المصنف في النحو و اللغة و الإعراب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین') |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[فارس، | [[فارس، نصرالدین]] (نويسنده) | ||
[[زکریا، عبد الجلیل]] (نويسنده) | [[زکریا، عبد الجلیل]] (نويسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
==پانویس == | {{کاربردهای دیگر| المصنف (ابهام زدایی)}} | ||
'''المنصف في النحو و اللغة و الإعراب'''، نوشته [[فارس، نصرالدین|نصرالدین فارس]] و [[زکریا، عبدالجلیل|عبدالجلیل زکریا]] است. این کتاب فراهم‌آمده از مباحث صرفی، نحوی و لغوی است. نویسندگان بیشتر، خواسته‌اند دیدگاه‌های ادیبان بزرگ عرب را همچون ابن هشام در کتاب [[مغني اللبيب]]، مرادی در کتاب الجبی الداني و هروی در کتاب ازهیه - که نشانه‌های شاخصی در زبان عربی هستند و محصلان در پرتوی آن‌ها می‌توانند راه را در دریای این زبان فخیم بپیمایند - بیاورند و نظریه‌ها را با یکدیگر مقایسه کرده و خوانندگان را به آرای ثابتی در این دانش رسانده و نکته‌های پیچیده‌اش را آشکار کنند<ref>ر.ک: مقدمه چاپ اول، ص1</ref>. | |||
نویسندگان بر این باورند که زبان عربی دارای واژه‌ها و اسلوب‌هایی است که می‌شود آن‌ها را بر سبک و سیاق واحدی سامان داد. این واژه‌ها و اسلوب‌ها در کتاب‌های نحویان و فرهنگ‌نامه‌های لغت پراکنده‌اند؛ ازاین‌رو، این وضعیت، دو نویسنده این کتاب را به‌سوی سامان دادن به زبان عربی، سوق داده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
مبحث‌های کتاب بر اساس حروف الفبا مرتب شده‌اند؛ به این صورت که نخست واژه‌هایی را که با همزه شروع شده‌اند (مثل همزه مفرد، إذ، إذما و...) ذکر کرده‌اند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3-60</ref>، سپس واژه‌هایی را که با باء آغاز شده‌اند (مثل باء مفرد، بجل، بل و...)<ref>ر.ک: همان، ص61-73</ref> و به همین ترتیب تا آخر ادامه داده‌اند. | |||
==پانویس== | |||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه چاپ اول و متن کتاب. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۳۸: | خط ۴۳: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]] | [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده آبان 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]] | |||
[[رده:فاقد تصویر روی جلد1]] | [[رده:فاقد تصویر روی جلد1]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۰۰
المنصف في النحو و اللغة و الإعراب، نوشته نصرالدین فارس و عبدالجلیل زکریا است. این کتاب فراهم‌آمده از مباحث صرفی، نحوی و لغوی است. نویسندگان بیشتر، خواسته‌اند دیدگاه‌های ادیبان بزرگ عرب را همچون ابن هشام در کتاب مغني اللبيب، مرادی در کتاب الجبی الداني و هروی در کتاب ازهیه - که نشانه‌های شاخصی در زبان عربی هستند و محصلان در پرتوی آن‌ها می‌توانند راه را در دریای این زبان فخیم بپیمایند - بیاورند و نظریه‌ها را با یکدیگر مقایسه کرده و خوانندگان را به آرای ثابتی در این دانش رسانده و نکته‌های پیچیده‌اش را آشکار کنند[۱].
| المصنف في النحو و اللغة و الإعراب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فارس، نصرالدین (نويسنده) زکریا، عبد الجلیل (نويسنده) |
| ناشر | دار المعارف |
| مکان نشر | سوریه - حمص |
| سال نشر | 1990م |
| چاپ | 2 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نویسندگان بر این باورند که زبان عربی دارای واژه‌ها و اسلوب‌هایی است که می‌شود آن‌ها را بر سبک و سیاق واحدی سامان داد. این واژه‌ها و اسلوب‌ها در کتاب‌های نحویان و فرهنگ‌نامه‌های لغت پراکنده‌اند؛ ازاین‌رو، این وضعیت، دو نویسنده این کتاب را به‌سوی سامان دادن به زبان عربی، سوق داده است[۲].
مبحث‌های کتاب بر اساس حروف الفبا مرتب شده‌اند؛ به این صورت که نخست واژه‌هایی را که با همزه شروع شده‌اند (مثل همزه مفرد، إذ، إذما و...) ذکر کرده‌اند[۳]، سپس واژه‌هایی را که با باء آغاز شده‌اند (مثل باء مفرد، بجل، بل و...)[۴] و به همین ترتیب تا آخر ادامه داده‌اند.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه چاپ اول و متن کتاب.