تویسرکانی، سید عبدالغفار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class='wikiInfo'> | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR00123.jpg|بندانگشتی|تویسرکانی، | [[پرونده:NUR00123.jpg|بندانگشتی|تویسرکانی، عبدالغفار]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type='authorName'|تویسرکانی، | ! نام!! data-type='authorName'|تویسرکانی، عبدالغفار | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
|data-type='authorOtherNames'| تویسرکانی، | |data-type='authorOtherNames'| تویسرکانی، عبدالغفار بن محمد حسین | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
عالم جليل، جامع علوم معقول و منقول، آقا ميرزا | عالم جليل، جامع علوم معقول و منقول، آقا ميرزا عبدالغفّار تويسركانى، فرزند عالم فاضل، آقا سيد محمد حسين، از مشاهير علماى اصفهان در اواخر سدۀ سيزدهم و اوايل قرن چهاردهم هجرى است. | ||
==ولادت و تحصيلات== | ==ولادت و تحصيلات== | ||
وى در تويسركان در خانواده‌اى روحانى از خاندان سادات شيخ الإسلامى تويسركان ديده به جهان گشود و پس از تحصيلات مقدّماتى به حوزۀ علميۀ همدان رفت و از محضر عالم بزرگوار آقا محمد تقى فرزند عالم كامل نبيل، آقا ميرزا | وى در تويسركان در خانواده‌اى روحانى از خاندان سادات شيخ الإسلامى تويسركان ديده به جهان گشود و پس از تحصيلات مقدّماتى به حوزۀ علميۀ همدان رفت و از محضر عالم بزرگوار آقا محمد تقى فرزند عالم كامل نبيل، آقا ميرزا عبدالحسين، فرزند [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] كه اعلم و اكمل آن حوزه بود، استفادۀ بسيار كرد و پس از چندى كه به تدريس و تأليف اشتغال داشت، به اصفهان عزيمت كرد. وى در اصفهان از افادات اساتيد بزرگى مانند: | ||
1- آقا مير سيد حسن مدرس مطلق(م 1273)،2- حاج ملا حسين على تويسركانى(م 1286) مؤلّف كتاب كشف الأسرار في شرح شرائع الإسلام،3- حاج سيد محمد شهشهانى مؤلف حاشيه بر رياض و قوانين(م 1289) بهرۀ كامل يافت. و در دانش معقول از حكيم متألّه ميرزا حسن نورى فرزند حكيم بزرگوار ملا على نورى(عطّر الله مضجعَه، م 1246) و حكيم عارف كامل آقا ميرزا رضا قمشه‌اى استفاده برده و به تدريس فقه و اصول و اسفار اشتغال داشته و پس از درگذشت حاج محمد جعفر آباده‌اى، در مسجدى واقع در محلۀ‌نيم‌آورد اصفهان كه ايشان اقامۀ جماعت مى‌كرد به اقامۀ جماعت پرداخت. | 1- آقا مير سيد حسن مدرس مطلق(م 1273)،2- حاج ملا حسين على تويسركانى(م 1286) مؤلّف كتاب كشف الأسرار في شرح شرائع الإسلام،3- حاج سيد محمد شهشهانى مؤلف حاشيه بر رياض و قوانين(م 1289) بهرۀ كامل يافت. و در دانش معقول از حكيم متألّه ميرزا حسن نورى فرزند حكيم بزرگوار ملا على نورى(عطّر الله مضجعَه، م 1246) و حكيم عارف كامل آقا ميرزا رضا قمشه‌اى استفاده برده و به تدريس فقه و اصول و اسفار اشتغال داشته و پس از درگذشت حاج محمد جعفر آباده‌اى، در مسجدى واقع در محلۀ‌نيم‌آورد اصفهان كه ايشان اقامۀ جماعت مى‌كرد به اقامۀ جماعت پرداخت. | ||
نسخهٔ ۱۳ دسامبر ۲۰۱۶، ساعت ۲۱:۴۷
| نام | تویسرکانی، عبدالغفار |
|---|---|
| نام های دیگر | تویسرکانی، عبدالغفار بن محمد حسین |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1319 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE123AUTHORCODE |
زندگينامۀ مؤلّف
عالم جليل، جامع علوم معقول و منقول، آقا ميرزا عبدالغفّار تويسركانى، فرزند عالم فاضل، آقا سيد محمد حسين، از مشاهير علماى اصفهان در اواخر سدۀ سيزدهم و اوايل قرن چهاردهم هجرى است.
ولادت و تحصيلات
وى در تويسركان در خانواده‌اى روحانى از خاندان سادات شيخ الإسلامى تويسركان ديده به جهان گشود و پس از تحصيلات مقدّماتى به حوزۀ علميۀ همدان رفت و از محضر عالم بزرگوار آقا محمد تقى فرزند عالم كامل نبيل، آقا ميرزا عبدالحسين، فرزند وحيد بهبهانى كه اعلم و اكمل آن حوزه بود، استفادۀ بسيار كرد و پس از چندى كه به تدريس و تأليف اشتغال داشت، به اصفهان عزيمت كرد. وى در اصفهان از افادات اساتيد بزرگى مانند:
1- آقا مير سيد حسن مدرس مطلق(م 1273)،2- حاج ملا حسين على تويسركانى(م 1286) مؤلّف كتاب كشف الأسرار في شرح شرائع الإسلام،3- حاج سيد محمد شهشهانى مؤلف حاشيه بر رياض و قوانين(م 1289) بهرۀ كامل يافت. و در دانش معقول از حكيم متألّه ميرزا حسن نورى فرزند حكيم بزرگوار ملا على نورى(عطّر الله مضجعَه، م 1246) و حكيم عارف كامل آقا ميرزا رضا قمشه‌اى استفاده برده و به تدريس فقه و اصول و اسفار اشتغال داشته و پس از درگذشت حاج محمد جعفر آباده‌اى، در مسجدى واقع در محلۀ‌نيم‌آورد اصفهان كه ايشان اقامۀ جماعت مى‌كرد به اقامۀ جماعت پرداخت.
نامبرده از اخصِّ اصحاب و تلامذۀ مرحوم حاجى تويسركانى بوده و از ايشان و عالم جليل آقا سيد محمد باقر خوانسارى مؤلّف كتاب روضات الجنّات اجازۀ روايت و اجتهاد گرفته است. و چنانكه صاحب روضات در خاتمۀ آن فرموده، با مؤلف كمال معاضدت و همكارى را داشته است.
تأليفات
از مؤلَّفات ايشان است:
- تعليقات و حواشى بر شرائع الإسلام
- تعليقات بر مدارك الأحكام
- حواشى و تعليقات بر اسفار
- جراب(كشكول)
- جواهر المعارف
- رسالة في الغناء
- تقريرات درس استاد در فقه و اصول
- روح الإيمان
وفات
اين عالم جليل در 22 ربيع الآخر 1319 ق در اصفهان درگذشت و در مقبره‌اى كه خاص نامبرده بنا گرديد در تخت فولاد اصفهان مقابل مقبرۀ مرحوم جعفر آباده‌اى مدفون گشت.