۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'فخر رازى' به 'فخر رازى'
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
جز (جایگزینی متن - 'فخر رازى' به 'فخر رازى') |
||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
برخى از اين منابع به تصريح خود او عبارتند از: شفا، اشارات، الواح عماديه، الصفات، الصحائف و كتب آسمانى تورات و انجيل. | برخى از اين منابع به تصريح خود او عبارتند از: شفا، اشارات، الواح عماديه، الصفات، الصحائف و كتب آسمانى تورات و انجيل. | ||
با مقايسه عبارت متن با كتابهايى همچون المباحث المشرقية، محصّل افكار المتقدمين و المتأخرين، الاربعين امام فخر | با مقايسه عبارت متن با كتابهايى همچون المباحث المشرقية، محصّل افكار المتقدمين و المتأخرين، الاربعين امام [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، مواقف، مقاصد، تجريد الاعتقاد و مقابله آنها براحتى مى‌توان دريافت كه مصنف از اين گونه آثار نيز استفاده كرده است. در برخى از موارد به قدرى عبارات و عناوين متن به آثار امام نزديك است كه گويا دست به ترجمه آزاد آنها زده است؛ و اين كاشف از آن است كه شديدا تحت تأثير آراى امام بوده است. | ||
گرايش مصنف به مبانى نظرى امام فخر رازى و نقشى كه اين متفكر بزرگ جهان اسلام در تعامل و تكامل انديشه‌هاى كلامى و فلسفى داشته، نگارنده را بر آن داشت تا مأخذ برخى از مباحث كتاب را از دو اثر گرانسنگ المباحث المشرقية و تلخيص المحصّل | گرايش مصنف به مبانى نظرى امام [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] و نقشى كه اين متفكر بزرگ جهان اسلام در تعامل و تكامل انديشه‌هاى كلامى و فلسفى داشته، نگارنده را بر آن داشت تا مأخذ برخى از مباحث كتاب را از دو اثر گرانسنگ المباحث المشرقية و تلخيص المحصّل | ||
استخراج و در پاورقى ثبت كند و گاه نيز براى تتميم بحث عين عبارات امام را بدانها افزوده است. | استخراج و در پاورقى ثبت كند و گاه نيز براى تتميم بحث عين عبارات امام را بدانها افزوده است. | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
شيوه مصنف آن است كه بعد از تصوير مسئله و تحرير محلّ نزاع به نقل تمامى آرا پرداخته و ادلّه آنها را به نقد مى‌كشد. او در اين راه هيچ تعصبى به خرج نمى‌دهد. گاه آراى معتزله را بر مى‌گزيند و گاه قول حكما را ترجيح مى‌دهد و در مواردى نيز خود رأى مستقلى را ارائه مى‌دهد. حتّى در بحث امامت و افضل مردمان بعد از پيغامبر- صلّى الله عليه و آله و سلّم- بعد از نقل ادله طرفين، آنها را متعارض مى‌انگارد؛ با اينكه او خود از علماى عامّه است. | شيوه مصنف آن است كه بعد از تصوير مسئله و تحرير محلّ نزاع به نقل تمامى آرا پرداخته و ادلّه آنها را به نقد مى‌كشد. او در اين راه هيچ تعصبى به خرج نمى‌دهد. گاه آراى معتزله را بر مى‌گزيند و گاه قول حكما را ترجيح مى‌دهد و در مواردى نيز خود رأى مستقلى را ارائه مى‌دهد. حتّى در بحث امامت و افضل مردمان بعد از پيغامبر- صلّى الله عليه و آله و سلّم- بعد از نقل ادله طرفين، آنها را متعارض مى‌انگارد؛ با اينكه او خود از علماى عامّه است. | ||
گرچه آراى مصنف بيشتر بر مبانى كلام اشعرى منطبق بوده و گرايش خاصى به انديشه‌هاى امام فخر رازى دارد، امّا با اين حال گاه آراى اشاعره را نيز ابطال مى‌كند و انديشه‌هاى فخر رازى را به كنار مى‌نهد. | گرچه آراى مصنف بيشتر بر مبانى كلام اشعرى منطبق بوده و گرايش خاصى به انديشه‌هاى امام [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] دارد، امّا با اين حال گاه آراى اشاعره را نيز ابطال مى‌كند و انديشه‌هاى [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] را به كنار مى‌نهد. | ||
== ويژگى ها == | == ويژگى ها == | ||