۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' .' به '. '
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
# استقرار خليفه از طريق غلبه و پيروزى نظامى که بر عموم مسلمانان واجب است، حاکم پيروز را خليفه و امام بدانند و از وى اطاعت و تبعيت کنند. مؤلف در مورد اين شيوه مى‌گويد: کسى که بر مردم به‌وسيله شمشير غلبه کند، به‌گونه‌اى که خليفه مسلمانان گردد و اميرالمؤمنين ناميده شود، هرگز براى کسى که ايمان به خداوند و روز قيامت دارد روا نيست که شب بخوابد و او را امام خويش نداند؛ چه وى خليفه نيکو کارى باشد و چه جنايت‌کار <ref> همان، ص125-126 </ref>. | # استقرار خليفه از طريق غلبه و پيروزى نظامى که بر عموم مسلمانان واجب است، حاکم پيروز را خليفه و امام بدانند و از وى اطاعت و تبعيت کنند. مؤلف در مورد اين شيوه مى‌گويد: کسى که بر مردم به‌وسيله شمشير غلبه کند، به‌گونه‌اى که خليفه مسلمانان گردد و اميرالمؤمنين ناميده شود، هرگز براى کسى که ايمان به خداوند و روز قيامت دارد روا نيست که شب بخوابد و او را امام خويش نداند؛ چه وى خليفه نيکو کارى باشد و چه جنايت‌کار <ref> همان، ص125-126 </ref>. | ||
بى‌شک هيچ دليل عقلى و شرعى براى مشروعيت حکومت حاکمى که با قهر و غلبه نظامى به قدرت رسيده است، وجود ندارد و ابن فراء با ارائه اين نظريه درصدد مشروعيت بخشيدن به قدرت‌هاى حاکم و وضع موجود زمان خويش بوده است. به نظر مى‌رسد نظريه اهل حل و عقد و استخلاف در اين دوران رواج بيشترى داشته و ابن فراء، تلاش خود را بيشتر به اين دو راه عقد امامت معطوف داشته است. از طرفى ديگر انتخاب يکى از اين دو راه براى عقد امامت به عواملى چون وضع سياسى جامعه، قدرت خليفه و قدرت اطرافيان بستگى داشت <ref> ر.ک: همان، ص126 </ref> . | بى‌شک هيچ دليل عقلى و شرعى براى مشروعيت حکومت حاکمى که با قهر و غلبه نظامى به قدرت رسيده است، وجود ندارد و ابن فراء با ارائه اين نظريه درصدد مشروعيت بخشيدن به قدرت‌هاى حاکم و وضع موجود زمان خويش بوده است. به نظر مى‌رسد نظريه اهل حل و عقد و استخلاف در اين دوران رواج بيشترى داشته و ابن فراء، تلاش خود را بيشتر به اين دو راه عقد امامت معطوف داشته است. از طرفى ديگر انتخاب يکى از اين دو راه براى عقد امامت به عواملى چون وضع سياسى جامعه، قدرت خليفه و قدرت اطرافيان بستگى داشت <ref> ر.ک: همان، ص126 </ref>. | ||
ابن فراء سه شرط عدالت، دانش و اهل رأى و نظر بودن را براى انتخاب‌کنندگان امام لازم مى‌داند؛ درحالى‌که براى شخص امام شرايطى چون قريشى بودن، داشتن صلاحيت قضاوت، توانايى انجام جنگ و فاضل‌ترين شخص در ميان امت از لحاظ علميت و تدين را ضرورى مى‌داند. | ابن فراء سه شرط عدالت، دانش و اهل رأى و نظر بودن را براى انتخاب‌کنندگان امام لازم مى‌داند؛ درحالى‌که براى شخص امام شرايطى چون قريشى بودن، داشتن صلاحيت قضاوت، توانايى انجام جنگ و فاضل‌ترين شخص در ميان امت از لحاظ علميت و تدين را ضرورى مى‌داند. | ||