۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عبدالرزاق كاشانى' به 'عبدالرزاق كاشانى ') |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
== معرّفى مولّف | == معرّفى مولّف == | ||
شيخ عزالدين محمود بن على كاشانى نظنزى از علما و عرفاى نامور قرن هشتم هجرى است. وى شاگرد نورالّدين عبدالصمد بن على اصفهانى نطنزى از مشايخ معروف سلسله سهرورديّه بوده و در سال 735ق وفات يافته است. وى در فروع مذهب، شافعى و در مسلك، صوفى و در اصول عقايد، اشعرى است. به واسطه مسلك تصوّف، عقايد او از تعصّب بيرون آمده و يك نوع اعتدالى پيدا كرده است كه هدف اصلى و مقصود اساسى مسلمانان حقيقى است. در اصول عقايد مانند غالب اشعرى‌ها خشك و جامد نيست بلكه به روش اهل تحقيق از حدود تقليد تجاوز مى‌كند مثلاً درباره اسماءالله مى‌گويد: اسماءالهى در آنچه شنيده‌ايم و به ما رسيده است منحصر نيست و حال آنكه اشاعره اسماءالله را توقيفى مى‌دانند و از حدّى كه در شرع وارد شده تجاوز نمى‌كنند و همچنين درباره جبر و اختيار حد معتدل مابين جبر اشعرى و تفويض معتزلى را گرفته و مانند شيعيان به امر بين الامرين معتقد و سخن [[امام صادق]] (ع) كه «لا جبر و لا تفويض و لكن امر بين الامرين» متمسّك شده است. عزالدين محمود عارف مشترّع زاهد است و به همين دليل، گاهى كتاب او به فقه و ادعيه و اعمال عبادى شبيه‌تر است تا به كتاب تصوّف، و به طور خلاصه مى‌توان گفت كه مكتب وى تلفيق حقيت، طريقت و شريعت است. عزالدين در علوم متداوله عصر خويش مخصوصاً ادبيات، فلسفه، عرفان، كلام و حديث مانند دانشمندان معاصر و هم مسلكش كمال الدين [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین|عبدالرزاق كاشانى]] تسلّط و تبحر كامل داشت. | '''شيخ عزالدين محمود بن على كاشانى نظنزى''' از علما و عرفاى نامور قرن هشتم هجرى است. وى شاگرد نورالّدين عبدالصمد بن على اصفهانى نطنزى از مشايخ معروف سلسله سهرورديّه بوده و در سال 735ق وفات يافته است. وى در فروع مذهب، شافعى و در مسلك، صوفى و در اصول عقايد، اشعرى است. به واسطه مسلك تصوّف، عقايد او از تعصّب بيرون آمده و يك نوع اعتدالى پيدا كرده است كه هدف اصلى و مقصود اساسى مسلمانان حقيقى است. در اصول عقايد مانند غالب اشعرى‌ها خشك و جامد نيست بلكه به روش اهل تحقيق از حدود تقليد تجاوز مى‌كند مثلاً درباره اسماءالله مى‌گويد: اسماءالهى در آنچه شنيده‌ايم و به ما رسيده است منحصر نيست و حال آنكه اشاعره اسماءالله را توقيفى مى‌دانند و از حدّى كه در شرع وارد شده تجاوز نمى‌كنند و همچنين درباره جبر و اختيار حد معتدل مابين جبر اشعرى و تفويض معتزلى را گرفته و مانند شيعيان به امر بين الامرين معتقد و سخن [[امام صادق]] (ع) كه «لا جبر و لا تفويض و لكن امر بين الامرين» متمسّك شده است. عزالدين محمود عارف مشترّع زاهد است و به همين دليل، گاهى كتاب او به فقه و ادعيه و اعمال عبادى شبيه‌تر است تا به كتاب تصوّف، و به طور خلاصه مى‌توان گفت كه مكتب وى تلفيق حقيت، طريقت و شريعت است. عزالدين در علوم متداوله عصر خويش مخصوصاً ادبيات، فلسفه، عرفان، كلام و حديث مانند دانشمندان معاصر و هم مسلكش كمال الدين [[عبدالرزاق کاشی، عبدالرزاق بن جلالالدین|عبدالرزاق كاشانى]] تسلّط و تبحر كامل داشت. | ||