پنج گنج: تفاوت میان نسخه‌ها

|زبان

| زبان = فارسی

|ناشر  

| ناشر = [بی نا]

اثر حاضر، از جمله مثنوی‌های‌ ماندگار‌ ادب فارسی است که مضامین اندرزی و حکمی در آن با اندیشه‌های عرفانی درهم آمیخته و مشحون از مفاهیم و موضوعات اخلاقی و تعلیمی است که برخی از آنها، عبارتند از:

{{شعر}}

{{ب|''بود‌ قانع عزیز هر دو عالم''|2=''که عزت در قناعت گشت مدغم''}}

{{ب|''خلاصم ده از بوته حرص و آز''|2=''کزین آتشم روز و شب در‌ گداز''}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب|''رسم کرم قاعده انبیاست''|2=''هرکه ندارد کرم، از اشقیاست''}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب|''شربت صبر‌ ار‌ چه مرارت‌نماست''|2=''چون شکرش نوش، که عین دواست''}}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب|''هرکه‌ توکل‌ به خدا می‌کند''|2=''یاری‌ او در همه جا‌ می‌کند‌''}}

{{پایان شعر}}

این شاعر توکل را به معنی واگذاری صرف امور به‌ خدا‌ و گسستن از اسباب نمی‌داند، بلکه معتقد‌ است‌ عارف از‌ اسباب‌ دل‌ برنمی‌گیرد، اما اسباب را‌ از مسبب می‌بیند.

{{شعر}}

{{ب|''وقت امانت چو امینی کنی''|2=''زیبدت ار گوشه‌نشینی کنی''}}

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]]

[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط عباس مکرمی]]

[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]]