أوضح المقال في علم الدراية و الرجال: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '= ' به '=')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۸: خط ۸:
|زبان
|زبان
| زبان = عربی
| زبان = عربی
| کد کنگره =    
| کد کنگره =
| موضوع =
| موضوع =
|ناشر  
|ناشر  
خط ۵۶: خط ۵۶:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:حدیث]]
[[رده:علم الحدیث]]
[[رده:مباحث خاص علم الحدیث]]


[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1402]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1402 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1402 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1402 توسط محسن عزیزی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1402 توسط محسن عزیزی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۹

أوضح المقال في علم الدراية و الرجال، اثر حسن رمیتی مجادلی عاملی، تحقیقی است پیرامون مباحث مربوط به علم رجال و درایه.

أوضح المقال في علم الدراية و الرجال
أوضح المقال في علم الدراية و الرجال
پدیدآورانعاملی، حسن (نويسنده)
سال نشر1440ق - 2019م
چاپ1
زبانعربی
تعداد جلد1
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

مطالب کتاب، در ده فصل، سامان‌دهی شده است. در فصل نخست، در ضمن چهار امر، به تعریف علم رجال و درایه و تاریخ این دو علم، پرداخته شده است[۱]. در فصل دوم، به‌منظور نشان دادن اهمیت علم رجال و علت نیاز به آن، ابتدا از موضوع علم رجال و غایت آن، سخن به میان آمده و سپس، ضمن اشاره به دلایل کسانی که نیاز به این علم را نفی می‌کنند، وجوه مختلف اعتبار قول رجالی، ذکر و به مناقشات واردشده در آنها، پاسخ داده شده است[۲].

فصل سوم، به بررسی عبارات تضعیف و توثیق، اختصاص یافته است. این عبارات، به دو بخش زیر، تقسیم می‌شود:

  1. عباراتی که در افاده توثیق، مورد اختلاف است که از جمله آنها، می‌توان به: شيخ الإجازه، صاحب المعصوم و وكيل الإمام اشاره کرد.
  2. عباراتی که مورد اتفاق می‌باشند که به سه دسته، تقسیم می‌شود: عباراتی که دلالت بر توثیق دارند، عباراتی که دلالت بر مدح معتدبه دارند، عبارات دال بر ضعف[۳].

در فصل چهارم، عباراتی که دلالت بر ذم و قدح راوی دارند، مورد بحث، بررسی و مناقشه قرار گرفته است که عبارتند از:

  1. کثرت روایت از ضعفا و مجاهیل؛
  2. کثرت روایت از مذمومین؛
  3. راوی از کاتبان والی یا از عمال وی باشد؛
  4. راوی از بنی‌امیه باشد؛
  5. راوی به فساد عقیده معروف باشد[۴].

در این فصل همچنین، به معرفی بعضی از فرق اسلامی پرداخته شده است که عبارتند از: کیسانیه، فطحیه، اسماعیلیه و...[۵].

انواع و اقسام خبر صحیح و ضعیف، در فصل پنجم، مورد بحث و بررسی قرار گرفته[۶] و در فصل ششم، کیفیت تحمل روایت و نقل و آداب آن، ذکر شده است[۷].

فصل هفتم، به بررسی مصادر اولیه علم رجال، مانند رجال کشی، فهرست نجاشی، فهرست طوسی و... اختصاص یافته[۸] و در فصل هشتم، از اعتبار روایات کتب اربعه، سخن به میان آمده است[۹]. فصل نهم نیز به توثیقات عامه اختصاص یافته[۱۰] و فصل دهم، به بیان فواید رجالی[۱۱].

پانویس

  1. ر.ک: متن کتاب، ص11-19
  2. ر.ک: همان، ص23-58
  3. ر.ک: همان، 63-77
  4. ر.ک: همان، ص81-91
  5. ر.ک: همان، ص92-169
  6. ر.ک: همان، ص179-209
  7. ر.ک: همان، ص213-259
  8. ر.ک: همان، ص263
  9. ر.ک: همان، ص313- 362
  10. ر.ک: همان، ص367
  11. ر.ک: همان، ص561

منابع مقاله

متن کتاب.


وابسته‌ها