رضاتوفیقی، میرزا محمدبدیع: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان = میرزا محمد بدیع رضا توفیقی

| نام کامل = میرزا محمد بدیع بن میر مصطفی بن میر عبدالحمید بن میر محمد بن میر حسین بن میرصالح بن میرمحمد مهدی بن میرمحمدصالح رضا توفیقی

| اساتید = {{فهرست جعبه عمودی | [[میرسید محمد شهشهانی]] | [[حاجی ملاحسینعلی توسرکانی]] | [[حاج شیخ محمد باقر نجفی]] | [[میرزا محمد باقر چهارسوقی]] | [[میرزا عبدالجواد حکیم]] | [[ملا اسماعیل واحدالعین]]}}   

| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی | [[شیخ ملا محمد جواد صافی گلپایگانی]] | [[سید جمال‌الدین گلپایگانی]] | [[سید حسین طباطبایی بروجردی]] | [[سید ابوالحسن اصفهانی]] | [[شهید سید حسن مدرس]] | [[حاج آقا رحیم ارباب]]}}   

| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[حاشیه بر ریاض المسائل]] | [[حاشیه بر قوانین المحکمه]] | [[دیوان اشعار]] | [[رساله در حجیت استصحاب به اخبار]] | [[رساله در خراج و مقاسمه]] | [[حاشیه بر شرح لمعه]]}}   

 

'''میرزا محمد بدیع رضا توفیقی''' (1251-1318ق)، فقیه، ادیب و خطاط برجسته اصفهانی در قرن 13 و 14 هجری قمری بود. وی از شاگردان میرسید محمد شهشهانی و حاجی ملاحسینعلی توسرکانی بود و در علوم مختلفی همچون فقه، اصول، فلسفه و ادبیات تبحر داشت. بسیاری از شاگردان او مانند سید حسین طباطبایی بروجردی و سید ابوالحسن اصفهانی از مراجع بزرگ تقلید شدند.

میرزا محمد بدیع فرزند میر مصطفی رضا توفیقی در سال 1251 قمری در اصفهان متولد شد. اجداد وی از سادات رضا توفیقی بودند که در عصر صفوی از کهگیلویه به اصفهان مهاجرت کرده بودند. نسب او به امامزاده محمود ملقب به توفیق از نوادگان موسی مبرقع می‌رسد. خانواده‌اش در محله درب امام اصفهان سکونت داشتند.<ref>ر.ک.قاسمی، رحیم، ج1، ص167</ref>

میرزا محمد بدیع در علوم مختلفی مانند فقه، اصول، فلسفه، کلام، تاریخ و ادبیات تحصیل کرد. او نزد استادانی چون میرسید محمد شهشهانی، حاجی ملاحسینعلی توسرکانی و حاج شیخ محمد باقر نجفی فقه و اصول آموخت و از آنان اجازه اجتهاد دریافت نمود. همچنین نزد میرزا عبدالجواد حکیم و ملا اسماعیل واحدالعین به تحصیل حکمت و کلام پرداخت.<ref>ر.ک.رضاتوفیقی، سیدعطاءالله، ص87</ref>

وی از وعاظ مشهور اصفهان بود و به دلیل تسلط بر علوم مختلف و بیان شیوا، شاگردان بسیاری را تربیت کرد. میرزا محمد بدیع علاوه بر تدریس، به خطاطی نیز اشتغال داشت و با خط زیبای خود بسیاری از کتب علمی را استنساخ می‌کرد. او از دریافت سهم امام خودداری می‌نمود و از طریق خطاطی امرار معاش می‌کرد.<ref>ر.ک.بدیع‌زادگان، سید شهاب‌الدین، ص35</ref>

میرزا محمد بدیع رضا توفیقی در عصر روز جمعه 21 شعبان 1318 قمری درگذشت و در کنار استادش سید محمد شهشهانی در تکیه شهشهانی در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.<ref>ر.ک.منتظرالقائم، اصغر، ج2،ص263</ref>

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]