مجتبایی، فتح‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'جلال‌الدين همائى' به 'جلال‌الدين همائى ')
    جز (جایگزینی متن - 'سيد جعفر سجادى' به 'سيد جعفر سجادى ')
    خط ۶۷: خط ۶۷:
    6. يدالله سحابى؛
    6. يدالله سحابى؛


    7. سيد جعفر سجادى؛
    7. [[سجادی، جعفر|سيد جعفر سجادى]] ؛


    8. [[نوایی، عبدالحسین|عبدالحسين نوايى]]؛
    8. [[نوایی، عبدالحسین|عبدالحسين نوايى]]؛

    نسخهٔ ‏۲۴ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۵۰

    مجتبایی، فتح‎الله
    نام مجتبایی، فتح‎الله
    نام های دیگر
    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت
    اساتید
    برخی آثار
    کد مولف AUTHORCODE7664AUTHORCODE


    «سيد فتح‌الله مجتبايى»، در آذرماه 1306ش، در تهران ولادت يافت. مقدمات ادبيات و علوم رسمى را در فراهان فراگرفت و تحصيلات متوسطه را در دبيرستان‌هاى اراك به پايان رساند.

    در سال 1332ش، از دانشكده ادبيات دانشگاه تهران و دانشسراى عالى درجه ليسانس گرفت و از آن سال تا 1338ش، در دبيرستان‌هاى اراك، تهران و دانشسراى عالى به تدريس ادبيات و زبان‌هاى خارجى اشتغال داشت.

    در 1339ش، از طرف وزارت فرهنگ براى آشنايى با روش‌هاى جديد تأليف كتاب‌هاى درسى به خارج از كشور اعزام شد و پس از يك دوره مطالعه و تحقيق در اين زمينه در آمريكا (دانشگاه كلمبيا، نيويورك)، به كشور بازگشت و مأمور تهيه و تدوين كتاب‌هاى درسى در ادبيات براى دبيرستان‌ها شد.

    در 1341ش، به وابستگى فرهنگى ايران در پاكستان و مديريت خانه‌هاى فرهنگى ايران در شهر لاهور منصوب شد و تا سال 1344ش، در آنجا به خدمات فرهنگى و تحقيق در فرهنگ اسلامى - ايرانى شبه‌قاره مشغول بود.

    در پاييز 1344ش، به دعوت دانشگاه هاروارد به آمريكا سفر كرد و تا سال 1350ش، در آن دانشگاه به تحصيل در فرهنگ و تاريخ اديان و زبان‌هاى باستانى ايران و هند اشتغال داشت و به اخذ درجه فوق ليسانس در تاريخ تطبيقى اديان و دكترى در تاريخ اديان و فلسفه‌هاى ايران و هند نائل گرديد و چون زمينه اصلى تحقيقات و تحصيلات او موضوعات مربوط به تاريخ و فرهنگ ايران و هند بود، در اين مدت، دو بار به كشور هند سفر كرد و براى آشنايى با روش‌هاى سنتى تفسير متون هندوئى و نيز مشاهده احوال و سازمان‌هاى دينى زرتشتيان هند، چندگاهى در بنارس، دهلى و بمبئى به مطالعه و بررسى پرداخت.

    در 1350ش، به ايران بازگشت. يك‌چند در كالج دماوند به تدريس ادبيات فارسى و در گروه فلسفه دانشكده ادبيات دانشگاه تهران به تدريس حكمت شرق مشغول بود و سال بعد به دانشكده الهيات و معارف اسلامى انتقال يافت و در گروه اديان و عرفان تطبيقى به خدمت پرداخت.

    در 1353ش، به رايزنى فرهنگى ايران در هند مأمور شد و تا پاييز 1356ش، در آن كشور علاوه بر خدمات مربوط به مطالعه و تحقيق در روابط فكرى و فرهنگى مسلمانان و هندوان در شبه‌قاره اشتغال داشت و در اين زمينه تأليفاتى نيز به‌صورت كتاب و مقاله منتشر ساخت.

    پس از پايان مأموريت و بازگشت به كشور، همچنان در دانشكده الهيات و معارف اسلامى به تدريس ادامه داد و چند دوره مديريت گروه اديان و عرفان آن دانشكده را بر عهده داشت. اكنون نيز در همان گروه به تدريس تاريخ اديان، روش‌شناسى و عرفان تطبيقى اشتغال دارد.

    در طول دوران خدمات فرهنگى خود، نزديك به 200 عنوان كتاب، مقاله، شعر و نقد كتاب به‌صورت تأليف، ترجمه و تصحيح به زبان‌هاى فارسى و انگليسى در ايران و خارج از ايران از ايشان انتشار يافته است.

    فهرستى از گزيده اين آثار عبارتند از:

    - مجموع زندگى‌نامه‌ها و آثار آقايان:

    1. آيت‌الله حاج شيخ هادى نجم‌آبادى؛

    2. احمد بيرشك؛

    3. محمدحسن لطفى؛

    4. محمود نجم‌آبادى؛

    5. علامه محمد قزوينى؛

    6. يدالله سحابى؛

    7. سيد جعفر سجادى ؛

    8. عبدالحسين نوايى؛

    9. مرتضى مطهرى؛

    10. محمدحسن گنجى؛

    11. جلال‌الدين همائى ؛

    12. عبدالرحمان شرفكندى؛

    13. مهدى مدرس آشتيانى؛

    14. شيخ حسينعلى راشد؛

    15. فتح‌الله مجتبايى.

    - كتاب‌ها:

    1. شعر جديد فارسى؛

    2. چيترا و گزيده اشعار؛

    3. بوطيقا، هنر شاعرى؛

    4. گزيده اشعار رابرت فراست؛

    5. عصر طلائى يونان و فلسفه و هنر آن؛

    6. تاريخ ادبيات ايران از فردوسى تا سعدى؛

    7. شهر زيباى افلاطون و شاهى آرمانى در ايران باستان؛

    8. لغت درى (فرهنگ لغت فرس اسدى طوسى)؛

    9. طوطى‌نامه، ضياءالدين نخشبى (تصحيح متن و مقدمه در شرح احوال و آثار او)؛

    10. راى و برهمن، بر اساس كليله و دمنه بهرامشاهى؛

    11. روضة العقول يا مرزبان‌نامه بزرگ؛

    12. Hindu-Muslim Cultural relations, New Delhi, 1978 ؛

    13. Indo-Iranian Studies, New Delhi, 1977. ؛

    - گزيده مقالات:

    1. نظامى و هفت پيكر؛

    2. ذكر چند سنه از تاريخ كبير جعفرى در باره تاريخ وفات فردوسى و خيام و ناصرخسرو؛

    3. افلاطون و آئين داريوش؛

    4. افلاطون و نظام طبقاتى هند و ايرانى؛

    5. ملاحظاتى در باره اعلام كليله و دمنه؛

    6. حافظ و اميرخسرو؛

    7. آخرالزمان در يهود و مسيحيت؛

    8. آدم در يهود و مسيحيت؛

    9. آذركيوان و ادبيات آذركيوانى؛

    10. افسانه‌هاى جهانگرد؛

    11. ابراهيم ادهم؛

    12. ابليس در عرفان و ادب؛

    13. ابن خفيف؛

    14. ابن سبعين؛

    15. نقل علوم و معارف هندى به جهان اسلامى؛

    16. حافظ و امير معزّى؛

    17. از حواشى ديوان حافظ؛

    18. ابن سينا - ادب و عرفان و زبان‌شناسى؛

    19. داستان‌هاى هندى در ادب فارسى، يكى قطره باران؛

    20. سخنى در باره شاهنامه؛

    21. نسخه‌اى كهن از شاهنامه؛

    22. ابوالقاسم فندرسكى؛

    23. گفتگوى اقبال و حافظ؛

    24. زبان اردو (تكوين و گسترش آن) در شبه‌قاره؛

    25. احمد سرهندى؛

    26. داستان ملاقات و مكاتبات بوعلى و بوسعيد؛

    27. اسلام در قاره؛

    و...

    منابع مقاله

    پايگاه مركز دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، چهارشنبه، 14 ارديبهشت 1390ش.


    وابسته‌ها

    تاریخ ادبیات ایران از فردوسى تا سعدى (براون) / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم

    منتخب جوگ باسشت / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم و محقق

    شاهد صادق / نوع اثر: کتاب / نقش: زير نظر

    حافظ (زندگی و اندیشه) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده