۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
'''رهاورد خرد'''، يكى از بهترين ترجمه‌هاى تحف‌العقول است كه در سال 1377ش كتاب ممتاز سال شناخته شده است. ترجمه‌اى دقيق و زيباست كه متنى ادبى به شمار مى‌رود. | |||
از تحف العقول ترجمه‌هاى ديگرى نيز منتشر شده است؛ امّا ويژگى‌هاى ترجمه حاضر به شرح ذيل است: | از تحف العقول ترجمه‌هاى ديگرى نيز منتشر شده است؛ امّا ويژگى‌هاى ترجمه حاضر به شرح ذيل است: | ||
#اغلب توضيحات و اشارات مفيد و شرح حال اعلام و بعضى نكات مربوط به مقابله نسخه‌هاى خطّى كه به وسيله مصحّح در متن عربى آمده، به فارسى ترجمه شده است و همين نكات است كه ترجيح لفظ يا تعبيرى بر لفظ و تعبيرى ديگر در ترجمه فارسى را تعليل و توجيه مى‌كند. | |||
#توضيحات و اشارات اضافى مترجم كه به نوبه خود روشنگر پاره‌اى از نكات و دقايق متن است با علامت (- م.) در پابرگ‌ها آمده است. | |||
#اشعار و ضرب‌المثل‌هاى فارسى برگرفته از اين اندرزهاى گهربار، جابه‌جا مشخّص و در پابرگ‌ها قيد شده است. | |||
#بعضى از مطالبى كه در مناجات‌نامه و نيز اندرزهاى مسيح(ع) در تحف‌العقول نقل شده، در ترجمه فارسى كتاب مقدّس، انجيل‌هاى چهارگانه پى‌جويى و نشانى داده شده است و گاه براى ارائه تفاوت‌هاى لفظى و مفهومى، عين عبارات انجيلى منظور نقل گرديده است. | |||
#در ترجمه آيات قرآن مجيد از ترجمه بليغ و روان مترجم [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدين خرمشاهى]] بهره‌گيرى شده است؛ مگر در يكى دو مورد كه زمينه مطلب يا تفسير مفسّر در متن، لفظ و ترجمه‌اى ديگر را ايجاب مى‌كرد. | |||
#در پابرگ‌ها حرف ن، نشانه اختصارى نهج‌البلاغه و حرف ك، نشانه متن عربى اصول كافى و مراد از «دو كتاب»: الخصال و [[من لا‌يحضره الفقيه]] است. | |||
#دو گيومه «» در متن فارسى نشانه تأكيد و در پابرگ‌ها نشانه عبارت منقول از متن عربى است. تفاوت عبارت ديگر نسخه‌هاى همين كتاب يا كتاب‌هاى ديگر با متن، با علامت [] در متن و پابرگ‌ها مشخص شده است. علامت () نيز همه جا نشانه اضافات مترجم است. | |||
مترجم با حوصله و دقت به ترجمه اثر اقدام نموده است. او حتى از ترجمه نسخه‌هاى بدل، غافل نبوده و خواننده، صفحه‌اى را خالى از پانوشت نمى‌بيند. به واقع در پانوشت‌هاست كه خوانند ناخودآگاه به دقت و تحقيق مترجم اعتراف مى‌كند. البته انصاف اين است كه در رهاورد خرد نيز اشتباهاتى رخ داده و حتى گاهى يك سطر از روايت و يا يك روايت از قلم افتاده است. در ادامه به چند مورد از ايرادات ترجمه ايشان اشاره مى‌شود: | مترجم با حوصله و دقت به ترجمه اثر اقدام نموده است. او حتى از ترجمه نسخه‌هاى بدل، غافل نبوده و خواننده، صفحه‌اى را خالى از پانوشت نمى‌بيند. به واقع در پانوشت‌هاست كه خوانند ناخودآگاه به دقت و تحقيق مترجم اعتراف مى‌كند. البته انصاف اين است كه در رهاورد خرد نيز اشتباهاتى رخ داده و حتى گاهى يك سطر از روايت و يا يك روايت از قلم افتاده است. در ادامه به چند مورد از ايرادات ترجمه ايشان اشاره مى‌شود: | ||
#در حديث «غُسْلُ الاْ ءَعياد طَهُورء... و اتّباع السُنَّۀِ» غُسل مصطلح به معناى «شستشو» گرفته است: «شستشو در عيدها پاك كننده...». | |||
#عبارت: «وَيَرَى الظُّلمْ فَلا يُعَيِّرهُ»، چنين ترجمه شده: هر كه بتواند ستمكارى را از ستم منصرف كند. در حالى كه ترجمه دقيق و صحيح آن اين است كه: هر كه ستم را ببيند و آن را نكوهش نكند. | |||
#برخى از احاديثى كه ترجمه نشده است: | |||
«يا كُمَيْل! اَلْموءْمِنْ مِراۀُ الْموءْمِن... حالَتَهُ»: ص 166. | «يا كُمَيْل! اَلْموءْمِنْ مِراۀُ الْموءْمِن... حالَتَهُ»: ص 166. | ||
| خط ۸۶: | خط ۷۸: | ||
#مقدمه و متن كتاب. | |||
#نگاهى به يك نقد، حسن‌زاده، صادق، مجله علوم حديث، تابستان 1383، ص 256. | |||