۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' .' به '.'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' می ش' به ' میش') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
«[[مثنوی معنوی]]» یکی از بزرگترین کتب عرفانی است که جنبۀ تعلیمی و سازندگی فراوانی دارد. این کتاب دارای ابعاد گوناگونی است و شارحان آن اذعان دارد که این کتاب در حوزۀ علوم انسانی، تفسیر قرآن و احادیث، فلسفه، عرفان، روانشناسی، حکمت، اخلاق، جامعهشناسی و انسانشناسی نابترین مطالب را بیان کرده است. اگرچه کتاب «مثنوی» طریقت سلوک است و در شرحها و تفاسیر سعی شده که سالکان پابهپای [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] سلوک کنند؛ اما باید بدانیم که خود شارح باید تمام ابعاد وجودیاش یعنی قلب و روانش بارور شده باشد و دارای مجموعۀ علوم باشد تا بتواند سالک را به مقصد برساند. | «[[مثنوی معنوی]]» یکی از بزرگترین کتب عرفانی است که جنبۀ تعلیمی و سازندگی فراوانی دارد. این کتاب دارای ابعاد گوناگونی است و شارحان آن اذعان دارد که این کتاب در حوزۀ علوم انسانی، تفسیر قرآن و احادیث، فلسفه، عرفان، روانشناسی، حکمت، اخلاق، جامعهشناسی و انسانشناسی نابترین مطالب را بیان کرده است. اگرچه کتاب «مثنوی» طریقت سلوک است و در شرحها و تفاسیر سعی شده که سالکان پابهپای [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا]] سلوک کنند؛ اما باید بدانیم که خود شارح باید تمام ابعاد وجودیاش یعنی قلب و روانش بارور شده باشد و دارای مجموعۀ علوم باشد تا بتواند سالک را به مقصد برساند. | ||
در «[[مثنوی معنوی]]» مطالب علمی فراوانی به چشم میخورد؛ از جمله کرویبودن و جاذبه و گردش زمین به دور خورشید و حتی جاذبه بین ذرات که قبل از گالیله و اندیشمندان دیگر مطرح شده است. هرچند هدف مولوی بیان علومی چون فیزیک، شیمی، کیهانشناسی و ... نبوده است، به تناسب آنچه برایش پیش میآمد، از این علوم نیز سخن گفته است. | در «[[مثنوی معنوی]]» مطالب علمی فراوانی به چشم میخورد؛ از جمله کرویبودن و جاذبه و گردش زمین به دور خورشید و حتی جاذبه بین ذرات که قبل از گالیله و اندیشمندان دیگر مطرح شده است. هرچند هدف مولوی بیان علومی چون فیزیک، شیمی، کیهانشناسی و... نبوده است، به تناسب آنچه برایش پیش میآمد، از این علوم نیز سخن گفته است. | ||
بیشک عصارۀ «[[مثنوی معنوی]]» در «نینامه» خلاصه میشود؛ زیرا [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] در آن به رازها و حقایق درونی انسان اشاره میکند؛ اینکه انسان پیش از آمدنش در این عالم به حقیقت باریتعالی متصل بوده است، اما به امر او نزول میکند و در این سیر نزولی با مصایب و رنجهای بیشماری مواجه میشود؛ بنابراین تمام همّ بشر باید این باشد که سرگشتۀ دنیا و تعلقات و فریبایی آن نشود، دل نبندد و بندها را بگسلد و این وجود جداگشته از اصل را به حضرت باریتعالی ملحق کند. | بیشک عصارۀ «[[مثنوی معنوی]]» در «نینامه» خلاصه میشود؛ زیرا [[مولوی، جلالالدین محمد|مولوی]] در آن به رازها و حقایق درونی انسان اشاره میکند؛ اینکه انسان پیش از آمدنش در این عالم به حقیقت باریتعالی متصل بوده است، اما به امر او نزول میکند و در این سیر نزولی با مصایب و رنجهای بیشماری مواجه میشود؛ بنابراین تمام همّ بشر باید این باشد که سرگشتۀ دنیا و تعلقات و فریبایی آن نشود، دل نبندد و بندها را بگسلد و این وجود جداگشته از اصل را به حضرت باریتعالی ملحق کند. | ||