۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
مىگويند وقتى اين كلام بحرالعلوم در ميان شاگردان زبان به زبان پيچيد صداى زمزمههاى يا رب يا رب شاگردان ديگر بار در نيمههاى شب به آسمان بالا رفت، سيد عاليمقام نيز مجددا با اطمينان خاطر بر كرسى تدريس نشست. | مىگويند وقتى اين كلام بحرالعلوم در ميان شاگردان زبان به زبان پيچيد صداى زمزمههاى يا رب يا رب شاگردان ديگر بار در نيمههاى شب به آسمان بالا رفت، سيد عاليمقام نيز مجددا با اطمينان خاطر بر كرسى تدريس نشست. | ||
- [[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر كاشف الغطاء]] | - [[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر كاشف الغطاء]] (1154 - 1228 ق): او از استوانههاى علم و علماى نام آور است و سيد جواد از ايشان چنين ياد مىكند: امام، علامه مورد اعتماد و از بزرگترين دانشمندان است. | ||
- شيخ حسين نجف (1159 - 1251 ق): وى از اسوههاى فضيلت و تقوا و از عالمان كم نظير است. از ويژگيهاى اين عارف نامى اين بود كه هيچ گاه لب به سخن نمىگشود مگر به آيه يا روايت و سخن حكمت آميز. ديگر آنكه ناملايمات روزگار در وى تأثير نمىگذاشت. علماى بزرگ شيعه چون كاشف الغطاء و سيد بحرالعلوم احترام خاصى براى ايشان قائل بودند. | - شيخ حسين نجف (1159 - 1251 ق): وى از اسوههاى فضيلت و تقوا و از عالمان كم نظير است. از ويژگيهاى اين عارف نامى اين بود كه هيچ گاه لب به سخن نمىگشود مگر به آيه يا روايت و سخن حكمت آميز. ديگر آنكه ناملايمات روزگار در وى تأثير نمىگذاشت. علماى بزرگ شيعه چون كاشف الغطاء و سيد بحرالعلوم احترام خاصى براى ايشان قائل بودند. |
ویرایش