۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
جز (جایگزینی متن - 'آخوند خراسانى' به 'آخوند خراسانى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
جلد اول: | جلد اول: | ||
نخست تعريفى از علم اصول فقه صورت گرفته و ديدگاه‌هاى [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] ، ميرزاى نائينى و آيت‌الله سيد ابوالقاسم خويى را در اين زمينه مطرح كرده و داخل كردن قواعد فقهى در موضوع علم اصول را بررسى نموده است. | نخست تعريفى از علم اصول فقه صورت گرفته و ديدگاه‌هاى [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]]، ميرزاى نائينى و آيت‌الله سيد ابوالقاسم خويى را در اين زمينه مطرح كرده و داخل كردن قواعد فقهى در موضوع علم اصول را بررسى نموده است. | ||
سپس به بحث درباره اقسام عرض پرداخته و ديدگاه اصوليين معاصر را در زمينه وضع و احكام آن، اقسام وضع، اشتراك لفظى، علائم حقيقت و مجاز، اراده استعمال در وضع الفاظ و معناى آنها، استعمال لفظ در بيش از يك معنا و معناى حرفى و كيفيت وضع حروف به صورت مبسوط بيان كرده و مورد تجزيه و تحليل قرار داده است. | سپس به بحث درباره اقسام عرض پرداخته و ديدگاه اصوليين معاصر را در زمينه وضع و احكام آن، اقسام وضع، اشتراك لفظى، علائم حقيقت و مجاز، اراده استعمال در وضع الفاظ و معناى آنها، استعمال لفظ در بيش از يك معنا و معناى حرفى و كيفيت وضع حروف به صورت مبسوط بيان كرده و مورد تجزيه و تحليل قرار داده است. | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
جلد دوم: | جلد دوم: | ||
به بحث درباره وضع هيئات جمله‌ها پرداخته شده و مدلول هيئت جمله بنا بر آراى اصولى آيت‌الله خويى، [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] ، آقا ضياء عراقى، محقق اصفهانى و رأى خود نويسنده تبيين شده و نحوه وضع حروف شخصى و نوعى نيز بيان شده است. | به بحث درباره وضع هيئات جمله‌ها پرداخته شده و مدلول هيئت جمله بنا بر آراى اصولى آيت‌الله خويى، [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]]، آقا ضياء عراقى، محقق اصفهانى و رأى خود نويسنده تبيين شده و نحوه وضع حروف شخصى و نوعى نيز بيان شده است. | ||
در ادامه مباحثى در مورد حقيقت شرعيه و صحيح و اعم در وضع الفاظ ارائه شده است و آراى اصوليين مذكور در اين زمينه منعكس گرديده است. در اين قسمت نويسنده با استفاده از ادله مختلف قرآنى، روايى و عقلى ديدگاه قائلين به وضع الفاظ به نحو صحيح را تقويت كرده و شواهدى نيز در اين باره مطرح كرده است. | در ادامه مباحثى در مورد حقيقت شرعيه و صحيح و اعم در وضع الفاظ ارائه شده است و آراى اصوليين مذكور در اين زمينه منعكس گرديده است. در اين قسمت نويسنده با استفاده از ادله مختلف قرآنى، روايى و عقلى ديدگاه قائلين به وضع الفاظ به نحو صحيح را تقويت كرده و شواهدى نيز در اين باره مطرح كرده است. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
جلد سوم: | جلد سوم: | ||
به بحث درباره امر و معناى ماده و صيغه امر و دلالت صيغه امر بر وجوب پرداخته شده است. در اين قسمت از بحث نيز نويسنده همانند سابق ضمن تبيين ديدگاه‌هاى آيت‌الله خويى، ميرزاى نائينى، [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] ، آقا ضياء عراقى و محقق اصفهانى (كمپانى) ديدگاه خويش را نيز بيان كرده و به تجزيه و تحليل جوانب مختلف مسأله پرداخته است. در همين راستا نگارنده تفسير اشاعره و فلاسفه در مورد اراده خداوند و مسأله جبر و اختيار بيان كرده و رأى اماميه را در مورد امر بين امرين را تحليل نموده است. | به بحث درباره امر و معناى ماده و صيغه امر و دلالت صيغه امر بر وجوب پرداخته شده است. در اين قسمت از بحث نيز نويسنده همانند سابق ضمن تبيين ديدگاه‌هاى آيت‌الله خويى، ميرزاى نائينى، [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]]، آقا ضياء عراقى و محقق اصفهانى (كمپانى) ديدگاه خويش را نيز بيان كرده و به تجزيه و تحليل جوانب مختلف مسأله پرداخته است. در همين راستا نگارنده تفسير اشاعره و فلاسفه در مورد اراده خداوند و مسأله جبر و اختيار بيان كرده و رأى اماميه را در مورد امر بين امرين را تحليل نموده است. | ||
دلالت داشتن جمله بر وجوب زمانى كه به جاى جمله انشايى و امرى استعمال مى‌شود از مباحث بعدى است كه نويسنده در اين قسمت از كتاب نيز ديدگاه‌هاى اصوليين معاصر مذكور را مطرح كرده و تبيين خود را نيز از اين مسأله ذكر كرده است. واجب توصلى و تعبدى و فرق ميان آن دو، معناى واجب عينى و كفايى ونفسى و غيرى و شك در آنها، معناى امر واقع شده بعد از نهى، دلالت امر بر فور و تراخى، مسأله إجزاء و ديدگاه‌هاى اصوليين معاصر و نگارنده در مورد آنها از ديگر مباحث مجلد سوم است. | دلالت داشتن جمله بر وجوب زمانى كه به جاى جمله انشايى و امرى استعمال مى‌شود از مباحث بعدى است كه نويسنده در اين قسمت از كتاب نيز ديدگاه‌هاى اصوليين معاصر مذكور را مطرح كرده و تبيين خود را نيز از اين مسأله ذكر كرده است. واجب توصلى و تعبدى و فرق ميان آن دو، معناى واجب عينى و كفايى ونفسى و غيرى و شك در آنها، معناى امر واقع شده بعد از نهى، دلالت امر بر فور و تراخى، مسأله إجزاء و ديدگاه‌هاى اصوليين معاصر و نگارنده در مورد آنها از ديگر مباحث مجلد سوم است. | ||