۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله'
جز (جایگزینی متن - 'زركلى' به 'زركلى') |
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
«ابن عَبّاد، ابو | «ابن عَبّاد، ابو عبدالله محمد بن ابراهيم نفزى حميرى رُندى»، فقيه، خطيب و از مشاهير صوفيه اندلس بوده است. وى در سال 733ق، در شهر رُنده به دنيا آمد. قرائت را نزد پدرش كه مردى خطيب و دانشمند بود فراگرفت و علم لغت را نزد دايى خود قاضى عبدالله فريسى آموخت و در هفت سالگى قرآن را ازبر داشت. | ||
در رنده در مجلس درس على بن ابى‌الحسن رندى نيز حاضر مى‌شد، سپس براى تكميل تحصيلات خود به مغرب رفت و در تلمسان و فاس نزد استادانى چون ابو | در رنده در مجلس درس على بن ابى‌الحسن رندى نيز حاضر مى‌شد، سپس براى تكميل تحصيلات خود به مغرب رفت و در تلمسان و فاس نزد استادانى چون ابو عبدالله تلمسانى، ابو عبدالله مقرى، ابومحمد عبد النور عمرانى، ابو عبدالله آبلى و ابوعمران موسى عبدوسى و ديگران علم لغت، فقه، اصول، كلام و فلسفه فراگرفت. | ||
ابن عبّاد پس از تحصيل علوم ظاهرى به علوم باطنى روى آورد و براى ملاقات صوفى مشهور ابن عاشر، ابوالعباس به سلا مهاجرت كرد و چندين سال در خدمت او بسربرد و از بزرگان اصحاب و از برگزيدگان شاگردان او شد؛ چنان‌كه ابن عاشر او را بر ديگر اصحاب خويش مقدم مى‌داشت و آنان را به پيروى و بهره‌مند شدن از او امر مى‌كرد و در باره او مى‌گفت كه ابن عبّاد به تنهايى يك امّت است. | ابن عبّاد پس از تحصيل علوم ظاهرى به علوم باطنى روى آورد و براى ملاقات صوفى مشهور ابن عاشر، ابوالعباس به سلا مهاجرت كرد و چندين سال در خدمت او بسربرد و از بزرگان اصحاب و از برگزيدگان شاگردان او شد؛ چنان‌كه ابن عاشر او را بر ديگر اصحاب خويش مقدم مى‌داشت و آنان را به پيروى و بهره‌مند شدن از او امر مى‌كرد و در باره او مى‌گفت كه ابن عبّاد به تنهايى يك امّت است. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
طريقه او در تصوف طريقه شاذليه بود و ظاهراً اين طريقه را از استاد خويش، ابن عاشر، گرفته بود. ابوسعيد سلوى بر روى ديوار مسجد قرويين سه بيت شعر به خط ابن عبّاد ديده بود كه مضامين عاشقانه داشت. هنگامى كه ابوسعيد اين ابيات را به سبب مضامين تغزّلى آنها با اظهار ترديد براى ابوالقاسم صيرفى نقل كرد، صيرفى يادآور شد كه اين اشعار در باره مهدى قائم سروده شده است. | طريقه او در تصوف طريقه شاذليه بود و ظاهراً اين طريقه را از استاد خويش، ابن عاشر، گرفته بود. ابوسعيد سلوى بر روى ديوار مسجد قرويين سه بيت شعر به خط ابن عبّاد ديده بود كه مضامين عاشقانه داشت. هنگامى كه ابوسعيد اين ابيات را به سبب مضامين تغزّلى آنها با اظهار ترديد براى ابوالقاسم صيرفى نقل كرد، صيرفى يادآور شد كه اين اشعار در باره مهدى قائم سروده شده است. | ||
در ميان شاگردان برجسته ابن عباد مى‌توان يحيى سرّاج، ابو | در ميان شاگردان برجسته ابن عباد مى‌توان يحيى سرّاج، ابو عبدالله بن سكاك، لسان الدين بن خطيب و خطيب بن قنفذ را نام برد. ابن عباد پس از ملاقات با ابومروان عبد الملك صوفى به فاس رفت و در آنجا امام و خطيب مسجد قرويين شد و پس از 15 سال وعظ و ارشاد در سال 792ق وفات يافت و در محلى به نام كدية البراطل در باب الفتوح به خاك سپرده شد، اما يحيى سراج گفته است كه ابن عباد در فاس نزديك باب المسدود معروف به حمراء مدفون گشته است. | ||
به گفته مقرى، سلطان ابوالعباس احمد بن ابى‌سالم و مردم دو شهر جديد و قديم فاس بر جنازه او حاضر شدند. همو مى‌افزايد: من قبر او را بارها در فاس زيارت كرده‌ام و او نزد مردم فاس همچون شافعى است نزد مصريان. | به گفته مقرى، سلطان ابوالعباس احمد بن ابى‌سالم و مردم دو شهر جديد و قديم فاس بر جنازه او حاضر شدند. همو مى‌افزايد: من قبر او را بارها در فاس زيارت كرده‌ام و او نزد مردم فاس همچون شافعى است نزد مصريان. | ||