۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
تنها شغل دولتى وى، تصدى منصب قضاى بلنسيه بود كه از سوى محمد المهدى بن هشام، يازدهمين خليفۀ اموى اندلسى (حك 399- 400ق) بدان منصوب شد، ولى به نظر مىرسد كه پس از درگذشت محمدالمهدى به قرطبه بازگشته باشد زيرا در 403ق به هنگام شورش بربرهاى اندلس در آن شهر بوده است و در خانهاش به دست شورشيان كشته شد. پيكر وى در خانهاش كه به دست شورشيان ويران شده بود، سه روز بر جاى بود تا فاسد شد و بىغسل و كفن او را به خاك سپردند. به روايت غالب منابع، وى به هنگام حج، دست در پردۀ خانۀ كعبه زده و طلب شهادت كرده بود. | تنها شغل دولتى وى، تصدى منصب قضاى بلنسيه بود كه از سوى محمد المهدى بن هشام، يازدهمين خليفۀ اموى اندلسى (حك 399- 400ق) بدان منصوب شد، ولى به نظر مىرسد كه پس از درگذشت محمدالمهدى به قرطبه بازگشته باشد زيرا در 403ق به هنگام شورش بربرهاى اندلس در آن شهر بوده است و در خانهاش به دست شورشيان كشته شد. پيكر وى در خانهاش كه به دست شورشيان ويران شده بود، سه روز بر جاى بود تا فاسد شد و بىغسل و كفن او را به خاك سپردند. به روايت غالب منابع، وى به هنگام حج، دست در پردۀ خانۀ كعبه زده و طلب شهادت كرده بود. | ||
وى يكى از عالمان مشهور اندلس در دورۀ شكوفايى علمى اين سرزمين بهشمار مىرود. چنانكه به گفتۀ [[ابن بشکوال، خلف بن | وى يكى از عالمان مشهور اندلس در دورۀ شكوفايى علمى اين سرزمين بهشمار مىرود. چنانكه به گفتۀ [[ابن بشکوال، خلف بن عبدالملک|ابن بشكوال]]، در گستردگى روايت، رجالشناسى، آشنايى به دانشهاى گوناگون و مهارت در ادب، در قرطبه مانند نداشت. وى در اندلس نخستين كسى بود كه کتابى دربارۀ رجال و دانشمندان سرزمين خود نگاشت و آثار او گوياى احاطهاش به تاريخ سياسى و علمى اندلس است. | ||
وى به گردآورى کتاب شوق بسيار داشت و کتابخانۀ معتبرى پديد آورده بود. شعر نيز مىسرود. ولى برخى او را شاعرى كمشعر و بعضى برعكس، كثير الشعر خواندهاند و حتى ديوان شعرى به وى نسبت دادهاند. | وى به گردآورى کتاب شوق بسيار داشت و کتابخانۀ معتبرى پديد آورده بود. شعر نيز مىسرود. ولى برخى او را شاعرى كمشعر و بعضى برعكس، كثير الشعر خواندهاند و حتى ديوان شعرى به وى نسبت دادهاند. |
ویرایش