۱۴۷٬۷۳۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'جلوه، سید ابوالحسن' به 'جلوه، سید ابوالحسن بن محمد') |
||
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| data-type="authorTeachers" |[[قمشهای، محمدرضا|محمدرضا قمشهاى]] | | data-type="authorTeachers" |[[قمشهای، محمدرضا|محمدرضا قمشهاى]] | ||
[[جلوه، سید ابوالحسن|حكيم جلوه، آقا ميرزا ابوالحسن]] | [[جلوه، سید ابوالحسن بن محمد|حكيم جلوه، آقا ميرزا ابوالحسن]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|زنوزی (ابهامزدایی)}} | |||
'''ملا عبدالله مدرس'''، | '''ملا عبدالله مدرس زنوزی''' (متوفای 1257ق)، دانشمند فاضل، از علمای مکتب فلسفی تهران، پدر [[زنوزی، علی بن عبدالله|آقا علی زنوزی]] | ||
== | == ولادت == | ||
او فرزند بيرمقلى، ملقب به باباخان متولد زنوز از توابع مرند آذربايجان است. از تاريخ ولادت ايشان اطلاع دقيقى نداريم اجمالا مىدانيم اواخر قرن دوازدهم بوده است. | |||
==تحصیلات== | |||
ايشان ابتدا در مدارس علميه شهرستان خوى به ادبيات عرب مشغول شد و به مدارج عاليه رسيد؛ تا آنجا كه به ملا عبدالله نحوى مشهور گرديد، سپس رهسپار عتبات عاليات شد و فقه و اصول را در كربلاى معلا نزد [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبايى]] صاحب «رياض» (1161-1231) آموخت، سپس به قم رفت و نزد [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|ميرزاى قمى]] (1151-1231) كتاب شريف «قوانين» را تلمذ نمود. | ايشان ابتدا در مدارس علميه شهرستان خوى به ادبيات عرب مشغول شد و به مدارج عاليه رسيد؛ تا آنجا كه به ملا عبدالله نحوى مشهور گرديد، سپس رهسپار عتبات عاليات شد و فقه و اصول را در كربلاى معلا نزد [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبايى]] صاحب «رياض» (1161-1231) آموخت، سپس به قم رفت و نزد [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|ميرزاى قمى]] (1151-1231) كتاب شريف «قوانين» را تلمذ نمود. | ||
آخرالامر در اصفهان مبانى فقه و اصول خود را نزد [[طباطبایی، محمد بن علی|سيد محمد مجاهد]] صاحب «مناهل» (1180-1242) كه آن زمان در اصفهان حوزه بارونقى داشت، تكميل نموده و همچنين ايشان نزد سيد محمدباقر شفتى معروف به حجتالاسلام (1175-1260) نيز تلمذ نمود و سپس براى تحصيل فلسفه به محضر ملا على نورى (1160-1246) مشرف شد. | آخرالامر در اصفهان مبانى فقه و اصول خود را نزد [[طباطبایی، سید محمد بن علی|سيد محمد مجاهد]] صاحب «مناهل» (1180-1242) كه آن زمان در اصفهان حوزه بارونقى داشت، تكميل نموده و همچنين ايشان نزد سيد محمدباقر شفتى معروف به حجتالاسلام (1175-1260) نيز تلمذ نمود و سپس براى تحصيل فلسفه به محضر ملا على نورى (1160-1246) مشرف شد. | ||
== تدريس == | == تدريس == | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۵: | ||
# آقاعلى مدرس طهرانى (1234-1307)؛ | # آقاعلى مدرس طهرانى (1234-1307)؛ | ||
# آقا [[قمشهای، محمدرضا|محمدرضا قمشهاى]]، حكيم صهبا (1241-1306)؛ | # آقا [[قمشهای، محمدرضا|محمدرضا قمشهاى]]، حكيم صهبا (1241-1306)؛ | ||
# [[جلوه، سید ابوالحسن|حكيم جلوه، آقا ميرزا ابوالحسن]] (1238-1314)؛ | # [[جلوه، سید ابوالحسن بن محمد|حكيم جلوه، آقا ميرزا ابوالحسن]] (1238-1314)؛ | ||
# سيد حسين سبزوارى، شاگرد مبرز [[سبزواری، هادی|حكيم سبزوارى]] (متوفاى 1352) | # سيد حسين سبزوارى، شاگرد مبرز [[سبزواری، هادی|حكيم سبزوارى]] (متوفاى 1352) | ||
الغرض ملا عبدالله بيست سال در مدرسه مروى تهران تدريس كرد. ايشان در فهم كلمات [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] و احاطه به افكار و تتبع در آرا و عقايد او كمنظير است و مىتوان حل كثيرى از مشكلات و عويصات اسفار و شواهد [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] را در آثار اين حكيم محقق جستجو كرد. احاطه او به معارف شيعه شگفتانگيز است. | الغرض ملا عبدالله بيست سال در مدرسه مروى تهران تدريس كرد. ايشان در فهم كلمات [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] و احاطه به افكار و تتبع در آرا و عقايد او كمنظير است و مىتوان حل كثيرى از مشكلات و عويصات اسفار و شواهد [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] را در آثار اين حكيم محقق جستجو كرد. احاطه او به معارف شيعه شگفتانگيز است. | ||
| خط ۷۸: | خط ۸۱: | ||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
# فرزندش آقا على مدرس طهرانى (1234-1307)؛ | # فرزندش آقا على مدرس طهرانى (1234-1307)؛ | ||
# [[کلانتری نوری، ابوالقاسم بن محمدعلی|ميرزا ابوالقاسم كلانتر نورى]] طهرانى، مقرّر درس [[شيخ انصارى]] و مؤلف مطارح الأنظار (1236-1292)؛ | # [[کلانتری نوری، ابوالقاسم بن محمدعلی|ميرزا ابوالقاسم كلانتر نورى]] طهرانى، مقرّر درس [[شيخ انصارى]] و مؤلف مطارح الأنظار (1236-1292)؛ | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۶: | ||
== رحلت == | == رحلت == | ||
ملا عبدالله پس از بيست سال تدريس حكمت در حوزه تهران، در سال 1257 دار فانى را وداع گفت<ref>ر.ک: كديور محسن، مقدمه، ج1، ص22-27</ref> | ملا عبدالله پس از بيست سال تدريس حكمت در حوزه تهران، در سال 1257 دار فانى را وداع گفت<ref>ر.ک: كديور محسن، مقدمه، ج1، ص22-27</ref> | ||