رساله شریفه مجمع الرسائل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
[[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین]] (حاشيه نويس) | [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین]] (حاشيه نويس) | ||
[[یزدی، محمد کاظم بن | [[یزدی، محمد کاظم بن عبدالعظیم]] (حاشيه نويس) | ||
[[شیرازی، محمد تقی بن محبعلی]] (حاشيه نويس) | [[شیرازی، محمد تقی بن محبعلی]] (حاشيه نويس) | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
[[نایینی، محمدحسین]] (حاشيه نويس) | [[نایینی، محمدحسین]] (حاشيه نويس) | ||
[[حائری، | [[حائری، عبدالکریم]] (حاشيه نويس) | ||
[[عراقی، ضیاءالدین]] (حاشيه نويس) | [[عراقی، ضیاءالدین]] (حاشيه نويس) | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
[[صاحب جواهر، محمدحسن بن باقر|محمد حسن بن باقر بن | [[صاحب جواهر، محمدحسن بن باقر|محمد حسن بن باقر بن عبدالرحيم نجفى]] مشهور به صاحب جواهر. | ||
وى از علماى بزرگ شيعه و از فقهاى نام‌آور حوزه علميه نجف اشرف در قرن سيزدهم هجرى و متوفاى سال 1266 هجرى قمرى مى‌باشد. | وى از علماى بزرگ شيعه و از فقهاى نام‌آور حوزه علميه نجف اشرف در قرن سيزدهم هجرى و متوفاى سال 1266 هجرى قمرى مى‌باشد. | ||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
اين كتاب شامل حواشى بسيارى از بزرگان شيعه و فقهاى نام‌آور حوزه علميه نجف اشرف بعد از صاحب جواهر مى‌باشد، 1-[[شيخ انصارى]] 2-ميرزاى شيرازى 3-[[یزدی، محمد کاظم بن | اين كتاب شامل حواشى بسيارى از بزرگان شيعه و فقهاى نام‌آور حوزه علميه نجف اشرف بعد از صاحب جواهر مى‌باشد، 1-[[شيخ انصارى]] 2-ميرزاى شيرازى 3-[[یزدی، محمد کاظم بن عبدالعظیم|محمد كاظم طباطبايى يزدى]] صاحب عروه 4-[[آخوند خراسانى]] صاحب كفايه 5-محمد باقر شيرازى مترجم كتاب. | ||
لذا اين كتاب اثرى ارزشمند براى دستيابى آسان به فتاواى آن بزرگان مى‌باشد. | لذا اين كتاب اثرى ارزشمند براى دستيابى آسان به فتاواى آن بزرگان مى‌باشد. | ||
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۸:۲۸
| نام کتاب | رساله شریفه مجمع الرسائل |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | مجمع الرسائل
مجمع الرسائل |
| پدیدآورندگان | شیرازی، محمد باقر (حاشيه نويس)
صاحب جواهر، محمدحسن بن باقر (نويسنده) انصاری، مرتضی بن محمدامین (حاشيه نويس) میرزای شیرازی، محمد حسن بن محمود (حاشيه نويس) آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین (حاشيه نويس) یزدی، محمد کاظم بن عبدالعظیم (حاشيه نويس) شیرازی، محمد تقی بن محبعلی (حاشيه نويس) نایینی، محمدحسین (حاشيه نويس) حائری، عبدالکریم (حاشيه نويس) عراقی، ضیاءالدین (حاشيه نويس) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BP 183/9 /ص2 م37 |
| موضوع | فقه جعفری - رساله عملیه |
| ناشر | موسسه حضرت صاحب الزمان |
| مکان نشر | مشهد مقدس - ایران |
| سال نشر | 1373 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE381AUTOMATIONCODE |
مؤلف
محمد حسن بن باقر بن عبدالرحيم نجفى مشهور به صاحب جواهر.
وى از علماى بزرگ شيعه و از فقهاى نام‌آور حوزه علميه نجف اشرف در قرن سيزدهم هجرى و متوفاى سال 1266 هجرى قمرى مى‌باشد.
شيوه نگارش
اين كتاب ترجمه فارسى مجمع الرسائل محشّاى صاحب جواهر مى‌باشد.
اين كتاب رساله عمليه صاحب جواهر است كه در آن فتاواى ايشان آمده است. از ويژگيهاى ارزشمند اين كتاب فتاواى علماى بزرگ بعد از صاحب جواهر مى‌باشد كه در حاشيه اين رساله عمليه آمده است.
ارزش و اعتبار كتاب
اين كتاب منبعى خوب براى دستيابى آسان به فتاواى صاحب جواهر و فقهاى بزرگى كه بر اين كتاب حاشيه زده‌اند مى‌باشد.
مباحث كتاب
اين كتاب شامل يك مقدمه، هفت بخش و يك خاتمه مى‌باشد.
مقدمه در مبحث اجتهاد و تقليد و بخشها شامل، احكام تقليد، طهارت، نماز، روزه، زكات، خمس، صدقات و خاتمه در احكام بانوان مى‌باشد.
اين كتاب در 572 صفحه آمده است.
حواشى كتاب
اين كتاب شامل حواشى بسيارى از بزرگان شيعه و فقهاى نام‌آور حوزه علميه نجف اشرف بعد از صاحب جواهر مى‌باشد، 1-شيخ انصارى 2-ميرزاى شيرازى 3-محمد كاظم طباطبايى يزدى صاحب عروه 4-آخوند خراسانى صاحب كفايه 5-محمد باقر شيرازى مترجم كتاب.
لذا اين كتاب اثرى ارزشمند براى دستيابى آسان به فتاواى آن بزرگان مى‌باشد.
ترجمه كتاب
اين كتاب ترجمه حضرت آیت‌الله سيد محمد باقر شيرازى فرزند حضرت آیت‌الله حاج سيد عبدالله شيرازى (قدس سره) از علماى عراق و ساكن مشهد مقدس مى‌باشد. وى در اين كتاب فتاواى خود را نيز به همراه فتاواى ديگر فقهاى شيعه آورده است. تا مقلدين وى نيز بتوانند به آن عمل نمايند.
نگارش ترجمه اين كتاب در 17 ربيع الاول سال 1414 هجرى قمرى در شهر مقدس مشهد به پايان رسيده است.
نسخه حاضر
نسخه حاضر در برنامه ناشر آن مؤسسۀ صاحب الزمان عليه السلام، تاريخ نشر 1415 هجرى قمرى، چاپ اول، مشهد، ايران، به زبان فارسى، در قطع وزيرى و در يك جلد مى‌باشد. تصحيح و تحقيق آنرا گروه پژوهش مؤسسه صاحب الزمان عليه السلام انجام داده است.