۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله'
جز (جایگزینی متن - ' )' به ')') |
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
وى، پس از سپرى كردن دوران كودكى و خواندن درس فارسى و مقدمات و ادبيات به قم آمده و سطوح وسطى و عالى را در قم از مدرسين حوزه فراگرفته و در سن بيست و يك سالگى در سال 1336ش، به نجف اشرف مهاجرت نموده و مدت پانزده سال در آن‌جا اقامت كرد و از محضر آيات عظام آن‌جا، همچون مرحوم [[صدر، محمدباقر|سيد محمد باقر صدر]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و حاج [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]] و بالاخص آية اللَّه خويى، فقه و اصول آموخت و از طرف اين بزرگان، موفق به دريافت اجازه شد. وى، در سال 1350ش، برابر 1392ق، به ايران مراجعت كرد و اقامت در قم و حوزه علميه را اختيار كرد و به تدريس فقه و اصول و مباحثات علمى پرداخت. | وى، پس از سپرى كردن دوران كودكى و خواندن درس فارسى و مقدمات و ادبيات به قم آمده و سطوح وسطى و عالى را در قم از مدرسين حوزه فراگرفته و در سن بيست و يك سالگى در سال 1336ش، به نجف اشرف مهاجرت نموده و مدت پانزده سال در آن‌جا اقامت كرد و از محضر آيات عظام آن‌جا، همچون مرحوم [[صدر، محمدباقر|سيد محمد باقر صدر]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و حاج [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]] و بالاخص آية اللَّه خويى، فقه و اصول آموخت و از طرف اين بزرگان، موفق به دريافت اجازه شد. وى، در سال 1350ش، برابر 1392ق، به ايران مراجعت كرد و اقامت در قم و حوزه علميه را اختيار كرد و به تدريس فقه و اصول و مباحثات علمى پرداخت. | ||
وى، در زمانى كه در عراق بود، علاوه بر تدريس در حوزه‌هاى علميه نجف و كربلا، امام جماعت مسجد بالاى سر مرقد مطهر حضرت ابا | وى، در زمانى كه در عراق بود، علاوه بر تدريس در حوزه‌هاى علميه نجف و كربلا، امام جماعت مسجد بالاى سر مرقد مطهر حضرت ابا عبدالله الحسين(ع) بود. | ||
وى، در سال 1389 از دنيا رفت و در جوار حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) به خاك سپرده شد. | وى، در سال 1389 از دنيا رفت و در جوار حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) به خاك سپرده شد. | ||