اين كتاب را ابن ميثم به اشارۀ امير عزالدين عبدالعزيز نيشابورى، متوفى 672 ه‍.ق نوشته است و از نگارش آن در سال 676 ه‍.ق فراغت حاصل نموده است.اين كتاب با عباراتى كوتاه اما متقن به بيان اكثر معتقدات شيعه پرداخته است.

    او در مباحث كتاب از سيرۀ متكلمين تبعيت نموده و هرجا كه سخن حكماء را با اين سيره موافق يافته، تأييد و در بقيه موارد رد نموده است.

    ساختار

    اين كتاب از 8 قاعده تشكيل يافته كه مؤلف تمام مباحث كلامى را ذيل اين 8 قاعده دسته‌بندى نموده.او هرقاعده را به چند ركن و هرركن را به چندين مبحث تقسيم مى‌كند كه در ذيل تفصيل آن مى‌آيد:

    القاعدة الاولى فى المقدمات: اين بحث كه به مقدمات علم كلام مى‌پردازد از 4 ركن تشكيل يافته است. ركن اول به چهار مبحث مى‌پردازد: بحث از تصور و تصديق، بحث از بديهى، تصديق جازم و غير جازم و بحث از طرقى كه ما را به تصديق و تصور رهنمون مى‌شوند.

    ركن دوم كه از 7 مبحث تشكيل يافته، به مباحث مربوط به نظر مى‌پردازد، مباحثى همچون:رابطۀ نظر و فكر، نظرى كه مفيد علم است، مطابقت دليل و عدم مطبقت آن، حاصل شدن علم بعد از نظر، شرائط حصول نظر و واجب بودن نظر در معرفت خداوند، ركن سوم در بيان طرقى است كه ما را به تصور مى‌رساند كه از چهار مبحث تشكيل يافته است.

    تقسيم حقائق به بسيط و مركب، کیفیت معرفت بسائط، ترتيب در اقوال شارحه و شرائط تعريف. ركن چهارم در بيان طرقى است كه ما را به تصديق مى‌رساند كه از 6 مبحث‌تشكيل يافته است.مباحثى همچون خبر و انواع آن، تعريف حجت و اقسام آن، تعريف قياس، دليل و اماره و اينكه آيا دليل لفظى مفيد يقين است يا نه؟

    القاعدة الثانية فى احكام كلية للمعلومات:مؤلف در اين قاعده نيز به مباحث مقدماتى كلام پرداخته است.او گرچه مى‌گويد«فيها اركان» ولى به جز يك ركن كه از 10 مبحث تشكيل يافته ركن ديگرى وجود ندارد.

    القاعدة الثالثه فى حدوث العالم:اين قاعده از دو ركن تشكيل يافته و ركن اول دو اصل دارد.اصل اول در اثبات جوهر فرد است كه طى سه مبحث مؤلف مباحث مربوط به جوهر فرد و جسم را بيان مى‌كند.مؤلف در اصل دوم اثبات مى‌كند كه همۀ حوادث متناهى بوده و براى آنها، بدايتى هست. ركن دوم به مباحث مربوط به حدوث عالم مى‌پردازد.

    مؤلف طى يك بحث براهين حدوث عالم را بيان كرده و در مبحث ديگر شبهات مخالفين را بيان و به آنها جواب مى‌دهد.

    القاعدة الرابعة فى اثبات العلم بالصانع و صفاته:اين قاعده از سه ركن تشكيل يافته است. ركن اول در اثبات علم بوجود صانع مى‌باشد كه به او طريق اثبات مى‌شود.

    ركن دوم در صفات سلبيۀ صانع است كه مؤلف ذيل 10 بحث صفات سلبيه را بيان مى‌كند.و ركن سوم در صفات ثبوتيه مى‌باشد كه از 11 بحث تشكيل يافته است.

    القاعده الخامسة فى الافعال و اقسامها و احكامها:اين قاعده متشكل از 4 ركن مى‌باشد. ركن اول كه طى 6 بحث مطرح شده است به مباحث عدل و حسن و قبح افعال مى‌پردازد.

    ركن دوم در 5 بحث به مباحث تكليف و تعريف آن و احكام آن مى‌پردازد، ركن سوم در دو بحث، لطف را تعريف كرده و اقسام آن را بيان مى‌كند و در ركن چهارم مؤلف طى 3 بحث مباحث مربوط به اسم؟؟؟ و عوض را بيان مى‌كند.

    القاعدة السادسة فى النبوات: اين قاعده از سه ركن و يك مقدمه متشكل است.مؤلف در ركن اول طى 3 بحث، نبوت را تعريف و غايت آن را بيان مى‌نمايد و از شبهات براهمه جواب مى‌دهد.او در ركن دوم در دو بحث از عصمت انبياء سخن مى‌راند.مؤلف ركن سوم را به نبوت خاصه اختصاص داده و طى 8 بحث اثبات مى‌كند رسالت حضرت ختمى‌مرتبت(ص)، معجزۀ او و افضليت آن حضرت را و از ديگر مباحث پيرامون حضرت رسول(ص) بحث مى‌كند.

    القاعدة السابعة فى المعاد: بحث معاد از 4 ركن و يك مقدمه تشكيل يافته است.مؤلف در مقدمه نظرات مختلف حول معاد را بيان مى‌كند.او در ركن اول به معاد جسمانى پرداخته و در طى 5 بحث معاد جسمانى را اثبات مى‌كند.در ركن دوم بحث مى‌كند از معاد روحانى.

    او طى 9 بحث معاد روحانى را هم اثبات مى‌كند و در ركن سوم طى 11 بحث از وعد و وعيد و ثواب و عقاب بحث مى‌كند و بلاخره در ركن چهار در دو بحث از ايمان و كفر سخن مى‌گويد.

    القاعدة الثامنة فى الامامة:آخرين قاعدۀ كتاب از 3 ركن و يك مقدمه تشكيل‌يافته است.مؤلف در ركن اول طى 3 بحث از تعريف امام، وجوب نصب آن و علت وجودش بحث مى‌كند.او در ركن دوم طى 6 بحث صفاتى را كه لازم است امام داشته باشد بيان مى‌كند و در ركن سوم 5 بحث ائمۀ اثنی‌عشر(ع) را تعيين مى‌كند.

    ویژگی‌هاى كتاب

    1. ترتيب و ساختار كتاب:از ویژگی‌هاى كتاب قواعد المرام مى‌توان به چينش مباحث در آن اشاره نمود.در كتب كلامى معمولا در نزد قدماء مطالب به صورت طبقه‌بندى ارائه نشده است و متأخرين اكثرا ذيل پنج اصل، اصول اعتقادى را دسته‌بندى كرده‌اند.اما مؤلف براى بيان مطالب اعتقادى از دسته‌بندى خاصى استفاده نموده است.او علاوه بر 5 اصل اعتقادى شيعه 3 مبحث ديگر نيز اضافه نموده است 2-مبحث آن به بحث‌هاى مقدماتى همچون علم و نظر كه در نزد قدماء مطرح بود مى‌پردازد و يك مبحث به حدوث عالم.از آنجا كه بعضى از متكلمين نتوانسته‌اند بحث از حدوث عالم را ذيل يكى از 5 اصل اعتقادى يعنى توحيد، عدل، نبوت، امامت و معاد جاى دهند، اكثرا از طرح اين مبحث سرباز زده‌اند و گاه در رساله‌اى مجزا به اين بحث پرداخته‌اند.اما مؤلف با عقد بابى به عنوان حدوث عالم اين بحث را در كنار مباحث توحيد و ديگر مباحث اعتقادى مطرح مى‌كند.
    2. معاد روحانى:مؤلف همچون ديگر متكلمين به معاد جسمانى قائل است و مى‌گويد معادى كه در شريعت ثابت است معاد جسمانى مى‌باشد.اما از اين باب كه جمع كند بين قواعد حكمى و شرعى مى‌گويد مانعى نيست كه به هردو معاد قائل شويم.گرچه در آيات و روايات دليلى بر اين معاد نيست، اما چون قوانين حكمت مقتضى اين معاد است «موجب المصير اليه».[۱]

    نسخه‌شناسى

    اين كتاب در سال 1406 ه‍.ق توسط انتشارات كتابخانۀ آیت‌الله مرعشى نجفى در قم و با تحقيقات سيد احمد حسينى، در 199 صفحه و به صورت وزيرى چاپ شده است.

    كتاب داراى مقدمه‌اى كوتاه حول شخصيت مؤلف مى‌باشد.و تنها داراى فهرست مطالب مى‌باشد.

    اين كتاب براى بار دوم در سال 1413 ه‍.ق توسط همان انتشارات تجديد چاپ شده است.

    پانویس

    1. ↑ ص 157
    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=قواعد_المرام_في_علم_الكلام&oldid=663506»