۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ابن جزرى' به 'ابن جزرى'
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن جزرى' به 'ابن جزرى') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
«ابوعبدالله محمد بن مجدالدين بن ابى‌اسحاق ابراهيم»، معروف به ابن جزرى و ملقب به شمس‌الدين (658 - 739ق)، مورخ دمشقى بوده است. شرح حال جامع وى را ابومحمد قاسم بن محمد برزالى، از معاصران و دوستان نزديك او نوشته است (اين شرح حال در آخر كتاب تاريخ ابن | «ابوعبدالله محمد بن مجدالدين بن ابى‌اسحاق ابراهيم»، معروف به [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] و ملقب به شمس‌الدين (658 - 739ق)، مورخ دمشقى بوده است. شرح حال جامع وى را ابومحمد قاسم بن محمد برزالى، از معاصران و دوستان نزديك او نوشته است (اين شرح حال در آخر كتاب تاريخ [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]]، نسخه مضبوط در كتابخانه كوپريلى تركيه آمده و عباس عزاوى آن را در مجله مجمع العلمي العربي دمشق، شم 19، 1944م، ص 524 - 530 منتشر كرده است). به نوشته برزالى، [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] در دمشق زاده شد و در بيرون دمشق درگذشت و در گورستان باب الصغير به خاك سپرده شد. اينكه [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] مى‌گويد وى در واسط درگذشته است، ظاهراً بى‌اساس است. | ||
ابن جزرى مقدمات علوم را در زادگاه خود فراگرفت و از عالمان آن ديار مانند: فخرالدين بن بخارى، تقى‌الدين بن واسطى، عزالدين فاروثى و ديگر شيوخ دمشق استماع حديث كرد، سپس به قاهره و اسكندريه رفت و از دانشمندان آن ديار مانند شرف‌الدين دمياطى، شهاب‌الدين ابرقوهى، شريف تاج‌الدين عراقى، تقى‌الدين بن دقيق العيد و جز آنان حديث شنيد و استفاده كرد. | [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] مقدمات علوم را در زادگاه خود فراگرفت و از عالمان آن ديار مانند: فخرالدين بن بخارى، تقى‌الدين بن واسطى، عزالدين فاروثى و ديگر شيوخ دمشق استماع حديث كرد، سپس به قاهره و اسكندريه رفت و از دانشمندان آن ديار مانند شرف‌الدين دمياطى، شهاب‌الدين ابرقوهى، شريف تاج‌الدين عراقى، تقى‌الدين بن دقيق العيد و جز آنان حديث شنيد و استفاده كرد. | ||
ابن جزرى سرانجام به زادگاه خود بازگشت و مدت 60 سال در دمشق نزد قاضيان در محاكم قضايى به كار شهادت دادن پرداخت. وى از بهترين شهود عادل بشمار مى‌رفت تا جايى كه شهادت او بدون وجود شهود ديگر پذيرفته مى‌شد، اما هنگامى كه از طرف حكومت به او پيشنهاد شد كه در تقويم املاك شركت كند، سرباززد و هرگز به خدمت ديوان درنيامد. برزالى وى را راست‌گو، عادل و امين دانسته و [[ذهبى]] متدين و باوقار. [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] نيز او را سليم‌النفس و نيك‌گفتار، و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] دوستدار صالحان دانسته است. | [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] سرانجام به زادگاه خود بازگشت و مدت 60 سال در دمشق نزد قاضيان در محاكم قضايى به كار شهادت دادن پرداخت. وى از بهترين شهود عادل بشمار مى‌رفت تا جايى كه شهادت او بدون وجود شهود ديگر پذيرفته مى‌شد، اما هنگامى كه از طرف حكومت به او پيشنهاد شد كه در تقويم املاك شركت كند، سرباززد و هرگز به خدمت ديوان درنيامد. برزالى وى را راست‌گو، عادل و امين دانسته و [[ذهبى]] متدين و باوقار. [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] نيز او را سليم‌النفس و نيك‌گفتار، و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] دوستدار صالحان دانسته است. | ||
ابن جزرى در دمشق به روايت حديث پرداخت، اما از شاگردان او به‌جز فرزندانش مجدالدين و نصيرالدين كه از او حديث بسيار شنيده‌اند، در منابع ذكرى به ميان نيامده است. [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] مى‌گويد كه در 730ق، ابن جزرى به خط خود به وى اجازه داده بوده است. او گاهى شعر نيز مى‌سرود، ولى اشعار او را بى‌مايه و متوسط دانسته‌اند. | [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] در دمشق به روايت حديث پرداخت، اما از شاگردان او به‌جز فرزندانش مجدالدين و نصيرالدين كه از او حديث بسيار شنيده‌اند، در منابع ذكرى به ميان نيامده است. [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] مى‌گويد كه در 730ق، [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] به خط خود به وى اجازه داده بوده است. او گاهى شعر نيز مى‌سرود، ولى اشعار او را بى‌مايه و متوسط دانسته‌اند. | ||
== آثار:== | == آثار:== | ||
ابن جزرى كتابى در تاريخ داشته كه به نوشته اغلب مورخان، حاوى مطالب عجيب و غريب و عوامانه‌اى بوده است، ولى برزالى از تاريخ وى تمجيد كرده و نوشته است كه مطالبى در كتاب ابن جزرى آمده است كه در هيچ تاريخ ديگرى نظير آن را نمى‌توان يافت. از اين كتاب به نام‌هاى مختلف ياد كرده‌اند كه به احتمال قوى همه آنها نام اجزاى متعدد كتاب بوده است. | [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] كتابى در تاريخ داشته كه به نوشته اغلب مورخان، حاوى مطالب عجيب و غريب و عوامانه‌اى بوده است، ولى برزالى از تاريخ وى تمجيد كرده و نوشته است كه مطالبى در كتاب [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] آمده است كه در هيچ تاريخ ديگرى نظير آن را نمى‌توان يافت. از اين كتاب به نام‌هاى مختلف ياد كرده‌اند كه به احتمال قوى همه آنها نام اجزاى متعدد كتاب بوده است. | ||
برخى از اجزاى نسخ خطى كتاب بدين شرح است: | برخى از اجزاى نسخ خطى كتاب بدين شرح است: | ||
نسخه‌اى به نام «جواهر السلوك في الخلفاء و الملوك» كه در كتابخانه ملى پاريس مضبوط است، بخشى با عنوان «قطعة من تاريخ دولة المماليك» كه در كتابخانه كوپريلى در تركيه موجود است و بخش ديگرى از تاريخ ابن جزرى در كتابخانه ملى پاريس با عنوان «حوادث الزمان و أنبائه و وفيات الأكابر الأعيان من أبنائه»، در كتابخانه رباط به شماره 194 و در كتابخانه عارف حكمت در مدينه موجود است. | نسخه‌اى به نام «جواهر السلوك في الخلفاء و الملوك» كه در كتابخانه ملى پاريس مضبوط است، بخشى با عنوان «قطعة من تاريخ دولة المماليك» كه در كتابخانه كوپريلى در تركيه موجود است و بخش ديگرى از تاريخ [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] در كتابخانه ملى پاريس با عنوان «حوادث الزمان و أنبائه و وفيات الأكابر الأعيان من أبنائه»، در كتابخانه رباط به شماره 194 و در كتابخانه عارف حكمت در مدينه موجود است. | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||