بلاغی، سید عبدالحجت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۱۳

سيد عبدالحجت بلاغى حسینى مظفرآبادى (1274-1355ش)، فرزند سيد حسن، مشهور به حجّت علیشاه، صوفی، مفسر و مورخ سلسله نعمت‌اللهیه است. وی از هشت تن از علما، از جمله محمدتقی خوانساری، شیخ محمدحسین کاشف‌الغطاء، آقابزرگ طهرانی و سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، اجازه روایت داشت. وی در ۱۳۰۸ش به سلسله نعمت‌اللهیه وارد و مرید شمس العرفا شد و خود را حجت علیشاه نامید و پس از درگذشت شمس العرفا، مدعی جانشینی وی شد. حجةالتفاسیر و بلاغ الاکسیر، کتاب مقالات الحنفاء فی مقامات شمس العرفاء، شطرنج العرفاء، تاریخ نجف اشرف و حیره از آثار او به‌شمار می‌رود.

بلاغی، عبدالحجه

نام	بلاغی، عبدالحجه
نام‎های دیگر	ب‍لاغ‍ی ن‍ائ‍ی‍ن‍ی‌، ع‍ب‍دال‍ح‍ج‍ه‌ ح‍ج‍ت ع‍ل‍ی‍ش‍اه‌ ب‍لاغ‍ی‌، ح‍ج‍ت‌ حجت بلاغی
نام پدر	سيد حسن
متولد	1274 ش یا 1896 م
محل تولد	نایین
رحلت	1355ش
اساتید	سید حسن پدرش
برخی آثار	حجة التفاسير و بلاغ الإكسير
کد مؤلف	AUTHORCODE02790AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، بلاغی (ابهام زدایی) را ببینید.

ولادت

وى در سال 1322ق(1274‌ش) در نائين متولد شد. پدرش سيد حسن (متوفی ۱۳۱۲ش)، از علمای نائین و صاحب آثاری از جمله رئوس الشیاطین، ردیه‌ای بر بابیه و بهاییه بود.

نسب بلاغی، از طریق علی بن جعفر عُرَیضی به امام جعفر صادق(ع) می‌رسد.

اساتید

و از محضر پدرش و ديگر بزرگان و علماى نائين و اصفهان بهره برد و در سال 1363ق به كسب اجازۀ روايتى از شيخ آقا بزرگ تهرانى نائل شد. از تفسير او پيداست كه در تاريخ، علوم جديد و تورات و انجيل، اطلاعات خوبى داشته است.

وفات

وى آخر زندگانى خود را در قم به سر برده و در سال 1335ش رحلت نمود.(برخى وفات ايشان را 1356‌ش بر شمرده‌اند.)

آثار

ايشان علاوه بر تفسير تأليفات ديگرى نيز داشته كه عبارتند از:

حجة التفاسير و بلاغ الاکسیر
حواشى بر تذكرة القبور جزى اصفهانى
مقلّد الرشاد عربى و فارسی چاپ 1343 ق،
شرح دعاى سمات چاپ 1369ق
مشكوة الجنان چاپ 1365
تاريخ نائين چاپ 1369 ق
مقالات الحنفاء در دو جلد چاپ 1371ق
حجت بالغه در شرح حال ابونعيم اصفهانى چاپ 1383ق
تاريخ تهران چاپ 1391 ه‍
منظومه فقهيه مستطرفه چاپ 1389 ق
اغلاط در انساب چاپ 1391
گلزار حجت بلاغى (اشعار) چاپ 1350 ش.
تاريخ نجف چاپ 1368 ق.

وابسته‌ها

حجة التفاسير و بلاغ الإكسير

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class='wikiInfo'>
+<div class="wikiInfo">
 [[پرونده:NUR02790.jpg|بندانگشتی|بلاغی، عبدالحجه]]
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 |-
-! نام!! data-type='authorName'|بلاغی، عبدالحجه
+! نام!! data-type="authorName" |بلاغی، عبدالحجه
 |-
-|نام های دیگر
+|نام‎های دیگر
-|data-type='authorOtherNames'| ب‍لاغ‍ی‌ ن‍ائ‍ی‍ن‍ی‌، ع‍ب‍دال‍ح‍ج‍ه‌
+| data-type="authorOtherNames" | ب‍لاغ‍ی ن‍ائ‍ی‍ن‍ی‌، ع‍ب‍دال‍ح‍ج‍ه‌
-ح‍ج‍ت‌ ع‍ل‍ی‍ش‍اه‌
+ح‍ج‍ت ع‍ل‍ی‍ش‍اه‌
 ب‍لاغ‍ی‌، ح‍ج‍ت‌
@@ خط ۱۵: / خط ۱۵: @@
 |-
 |نام پدر
-|data-type='authorfatherName'|
+| data-type="authorfatherName" |سيد حسن
 |-
 |متولد
-|data-type='authorbirthDate'|1274 هـ.ش یا 1896 م
+| data-type="authorbirthDate" |1274 ش یا 1896 م
 |-
 |محل تولد
-|data-type='authorBirthPlace'|نایین
+| data-type="authorBirthPlace" |نایین
 |-
 |رحلت
-|data-type='authorDeathDate'|1355 هـ.ش یا 1397 هـ.ق یا 1977 م
+| data-type="authorDeathDate" |1355ش
 |-
 |اساتید
-|data-type='authorTeachers'|
+| data-type="authorTeachers" |سید حسن پدرش
 |-
 |برخی آثار
-|data-type='authorWritings'|[[حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر]]
+| data-type="authorWritings" |[[حجة التفاسير و بلاغ الإكسير]]
-|-class='articleCode'
+|- class="articleCode"
 |کد مؤلف
-|data-type='authorCode'|AUTHORCODE2790AUTHORCODE
+| data-type="authorCode" |AUTHORCODE02790AUTHORCODE
 |}
 </div>
-==ولادت==
+{{کاربردهای دیگر|بلاغی (ابهام زدایی)}}
+'''سيد عبدالحجت بلاغى حسینى مظفرآبادى''' (1274-1355ش)، فرزند سيد حسن، مشهور به حجّت علیشاه، صوفی، مفسر و مورخ سلسله نعمت‌اللهیه است. وی از هشت تن از علما، از جمله [[خوانساری، سید محمدتقی|محمدتقی خوانساری]]، [[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|شیخ محمدحسین کاشف‌الغطاء]]، [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ طهرانی]] و [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، اجازه روایت داشت. وی در ۱۳۰۸ش به سلسله نعمت‌اللهیه وارد و مرید شمس العرفا شد و خود را حجت علیشاه نامید و پس از درگذشت شمس العرفا، مدعی جانشینی وی شد. [[حجة التفاسير و بلاغ الإكسير|حجةالتفاسیر و بلاغ الاکسیر]]، کتاب مقالات الحنفاء فی مقامات شمس العرفاء، شطرنج العرفاء، تاریخ نجف اشرف و حیره از آثار او به‌شمار می‌رود.
-'''سيد عبدالحجه فرزند سيد حسن بلاغى حسينى مظفرآبادى'''، از علماى شيعه، معروف به سادات صادقيه از فرزندان [[امام جعفر صادق(ع)|امام جعفر صادق]] عليه‌السلام از كاوشگران معارف قرآنى در قرن چهاردهم هجرى مى‌باشد.وى در سال 1322 ه‍ 1274‌ش در نائين متولد شد.
+== ولادت ==
+وى در سال 1322ق(1274‌ش) در نائين متولد شد. پدرش سيد حسن (متوفی ۱۳۱۲ش)، از علمای نائین و صاحب آثاری از جمله رئوس الشیاطین، ردیه‌ای بر بابیه و بهاییه بود.
+نسب بلاغی، از طریق علی بن جعفر عُرَیضی به [[امام جعفر صادق(ع)]] می‌رسد.
 ==اساتید==
-و از محضر پدرش و ديگر بزرگان و علماى نائين و اصفهان بهره برد و در سال 1363ق به كسب اجازۀ روايتى از شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] نائل شد.از تفسير او پيداست كه در تاريخ، علوم جديد و تورات و انجيل، اطلاعات خوبى داشته است.
+و از محضر پدرش و ديگر بزرگان و علماى نائين و اصفهان بهره برد و در سال 1363ق به كسب اجازۀ روايتى از شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] نائل شد. از تفسير او پيداست كه در تاريخ، علوم جديد و تورات و انجيل، اطلاعات خوبى داشته است.
+==وفات==
+وى آخر زندگانى خود را در قم به سر برده و در سال 1335ش رحلت نمود.(برخى وفات ايشان را 1356‌ش بر شمرده‌اند.)
 ==آثار==
@@ خط ۴۹: / خط ۵۷: @@
 ايشان علاوه بر تفسير تأليفات ديگرى نيز داشته كه عبارتند از:
-# حجة التفاسير و بلاغ الاكسير
+# حجة التفاسير و بلاغ الاکسیر
 # حواشى بر تذكرة القبور جزى اصفهانى
-# مقلّد الرشاد عربى و فارسى چاپ 1343 ق،
+# مقلّد الرشاد عربى و فارسی چاپ 1343 ق،
 # شرح دعاى سمات چاپ 1369ق
 # مشكوة الجنان چاپ 1365
@@ خط ۶۰: / خط ۶۸: @@
 # منظومه فقهيه مستطرفه چاپ 1389 ق
 # اغلاط در انساب چاپ 1391
-# گلزار حجت بلاغى (اشعار)چاپ 1350 ش.
+# گلزار حجت بلاغى (اشعار) چاپ 1350 ش.
 # تاريخ نجف چاپ 1368 ق.
-==وفات==
-وى آخر زندگانى خود را در قم به سر برده و در سال 1375 ق1335/‌ش رحلت نمود.(برخى وفات ايشان را 1399 ق،1356‌ش بر شمرده‌اند.)
+==وابسته‌ها==
+{{وابسته‌ها}}
-== وابسته‌ها ==
+[[حجة التفاسير و بلاغ الإكسير]]
-{{وابسته‌ها}}
-[[حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر]]
 [[رده:زندگی‌نامه]]