امام مهدی عجلاللهتعالیفرجه موجود موعود: تفاوت میان نسخهها
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR13525J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۹ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۰۶:۵۵
نام کتاب | امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه) موجود موعود |
---|---|
نام های دیگر کتاب | |
پدیدآورندگان | جوادی آملی، عبدالله (نويسنده) |
زبان | فارسی |
کد کنگره | BP 224 /ج9الف8 |
موضوع | محمد بن حسن (عج)، امام دوازدهم، 255ق. -
مهدویت مهدویت - انتظار |
ناشر | اسراء |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1387 هـ.ش |
کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE13525AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى:
«امام مهدى(عج)موجود موعود» مجموعه مباحث، گفتارها و نوشتههاى آيتالله جوادى آملى است كه به زبان فارسى و با قلمى شيوا، رسا و آراسته با آرايههاى ادبى، به مسئله مهدويت، انتظار و ويژگىهاى جهان پس از ظهور پرداخته و در سال 1387ش منتشر شده است.
نگاه جامع و علمى مؤلف به مباحث مهدويت و استفاده حكيمانه وى از آيات و روايات، باعث اهميت اين اثر شده است.
ساختار:
كتاب مشتمل بر يك پيشگفتار و سه بخش است كه هر بخش نيز در چند فصل ارائه شده است.
مؤلف راههاى فراوانى را براى شناخت مقام والاى امامت و شخصيت منحصر به فرد امام عصر(ع) قائل است اما در اين ميان بهترين راهها را بررسى دعاها و زيارتهايى كه از خود امام عصر(ع) رسيده و يا فرموده امامان ديگر(ع) درباره آنحضرت مىداند.
گزارش محتوا:
نويسنده در پيشگفتار، به نقش پيوند گذشته و آينده در جهانىسازى و آينده جهان بر محور نظم و مدار عدل اشاره كرده و نقش عقل و نقل در اثبات مهدويت شخصى را به تصوير كشيده است.
بخش يكم:
نويسنده در فصل اول، به كلامى يا فقهى بودن مسأله امامت در مكتب شيعه مىپردازد. وى معتقد است با وجود كلامى بودن مسأله امامت، در برخى روايات از همين مسأله در رديف فروع دين ياد شده و رازش اين است كه امامت و ولايت دو چهره دارد: كلامى و فقهى؛ به اعتبار بُعد فقهىاش در كنار فروعات قرار مىگيرد و آن بخش از امامت كه عهدهدار مسئله نصب و مشروعيت است، به فعل خداوند باز مىگردد كه از اين جهت، جزو اصول دين بوده و علم كلام عهدهدار آن است.
از ديگر مباحث اين فصل، بررسى مبحث «حيات معقول» است كه از ثمرات معرفت به امام معصوم (ع) شمرده مىشود.
معيار زندگى جاهلانه، حيات و مرگ جاهلى در فرهنگ وحى، حيات انسان از ديدگاه قرآن، مراتب و نشانههاى حيات عقلى، توقف شناخت امامت بر نبوت و فهم نبوت بر ادراك توحيد از ديگر مباحث اين فصلاند.
در فصل دوم، مؤلف با اقامه برهان، اثبات مىكند كه عهد امامت به همه فرزندان محسن حضرت ابراهيم(ع) رسيده است؛ به اين معنا كه همه انبياء و اولياى الهى كه از نسل آن حضرتاند امام نيز هستند.
از ديگر مباحث اين فصل مىتوان از: دشوارى ادراك امام عصر(عج) و راه تسهيل آن و امام عصر مظهر علم و قدرت الهى نام برد.
در فصل سوم، درباره موجود بودن امام عصر(عج) سخن گفته مىشود.
نويسنده با استناد به مبانى محكم نتيجه مىگيرد كه امام دوازدهم(ع) متولد شده و اكنون زنده است و هر زمانى كه خدا بخواهد ظهور خواهد كرد.
سپس به ناتوانى «قوشچى» از شناخت مهدويت و شبههاى كه درباره عدم موجوديت امام زمان(ع) مطرح مىكند، اشاره نموده و آنرا پاسخ مىدهد.
بخش دوم:
در فصل اول، ضمن اشاره به مطلق يا نسبى بودن غيبت ولى عصر(ع)، حكمت و چرايى غيبت، اسرار آن و چگونگى بهرهبردن از امام(ع) در عصر غيبت بيان و در ادامه ضرورت نيابت در عصر غيبت، تداوم نياز به اجراى قوانين اسلامى، دعاى امام صادق(ع) راهى بر اثبات ولايت فقيه، انقلاب اسلامى آينه انقلاب مهدوى و شرط زمينهساز بودن آن براى انقلاب مهدوى مورد مطالعه قرار گرفته است.
در فصل دوم، شرايط تحقّق حقيقت انتظار بيان شده و ارزش انتظار، كرامت منتظر، شاهد يا مشهود امام زمان(ع) بودن ونيز راهبر بودن عقل در انتظار حقيقى، بحث شده است.
فصل سوم، به برترى انتظار فرهيختگانى كه منتظرند تا با ظهور، خويشتن را در اختيار امام و اهداف الهى او بگذارند، اشاره كرده و بعد از برشمردن مراحل كمالى منتظران، رهيدن آنان از نااميدى را نويد داده و عابدانى كه پيوندى با جهاد و شهادت ندارند را دوستدار امام غائب دانسته نه امام قائم.
فصل چهارم به آثار انتظار و ابعاد آن، تكاليف منتظران و وظايف گروهها اعم از علما و دانشجويان، ثروتمندان و اقشار آسيبپذير، حاكمان و توده مردم پرداخته و دعاى عهد را وظيفه نيايشى منتظران راستين دانسته است.
بخش سوم:
در فصل اوّل، مؤلف به ضرورت ظهور اشاره و آن را احياى صراط مستقيم، نقطه عطف تاريخ و روز ثمره دادن جامعه بشرى معرفى كرده است.
در ادامه سيماى عمومى عصر ظهور، به تصوير كشيده شده و برخى رخدادهاى هنگام ظهور همچون: نزول مسيح(ع)، حضور اصحاب كهف، نابود شدن لشكر سفيانى و مبعوث شدن محّبان خاص بررسى شده است.
در فصل دوم، روزهاى خوش فرج و ظهور را بهار دلانگيز قلوب دانسته و با استعانت از آيات وحى، ويژگىهاى آرمانشهر مهدوى(ع) را كه بارزترين آن عدالت، كمال عقل نظرى و عملى، پيشرفت صنعت و تكنولوژى و جلوه بىنظير ديندارى است به زيبايى تشريح كرده است.
وضعيت كتاب:
كتاب در ششمين دوره برگزارى جايزه كتاب فصل، در بخش كتابهاى كلامى حوزه دين، به عنوان اثر برگزيده شناخته شده است.
فهرست مطالب در ابتدا و فهرست آيات، روايات، اشعار، اعلام، كتب و منابع مورد استفاده مؤلف، در انتهاى كتاب آمده است.
پاورقىها بيشتر به ذكر منابع اختصاص دارد.
منابع مقاله:
مقدمه و متن كتاب.
پیوندها