۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'شهيد مطهرى' به 'شهيد مطهرى'
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
جز (جایگزینی متن - 'شهيد مطهرى' به 'شهيد مطهرى') |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
نويسنده ضمن نقد اجمالى اين توجهات، عمومى بودن عقيده نجات، فطرى بودن اعتقاد به مهدويت، اجماع مسلمين بر ظهور مهدى(عج) و اشاره آيات متعدد قرآن به ظهور منجى در آخرالزمان را به عنوان جواب تفصيلى، تشريح كرده است. | نويسنده ضمن نقد اجمالى اين توجهات، عمومى بودن عقيده نجات، فطرى بودن اعتقاد به مهدويت، اجماع مسلمين بر ظهور مهدى(عج) و اشاره آيات متعدد قرآن به ظهور منجى در آخرالزمان را به عنوان جواب تفصيلى، تشريح كرده است. | ||
وى با اشاره به سخنان بزرگانى همچون [[شراره، عبدالجبار|عبدالجبار شراره]] و شهيد | وى با اشاره به سخنان بزرگانى همچون [[شراره، عبدالجبار|عبدالجبار شراره]] و [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]]، پديد آمدن مدعيان دروغين مهدويت را دليل بر رسوخ اين عقيده در جامعه اسلامى دانسته و معتقد است، يكى از قراين و نشانه‌هاى قطعى بودن اين موضوع، آن است كه شعرا اين آموزه را در طول تاريخ به شعر درآورده و قصيده‌ها درباره آن سروده‌اند. | ||
مؤلف، وجود تأليفات در قضيه مهدويت كه نه تنها قبل از ولادت ايشان در بين شيعه شروع شده، بلكه حركتى مقدس بين فريقين از بعد وفات رسول اكرم(ص) بوده است را دليل بر آن دانسته كه اصل قضيه مهدويت، از مسلمات اسلامى است؛ نه از مسائلى كه بعد از عصر حيرت پديد آمده باشد. | مؤلف، وجود تأليفات در قضيه مهدويت كه نه تنها قبل از ولادت ايشان در بين شيعه شروع شده، بلكه حركتى مقدس بين فريقين از بعد وفات رسول اكرم(ص) بوده است را دليل بر آن دانسته كه اصل قضيه مهدويت، از مسلمات اسلامى است؛ نه از مسائلى كه بعد از عصر حيرت پديد آمده باشد. | ||