القواعد العلية في الفوائد الأصولية: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'صاحب جواهر' به 'صاحب جواهر ') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
بر حجيت شهرت فتوائيه، به مرفوعه زراره و مقبوله عمر بن حنظله استدلال شده است. مرفوعه را شيخ ابن ابىجمهور احسائى در كتاب «غوالي اللئالي» به نقل از علامه آورده و سلسله سند آن از علامه تا زراره حذف شده است. مقبوله عمر بن حنظله را مشايخ ثلاثه شيعه [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]]، صدوق و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] به اسناد خود از عمر بن حنظله از [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] نقل كردهاند <ref>ر.ك: متن كتاب، ص3-2</ref>. | بر حجيت شهرت فتوائيه، به مرفوعه زراره و مقبوله عمر بن حنظله استدلال شده است. مرفوعه را شيخ ابن ابىجمهور احسائى در كتاب «غوالي اللئالي» به نقل از علامه آورده و سلسله سند آن از علامه تا زراره حذف شده است. مقبوله عمر بن حنظله را مشايخ ثلاثه شيعه [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]]، صدوق و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] به اسناد خود از عمر بن حنظله از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] نقل كردهاند <ref>ر.ك: متن كتاب، ص3-2</ref>. | ||
معتقدان به وجوب تقليد اعلم و اورع به اين روايت استدلال كردهاند؛ چراكه ظاهر آن عدم رجوع به غير اعلم و اورع است <ref>ر.ك: همان، ص5-4</ref>. | معتقدان به وجوب تقليد اعلم و اورع به اين روايت استدلال كردهاند؛ چراكه ظاهر آن عدم رجوع به غير اعلم و اورع است <ref>ر.ك: همان، ص5-4</ref>. |
نسخهٔ ۲۸ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۶:۵۶
نام کتاب | الـقواعد العلیة في الفوائد الأصولیة |
---|---|
نام های دیگر کتاب | من تقریرات بحث سیدنا... الحاج آقا حسین الطباطبائي البروجردي |
پدیدآورندگان | بروجردی، حسین (نويسنده)
مولانا، ابوالحسن (مقرر) |
زبان | عربی |
کد کنگره | |
موضوع | |
ناشر | [بی نا] |
مکان نشر | - - |
سال نشر | 1380 هـ.ق |
کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE18747AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
«القواعد العلية في الفوائد الأصولية»، تقريرات درس اصول آيتالله سيد حسين طباطبايى بروجردى به قلم سيد ابوالحسن موسوى، به زبان عربى است.
ساختار
كتاب، فاقد مقدمه و مشتمل بر سه مبحث حجيت شهرت فتوائيه، حجيت اجماع و حجيت خبر واحد است كه دو مبحث اول در يك بخش و مبحث آخر هم در بخشى مجزا ارائه شده است.
گزارش محتوا
بر حجيت شهرت فتوائيه، به مرفوعه زراره و مقبوله عمر بن حنظله استدلال شده است. مرفوعه را شيخ ابن ابىجمهور احسائى در كتاب «غوالي اللئالي» به نقل از علامه آورده و سلسله سند آن از علامه تا زراره حذف شده است. مقبوله عمر بن حنظله را مشايخ ثلاثه شيعه كلينى، صدوق و شيخ طوسى به اسناد خود از عمر بن حنظله از امام صادق(ع) نقل كردهاند [۱].
معتقدان به وجوب تقليد اعلم و اورع به اين روايت استدلال كردهاند؛ چراكه ظاهر آن عدم رجوع به غير اعلم و اورع است [۲].
در بحث اجماع، بر حجيت خبر واحد دو مسئله متفرع شده كه عبارتند از: حجيت اجماع منقول و حجيت شهرت فتوائى. شيخ اعظم انصارى اين مطلب را انكار كرده و قائل به عدم ملازمه بين اين دو مقام شده است؛ اما اكثر علماى اصولى بهويژه متأخرين از آنها مانند صاحب رياض و صاحب جواهر كه قائل به حجيت خبر واحد شدهاند، حجيت اجماع منقول را نيز پذيرفتهاند [۳].
نويسنده، حجيت خبر واحد را همچنان كه مشهور بين علماست به اخبار متواتر مىداند؛ اما استدلال به ظهور آياتى همچون: آيه نبأ، نفر و كتمان را از امور مستحدثه مىداند. وى سپس به نقل شيخ اعظم انصارى، رواياتى كه بر حجيت خبر واحد دلالت دارند به چهار گروه تقسيم مىكند:
1. رواياتى كه در مورد اخبار متعارض وارد شده و به اخبار علاجيه معروف مىباشد.
2. رواياتى كه در آنها امامان معصوم(ع) افراد سؤالكننده از احكام شرعى را به آحاد اصحاب خود ارجاع دادهاند؛ مانند: ارجاع امام(ع) به زرارة بن اعين و ابن ابىيعفور و محمد بن مسلم.
3. رواياتى كه بر وجوب مراجعه به افراد موثق و راويان حديث دلالت دارد؛ مانند: كلام امام زمان(عج) به اسحق بن يعقوب.
4. رواياتى كه در آنها، تشويق و ترغيب به نقل احاديث ائمه(ع) شده است [۴].
نويسنده در ادامه به تعدادى از روايات اشاره كرده و در آخر، سه طايفه ديگر از روايات را به چهار گروهى كه شيخ اعظم در فرائد آورده، افزوده است [۵].
وضعيت كتاب
بخش آخر كتاب (از صفحه 31 به بعد) مجدداً شمارهگذارى شده است. در پاورقىهاى كتاب، توضيحات اندكى پيرامون برخى روايات آمده است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.