عيون المعجزات: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'اثبات الهداة' به 'اثبات الهداة') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type='authors'|[[ابن | |data-type='authors'|[[ابن عبدالوهاب، حسین بن عبدالوهاب]] (نويسنده) | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==موضوع== | ==موضوع== | ||
اين كتاب نوشته يكى از محدثان غير مشهور قرن پنجم هجرى، حسين بن | اين كتاب نوشته يكى از محدثان غير مشهور قرن پنجم هجرى، حسين بن عبدالوهاب است كه در باره معجزات و كرامات ائمه اطهار(عليهم السلام) سخن گفته است. | ||
عيون المعجزات روايات كرامات ائمه را به ترتيب هر امام نقل كرده اما تقسيم بندى خاصى براى آن قرار نداده است. | عيون المعجزات روايات كرامات ائمه را به ترتيب هر امام نقل كرده اما تقسيم بندى خاصى براى آن قرار نداده است. |
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۴۷
نام کتاب | عیون المعجزات |
---|---|
نام های دیگر کتاب | |
پدیدآورندگان | ابن عبدالوهاب، حسین بن عبدالوهاب (نويسنده) |
زبان | عربی |
کد کنگره | BP 36/5 /الف2ع9 |
موضوع | ائمه اثناعشر - معجزات
ائمه اثناعشر - معجزات - احادیث احادیث شیعه - قرن 5ق. |
ناشر | مکتبة الداوري |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | |
کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE979AUTOMATIONCODE |
موضوع
اين كتاب نوشته يكى از محدثان غير مشهور قرن پنجم هجرى، حسين بن عبدالوهاب است كه در باره معجزات و كرامات ائمه اطهار(عليهم السلام) سخن گفته است.
عيون المعجزات روايات كرامات ائمه را به ترتيب هر امام نقل كرده اما تقسيم بندى خاصى براى آن قرار نداده است.
با وجود قدمت اين اثر، تا قرن دوازدهم شناخته شده نبود و نخستين منابعى كه از آن نقل كرده اند بحار الانوار و اثبات الهداة و منابع معجزه نگارى است.
كتاب در بيان روايات معجزه و كرامات از منابع معتبر و غير معتبر بهره برده و گاه مطالبى غلو آميز را نقل مى كند.
انگيزه مؤلف از تاليف كتاب، اثبات امامت ائمه و عظمت حضرت زهرا (س) است.
مؤلف به راويان اشاره كرده ليكن مقيد به ذكر سلسله اسناد در همه روايات نيست.
رواياتى كه در اين كتاب آمده در آثارى چون كافى، بصائر الدرجات، الهداية الكبرى و ديگر آثار شيعيان يافت مى شود هر چند برخى روايات نيز سابقه اى ندارد و پيش از آن شهرت نداشته است.
گاهى اين كتاب را به اشتباه و به دليل ناشناخته بودن مؤلف به سيد مرتضى نسبت داده اند.