۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'آغابزرگ طهرانى' به 'آغابزرگ طهرانى '
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
جز (جایگزینی متن - 'آغابزرگ طهرانى' به 'آغابزرگ طهرانى ') |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
از جمله ويژگى‌هاى كتاب، آن است كه شرح حال‌ها از قرن پيش از هجرت تا سده پانزدهم، آورده شده و در شروع هر سده، مهم‌ترين رخدادهاى تاريخى، بيان گرديده است. همچنين ويژگى‌هاى كلى همان سده و مهم‌ترين منابع مكتوب آن قرن، ذكر گرديده است <ref>همان</ref>. | از جمله ويژگى‌هاى كتاب، آن است كه شرح حال‌ها از قرن پيش از هجرت تا سده پانزدهم، آورده شده و در شروع هر سده، مهم‌ترين رخدادهاى تاريخى، بيان گرديده است. همچنين ويژگى‌هاى كلى همان سده و مهم‌ترين منابع مكتوب آن قرن، ذكر گرديده است <ref>همان</ref>. | ||
از جمله مطالب گفته‌شده در هر سده، دولت‌هاى شيعى با بيان نام برخى از حاكمان آنهاست. همچنين تطور و دگرگونى انديشه‌ها در هر زمان و مكان و نوآورى‌هاى فكرى كه پديدآورنده مكتب فكرى خاصى بوده، ذكر شده است. گو اين كه تفصيل و آگاهى بيشتر در كتبى همچون «الصيانة» و «خاتم المعجم»، نگاشته مؤلف گران‌مايه و «الذريعة» علامه محمدمحسن رازى، مشهور به شيخ آغابزرگ طهرانى هست <ref>همان، ص45</ref>. | از جمله مطالب گفته‌شده در هر سده، دولت‌هاى شيعى با بيان نام برخى از حاكمان آنهاست. همچنين تطور و دگرگونى انديشه‌ها در هر زمان و مكان و نوآورى‌هاى فكرى كه پديدآورنده مكتب فكرى خاصى بوده، ذكر شده است. گو اين كه تفصيل و آگاهى بيشتر در كتبى همچون «الصيانة» و «خاتم المعجم»، نگاشته مؤلف گران‌مايه و «الذريعة» علامه محمدمحسن رازى، مشهور به شيخ [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آغابزرگ طهرانى]] هست <ref>همان، ص45</ref>. | ||
از جمله ديگر ويژگى‌هاى كتاب، مى‌توان به اين نكته اشاره نمود كه در آن، كسانى (شيعى و غير شيعى) كه درباره اهل‌بيت(ع) اثر و نگاشته‌اى داشته‌اند، به ترتيب سال درگذشت، نام برده شده، آنان كه در يك سال درگذشته‌اند، به ترتيب حروف الفبا، نام خود و سپس نام پدرشان، معرفى شده است. اسامى كتاب‌ها نيز طبق حروف الفبا است و نام مؤلف، ناسخ، چاپخانه، محل و تاريخ چاپ و نشانه‌هايى براى شناخت كتب خطى، بيان شده است. همچنين عنوان و نام‌هاى مشهور هر اثر آورده شده است؛ گرچه مؤلف بدين نام، اثر خود را نناميده باشد، مانند «الكتاب» سيبويه (180ق) و «الحاشية» مولى عبدالله يزدى (1015ق) و «الرسائل» [[شيخ انصارى]] (1280ق) <ref>همان</ref>. | از جمله ديگر ويژگى‌هاى كتاب، مى‌توان به اين نكته اشاره نمود كه در آن، كسانى (شيعى و غير شيعى) كه درباره اهل‌بيت(ع) اثر و نگاشته‌اى داشته‌اند، به ترتيب سال درگذشت، نام برده شده، آنان كه در يك سال درگذشته‌اند، به ترتيب حروف الفبا، نام خود و سپس نام پدرشان، معرفى شده است. اسامى كتاب‌ها نيز طبق حروف الفبا است و نام مؤلف، ناسخ، چاپخانه، محل و تاريخ چاپ و نشانه‌هايى براى شناخت كتب خطى، بيان شده است. همچنين عنوان و نام‌هاى مشهور هر اثر آورده شده است؛ گرچه مؤلف بدين نام، اثر خود را نناميده باشد، مانند «الكتاب» سيبويه (180ق) و «الحاشية» مولى عبدالله يزدى (1015ق) و «الرسائل» [[شيخ انصارى]] (1280ق) <ref>همان</ref>. | ||
نويسنده قصد داشته شرح حال علامه شيخ آغابزرگ طهرانى (1293-1389) را خاتمه كتاب قرار دهد و معاصران را در دفترى ديگر با نام «الأعلام بمن عرفته من الأيام» معرفى نمايد، اما براى قدردانى و نكوداشت زحمات آنان در حفظ و پويايى ميراث اهل‌بيت(ع)، در جلد دوم فهرست، نامشان را آورده است <ref>همان</ref>. | نويسنده قصد داشته شرح حال علامه شيخ [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آغابزرگ طهرانى]] (1293-1389) را خاتمه كتاب قرار دهد و معاصران را در دفترى ديگر با نام «الأعلام بمن عرفته من الأيام» معرفى نمايد، اما براى قدردانى و نكوداشت زحمات آنان در حفظ و پويايى ميراث اهل‌بيت(ع)، در جلد دوم فهرست، نامشان را آورده است <ref>همان</ref>. | ||
وى در پايان شرح حال [[خویی، ابوالقاسم|آيت‌الله خويى]](1317-1413) مى‌گويد: «اين تمام شرح حالى بود كه از لابه‌لاى كتب چاپ‌شده و نشده، به دست آوردم. هنگام اتمام شرح حال علامه شيخ آغابزرگ كار را به پايان بردم، اما بعد شرح حال برخى از مؤلفان مشهور را در مستدرك، افزودم». وى شرح حال معاصران پس از [[خویی، ابوالقاسم|آيت‌الله خويى]]را در فصل «مستدرك»، ص661 به بعد ج2، آورده است. همچنين در پايان فهرس، با عنوان «ملحق» قصد دارد معلومات جديدى بيفزايد. گرچه دو فصل مستقل بدين عنوان (مستدرك و ملحق) وجود ندارد و آنچه اضافه شده، لابه‌لاى مطالب كتاب، جا گرفته و فقط در پانوشت، با عبارت «من زيادات المحقق» مشخص شده است <ref>همان</ref>. | وى در پايان شرح حال [[خویی، ابوالقاسم|آيت‌الله خويى]](1317-1413) مى‌گويد: «اين تمام شرح حالى بود كه از لابه‌لاى كتب چاپ‌شده و نشده، به دست آوردم. هنگام اتمام شرح حال علامه شيخ آغابزرگ كار را به پايان بردم، اما بعد شرح حال برخى از مؤلفان مشهور را در مستدرك، افزودم». وى شرح حال معاصران پس از [[خویی، ابوالقاسم|آيت‌الله خويى]]را در فصل «مستدرك»، ص661 به بعد ج2، آورده است. همچنين در پايان فهرس، با عنوان «ملحق» قصد دارد معلومات جديدى بيفزايد. گرچه دو فصل مستقل بدين عنوان (مستدرك و ملحق) وجود ندارد و آنچه اضافه شده، لابه‌لاى مطالب كتاب، جا گرفته و فقط در پانوشت، با عبارت «من زيادات المحقق» مشخص شده است <ref>همان</ref>. | ||