۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد'
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
«كمال الدين ابوالقاسم عمر بن احمد بن هبة الله بن | «كمال الدين ابوالقاسم عمر بن احمد بن هبة الله بن عبدالعزيز بن ابى جرادة معروف به ابن عديم عقيلى حلبى»، از تاريخ‌نگاران و محدثين قرن ششم و هفتم هجرى است. نسب وى به صحابى اميرالمؤمنين(ع)، ابوالجرادة مى‌رسد. خانواده وى خانواده‌اى صاحب‌نام در حلب بوده‌اند. [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|ياقوت حموى]] در باره آنان مى‌گويد: «بيت ابى جرادة، بيتى مشهور در حلب است. اديبان، شاعران، فقيهان، زاهدان، عابدان، قاضيان در اين خانواده به چشم مى‌خورند و فضل و دانش را به ارث مى‌برند. (معجم الادباء، ج 5، ص 16). | ||
كمال الدين ابن عديم، در ذى‌حجه سال 588ق (1192م)، در حلب ديده به جهان گشود. در هفت سالگى به مكتب رفت و در نه سالگى قرآن را ختم كرد و با پا نهادن به سن ده سالگى به آموختن ديگر علوم پرداخت. نقل است كه پدرش خطى ناخوش داشت و ازاين‌رو پسرش را به فراگيرى خط تشويق مى‌نمود. وى نيز با علاقه، به آموزش اين فن پرداخت؛ به‌گونه‌اى كه [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|ياقوت حموى]]، خط او را با خط ابن مقله مقايسه مى‌كند. (معجم الادباء، ج 16، ص 42). | كمال الدين ابن عديم، در ذى‌حجه سال 588ق (1192م)، در حلب ديده به جهان گشود. در هفت سالگى به مكتب رفت و در نه سالگى قرآن را ختم كرد و با پا نهادن به سن ده سالگى به آموختن ديگر علوم پرداخت. نقل است كه پدرش خطى ناخوش داشت و ازاين‌رو پسرش را به فراگيرى خط تشويق مى‌نمود. وى نيز با علاقه، به آموزش اين فن پرداخت؛ به‌گونه‌اى كه [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|ياقوت حموى]]، خط او را با خط ابن مقله مقايسه مى‌كند. (معجم الادباء، ج 16، ص 42). | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
3. عمر بن طبرزد؛ | 3. عمر بن طبرزد؛ | ||
4. افتخار الدين، | 4. افتخار الدين، عبدالمطلب الهاشمى؛ | ||
5. بهاء الدين، يوسف بن شداد قاضى حلب؛ | 5. بهاء الدين، يوسف بن شداد قاضى حلب؛ | ||
6. | 6. عبدالرحمن بن علوان؛ | ||
7. ثابت بن شرف. | 7. ثابت بن شرف. | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
3. احمد بن عبدالله عظار؛ | 3. احمد بن عبدالله عظار؛ | ||
4. عماد ابراهيم بن | 4. عماد ابراهيم بن عبدالواهه؛ | ||
5. ابوالقاسم | 5. ابوالقاسم عبدالصمد بن قاضى حرستانى؛ | ||
6. ابن المنى. | 6. ابن المنى. | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
علاوه بر اين افراد، وى در بغداد و بيت‌المقدس نيز از محضر افرادى كسب فيض نمود. به سبب فضل و دانش بى‌نظير او بسيارى نيز نزد او تلمذ نمودند، از جمله: | علاوه بر اين افراد، وى در بغداد و بيت‌المقدس نيز از محضر افرادى كسب فيض نمود. به سبب فضل و دانش بى‌نظير او بسيارى نيز نزد او تلمذ نمودند، از جمله: | ||
1. پسرش، مجد الدين | 1. پسرش، مجد الدين عبدالرحمن؛ | ||
2. ابن مسدى؛ | 2. ابن مسدى؛ | ||