۱۴۷٬۷۳۰
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
*جلد ششم: (ادامه استصحاب و تعارض ادله و امارات و اجتهاد و تقلید). | *جلد ششم: (ادامه استصحاب و تعارض ادله و امارات و اجتهاد و تقلید). | ||
==نمونه مباحث== | ==نمونه مباحث== | ||
* '''تمایز العلوم''' «و قَدْ انقدح بِما ذَكَرْنَا أَنَّ تَمايُزَ الْعُلُومِ إِنَّما هُوَ بِاخْتِلافِ الْأَغْرَاضِ الدَّاعِيَةِ إِلَى التَّدْوِينِ، لا الْمَوْضُوعَاتِ وَ لَا الْمَحْمُولَاتِ، وَ إِلَّا كَانَ كُلُّ بَابٍ - بَلْ كُلُّ مَسْأَلَةٍ مِن كُلِّ عِلْمٍ عِلْماً عَلَى حِدَةٍ - كَمَا هُوَ وَاضِحٌ لِمَنْ کان له أنی تَأَمُّلٍ - فَلَا يَكُونُ الْاخْتِلَافُ بِحَسَبِ الْمَوْضُوعِ أَوِ الْمَحْمُولِ مُوجِباً لِلتَّعَدُّدِ، كَمَا لا يَكُونُ وَحْدَتُهُمَا سَبَباً لِأَنْ يَكُونَ مِن الْوَاحِدِ.» | *'''تمایز العلوم''' «و قَدْ انقدح بِما ذَكَرْنَا أَنَّ تَمايُزَ الْعُلُومِ إِنَّما هُوَ بِاخْتِلافِ الْأَغْرَاضِ الدَّاعِيَةِ إِلَى التَّدْوِينِ، لا الْمَوْضُوعَاتِ وَ لَا الْمَحْمُولَاتِ، وَ إِلَّا كَانَ كُلُّ بَابٍ - بَلْ كُلُّ مَسْأَلَةٍ مِن كُلِّ عِلْمٍ عِلْماً عَلَى حِدَةٍ - كَمَا هُوَ وَاضِحٌ لِمَنْ کان له أنی تَأَمُّلٍ - فَلَا يَكُونُ الْاخْتِلَافُ بِحَسَبِ الْمَوْضُوعِ أَوِ الْمَحْمُولِ مُوجِباً لِلتَّعَدُّدِ، كَمَا لا يَكُونُ وَحْدَتُهُمَا سَبَباً لِأَنْ يَكُونَ مِن الْوَاحِدِ.» | ||
* '''تمایز العلوم''' مصنف فرماید: تمایز علوم، به اختلاف اغراض است که انگیزه و سبب تدوین آنها میشوند؛ پس، تمایز علوم، به اختلاف اغراض است؛ نه اختلاف موضوعات و محمولات آنها و الا باید هر بابی بلکه هر مسألهای از هر علمی، یک علم جداگانه باشد؛ به عنوان نمونه، باید در علم نحو، باب فاعل یک علم و باب مفعول نیز، علم دیگری باشد؛ بلکه، در باب فاعل که مسألهای از مسائل علم نحو است، باید چند علم تدوین بشود: الفاعل مرفوعٌ، الفاعلُ رکنٌ في الکلام و الفاعلُ مضمرٌ أو ظاهرٌ؛ در حالی که چنین فرضی وجود ندارد.... <ref> متن کتاب، ج1، ص39- 40. </ref> | *'''تمایز العلوم''' مصنف فرماید: تمایز علوم، به اختلاف اغراض است که انگیزه و سبب تدوین آنها میشوند؛ پس، تمایز علوم، به اختلاف اغراض است؛ نه اختلاف موضوعات و محمولات آنها و الا باید هر بابی بلکه هر مسألهای از هر علمی، یک علم جداگانه باشد؛ به عنوان نمونه، باید در علم نحو، باب فاعل یک علم و باب مفعول نیز، علم دیگری باشد؛ بلکه، در باب فاعل که مسألهای از مسائل علم نحو است، باید چند علم تدوین بشود: الفاعل مرفوعٌ، الفاعلُ رکنٌ في الکلام و الفاعلُ مضمرٌ أو ظاهرٌ؛ در حالی که چنین فرضی وجود ندارد.... <ref> متن کتاب، ج1، ص39- 40. </ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||