شکوفه‌های خرد یا سخنان علی عليه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) ') |
جز (+رده) |
||
| (۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR03479J1.jpg | |||
| عنوان =شکوفه‌های خرد یا سخنان علی عليه‌السلام | |||
| | | عنوان‌های دیگر =سخنان علی(ع) | ||
| | |||
با ترجمه فارسی و انگلیسی و رباعیات فارسی | با ترجمه فارسی و انگلیسی و رباعیات فارسی | ||
نهج‌البلاغه. برگزیده. چندزبانه | |||
| | | پدیدآوران = | ||
[[حالت، ابوالقاسم]] (نویسنده) | |||
| زبان =فارسی | |||
| کد کنگره =BP 38/04 /ح2ش8 | |||
|زبان | | موضوع = | ||
شعر آموزنده فارسی - قرن 14 | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
شعر فارسی - قرن 14 | شعر فارسی - قرن 14 | ||
علی بن | علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | علمی | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1363 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
'''شكوفه‌هاى خرد يا سخنان على(ع)'''، تأليف [[حالت، ابوالقاسم|ابوالقاسم حالت]] (م 1298ش) به زبان فارسى است. در اين اثر بيش از 1200 مورد از كلمات گهربار اميرالمؤمنين على(ع) گردآورى شده و به همراه ترجمه‌اى روان و يك رباعى از | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03479AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =2 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =03479 | |||
| کتابخوان همراه نور =03479 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''شكوفه‌هاى خرد يا سخنان على(ع)'''، تأليف [[حالت، ابوالقاسم|ابوالقاسم حالت]] (م 1298ش) به زبان فارسى است. در اين اثر بيش از 1200 مورد از كلمات گهربار [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] گردآورى شده و به همراه ترجمه‌اى روان و يك رباعى از نویسنده آمده است. در بين ترجمه‌هاى منظومى كه از نهج‌البلاغه صورت گرفته است، ترجمه [[حالت، ابوالقاسم|ابوالقاسم حالت]] ممتاز است و اى كاش به ترجمه بخشى از نهج‌البلاغه اكتفا نمى‌كرد و تمامى اين كتاب شريف را به نظم در مى‌آورد. | |||
از خصوصيات اشعار [[حالت، ابوالقاسم|ابوالقاسم حالت]] | از خصوصيات اشعار [[حالت، ابوالقاسم|ابوالقاسم حالت]] سادگى و روانى و در عين حالت انقياد كامل بر اصول شعرنويسى و اوزان و سبک هاى شعر است. علاقه به مسائل دينى سبب شد كه حالت كه نویسنده و شاعرى طنزپرداز است، از سال 1323(ش) هر هفته چند رباعى جدّى كه ترجمه‌اى از كلمات قصار [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] بود، در مجله «آئين‌اسلام» چاپ كند. | ||
وى داراى طبعى روان و قريحه‌اى سيّال است، به گونه‌اى كه در بديهه‌گويى و ارتجال در رديف سخنوران بزرگ قرار دارد. زين‌العابدين مؤتمن ضمن مقدمه‌اى كه بر ديوان وى نگاشته، مى‌نويسد: «طبع سرشار حالت به مثابه‌ى چشمه فيّاضى است كه على‌الدّوام مى‌زايد و هرگز نقصانى در آن راه نمى‌يابد. حالت طبعى روان و قريحه‌اى سيّال دارد و از لحاظ بديهه‌گويى و ارتجال نيز گوينده‌اى تواناست». | وى داراى طبعى روان و قريحه‌اى سيّال است، به گونه‌اى كه در بديهه‌گويى و ارتجال در رديف سخنوران بزرگ قرار دارد. زين‌العابدين مؤتمن ضمن مقدمه‌اى كه بر ديوان وى نگاشته، مى‌نويسد: «طبع سرشار حالت به مثابه‌ى چشمه فيّاضى است كه على‌الدّوام مى‌زايد و هرگز نقصانى در آن راه نمى‌يابد. حالت طبعى روان و قريحه‌اى سيّال دارد و از لحاظ بديهه‌گويى و ارتجال نيز گوينده‌اى تواناست». | ||
| خط ۶۰: | خط ۴۱: | ||
#«حُسنُ الظنِّ راحَة القَلْبْ وَ سَلامَةُ البَدن»: حسن ظنّ مايه آرامش دل و سلامت بدن است. | #«حُسنُ الظنِّ راحَة القَلْبْ وَ سَلامَةُ البَدن»: حسن ظنّ مايه آرامش دل و سلامت بدن است. | ||
#:[[حالت، ابوالقاسم|ابوالقاسم حالت]] | #:[[حالت، ابوالقاسم|ابوالقاسم حالت]] اين سخن را در يك رباعى فارسى چنين آورده است: | ||
#:«يك چند اگر كنى به خوش‌بينى زيست دانى كه خوشى به غير خوش‌بينى نيست | #:«يك چند اگر كنى به خوش‌بينى زيست دانى كه خوشى به غير خوش‌بينى نيست | ||
#:گر صحت جس-م است وگر راحت دل هر دو بر و برگ شاخه خوش‌بينى است». | #: گر صحت جس-م است وگر راحت دل هر دو بر و برگ شاخه خوش‌بينى است». | ||
#«مَنْ حَسُنَ ظَنُّه بِالنّاسِ حازَ منْهُمُ المَحَبَّةَ»: هر كس به مردم حسن ظنّ داشته باشد، دوستى آنان را به دست مى‌آورد. | #«مَنْ حَسُنَ ظَنُّه بِالنّاسِ حازَ منْهُمُ المَحَبَّةَ»: هر كس به مردم حسن ظنّ داشته باشد، دوستى آنان را به دست مى‌آورد. | ||
| خط ۷۲: | خط ۵۳: | ||
== منابع مقاله== | == منابع مقاله== | ||
#متن كتاب | #متن كتاب | ||
#مجله آموزش زبان و ادب فارسى، سال هفدهم، 1382، شماره 68، ص 18 | #مجله آموزش زبان و ادب فارسى، سال هفدهم، 1382، شماره 68، ص 18 | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | ||
[[رده: | [[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
[[رده:حالات فردی]] | [[رده:حالات فردی]] | ||
[[رده:علی | [[رده:امام علی(ع)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۲۷
شكوفه‌هاى خرد يا سخنان على(ع)، تأليف ابوالقاسم حالت (م 1298ش) به زبان فارسى است. در اين اثر بيش از 1200 مورد از كلمات گهربار اميرالمؤمنين على(ع) گردآورى شده و به همراه ترجمه‌اى روان و يك رباعى از نویسنده آمده است. در بين ترجمه‌هاى منظومى كه از نهج‌البلاغه صورت گرفته است، ترجمه ابوالقاسم حالت ممتاز است و اى كاش به ترجمه بخشى از نهج‌البلاغه اكتفا نمى‌كرد و تمامى اين كتاب شريف را به نظم در مى‌آورد.
| شکوفه‌های خرد یا سخنان علی عليه‌السلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حالت، ابوالقاسم (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | سخنان علی(ع)
با ترجمه فارسی و انگلیسی و رباعیات فارسی نهج‌البلاغه. برگزیده. چندزبانه |
| ناشر | علمی |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1363 ش |
| چاپ | 2 |
| موضوع | شعر آموزنده فارسی - قرن 14
شعر فارسی - قرن 14 علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 38/04 /ح2ش8 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
از خصوصيات اشعار ابوالقاسم حالت سادگى و روانى و در عين حالت انقياد كامل بر اصول شعرنويسى و اوزان و سبک هاى شعر است. علاقه به مسائل دينى سبب شد كه حالت كه نویسنده و شاعرى طنزپرداز است، از سال 1323(ش) هر هفته چند رباعى جدّى كه ترجمه‌اى از كلمات قصار حضرت على(ع) بود، در مجله «آئين‌اسلام» چاپ كند.
وى داراى طبعى روان و قريحه‌اى سيّال است، به گونه‌اى كه در بديهه‌گويى و ارتجال در رديف سخنوران بزرگ قرار دارد. زين‌العابدين مؤتمن ضمن مقدمه‌اى كه بر ديوان وى نگاشته، مى‌نويسد: «طبع سرشار حالت به مثابه‌ى چشمه فيّاضى است كه على‌الدّوام مى‌زايد و هرگز نقصانى در آن راه نمى‌يابد. حالت طبعى روان و قريحه‌اى سيّال دارد و از لحاظ بديهه‌گويى و ارتجال نيز گوينده‌اى تواناست».
«سوءظنّ» مداوم نوع بيمارى روانى است كه درد و رنج مداومى را ايجاد مى‌كند و اضطراب و تشويش و نگرانى به بار مى‌آورد، در حالى‌كه «حسن ظنّ» نشانه اعتماد و اطمينان و موجب آسايش و آرامش خاطر است. اين دو موضوع در نهج‌البلاغه در موارد مختلف به طور وضوح بيان شده و مورد تأكيد قرار گرفته است كه به دو نمونه از كلمات گهربار كه به زيبايى در قالب نظم درآمده است، اشاره مى‌شود:
- «حُسنُ الظنِّ راحَة القَلْبْ وَ سَلامَةُ البَدن»: حسن ظنّ مايه آرامش دل و سلامت بدن است.
- ابوالقاسم حالت اين سخن را در يك رباعى فارسى چنين آورده است:
- «يك چند اگر كنى به خوش‌بينى زيست دانى كه خوشى به غير خوش‌بينى نيست
- گر صحت جس-م است وگر راحت دل هر دو بر و برگ شاخه خوش‌بينى است».
- «مَنْ حَسُنَ ظَنُّه بِالنّاسِ حازَ منْهُمُ المَحَبَّةَ»: هر كس به مردم حسن ظنّ داشته باشد، دوستى آنان را به دست مى‌آورد.
و اما در دو بيتى به زيبايى چنين مى‌سرايد:
«بدبين كه به چشمش همه كس همچو عدوست گر بى‌كس و تنهاست، ز بدبينى اوست
با اهل زمانه هر كه خوشبين‌تر شد، از اهل زمانه بيشتر گيرد دوست».
منابع مقاله
- متن كتاب
- مجله آموزش زبان و ادب فارسى، سال هفدهم، 1382، شماره 68، ص 18