رودررو با لسان‌الغیب: تفألی نو بر غزلیات حافظ شیراز (تصحیح غزلیات، اعراب‌گذاری و تفأل با املای نوین فارسی): تفاوت میان نسخه‌ها

نسخۀ مبنای آن یکی از معتبرترین نسخه دیوان حافظ است که در عین حال با دیوان‌های چاپی برجستۀ موجود مقابله و مقایسه گردیده است.متن مبنا در این دیوان، متن تصحیح‌شدۀ بر اساس نسخۀ معروف به نسخۀ سیدعبدالرحیم خلخالی است. سیدعبدالرحیم خلخالی از آزادی‌خواهان و مشروطه‌خواهان قدیم، همکاری سیدمحمدرضا شیرازی در روزنامۀ مشهور مساوات، کارمند عالی‌رتبۀ وزارت عدلیه و ادیب و حافظ‌شناس بود. او بنا بر ارادتی که به حافظ داشت، از روی کهن‌ترین نسخۀ خطی دیوان حافظ که گویا 35 سال بعد از وفات حافظ کتابت شده بود، اقدام به انتشار نخستین نسخۀ انتقادی دیوان حافظ نمود. نسخۀ معروف به نسخۀ خلخالی به اذعان حافظ‌شناسان بزرگ زمانه همچون سلیم نیساری، محمدرضا جلالی نائینی، هوشنگ ابتهاج، بهاءالدین خسروشاهی و .... نسخه‌ای کاملاً منحصربه‌فرد بوده و از میان نسخه‌های خطی موجود از نظر قدمت، دقت و صحت کم‌مانند است. افزون بر استفاده از این نسخه، در بسیاری موارد از دیوان‌های حافظ دکتر [[خانلری، پرویز|پرویز ناتل خانلری]]، [[ابتهاج، هوشنگ|هوشنگ ابتهاج]]، [[ثروتیان، بهروز|بهروز ثروتیان]]، [[برزگر خالقی، محمدرضا|محمدرضا برزگر خالقی]]، [[حسینعلی هروی]] و [[سودی، محمد|احمد سودی بوسنوی]] ـ پژوهشگر و مترجم دورۀ عثمانی ـ استفاده شده است.