۱۴۶٬۵۵۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' .' به '.'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR ۳۳۵۶/آ۴ع۶۹ | ||
| موضوع = | | موضوع =معانی و بیان, -- متون قدیمی تا قرن ۱۴,فارسی - معانی و بیان - متون قدیمی تا قرن۱۴ | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =بنیاد موقوفات دکتر افشار با همکاری نشر سخن | | ناشر =بنیاد موقوفات دکتر افشار با همکاری نشر سخن | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
بیتردید هندیان سهم عمدهای در تئوریزهکردن علوم مربوط به زبان و ادب فارسی داشتهاند و با رویکردی علمی کتب متعدد و متنوعی در حوزههای مختلف علوم ادبی نظیر دستور، بلاغت، سبکشناسی، نقد ادبی و ... تألیف کردهاند. در اینباره [[آرزو، سراجالدین علی بن حسامالدین|سراجالدین علیخان آرزو]] بیشترین سهم را دارد. وی با تألیف کتابهایی مختلف در زمینههای علوم بلاغی (معانی و بیان)، زبانشناسی، نقد ادبی و بررسی سبکشناسانۀ آثار ادبی در لابلای آثارش، توانسته است خود را به عنوان منتقدی فاضل و نظریهپردازی دانشمند به جامعۀ ادبی و علمی حوزۀ ایران و شبهقاره معرفی کند. «عطیۀ کبری» و «موهبت عظمی» گواه این ادعاست. او در این دو رساله دیدگاههای متفاوت در حوزههای مختلف زیباییشناسی ادب فارسی ارائه میکند که در نوع خود بینظیر یا حداقل کمنظیر است. | بیتردید هندیان سهم عمدهای در تئوریزهکردن علوم مربوط به زبان و ادب فارسی داشتهاند و با رویکردی علمی کتب متعدد و متنوعی در حوزههای مختلف علوم ادبی نظیر دستور، بلاغت، سبکشناسی، نقد ادبی و... تألیف کردهاند. در اینباره [[آرزو، سراجالدین علی بن حسامالدین|سراجالدین علیخان آرزو]] بیشترین سهم را دارد. وی با تألیف کتابهایی مختلف در زمینههای علوم بلاغی (معانی و بیان)، زبانشناسی، نقد ادبی و بررسی سبکشناسانۀ آثار ادبی در لابلای آثارش، توانسته است خود را به عنوان منتقدی فاضل و نظریهپردازی دانشمند به جامعۀ ادبی و علمی حوزۀ ایران و شبهقاره معرفی کند. «عطیۀ کبری» و «موهبت عظمی» گواه این ادعاست. او در این دو رساله دیدگاههای متفاوت در حوزههای مختلف زیباییشناسی ادب فارسی ارائه میکند که در نوع خود بینظیر یا حداقل کمنظیر است. | ||
[[آرزو، سراجالدین علی بن حسامالدین|سراجالدین علیخان]] با تخلص آرزو فرزند شیخ حسامالدین حسام است که او نیز اهل شعر و شعرگویی بود و قصۀ «کامروپ و کاملتا» از افسانههای مشهور هند را به نظم درآورده است. [[آرزو، سراجالدین علی بن حسامالدین|سراجالدین]] در اکبرآباد به سال 1099 قمری متولد شده است. تاریخنویسان سال وفات او را 1169 قمری بیان کردهاند. او در زمینههای ادبی اعم از نقد ادبی، زبانشناسی، فرهنگنویسی، شرحنویسی و ... آثاری به نگارش درآورده است؛ از جمله «سراج اللغه» که فرهنگهای مشهور در شبهقاره به طور اعم و از کتابهای مشهور [[آرزو، سراجالدین علی بن حسامالدین|خانآرزو]] به طور اخص است. «چراغ هدایت» هم دارای اصطلاحاتی است که در شعر دورۀ صفوی به کار رفته است. مجمعالنفایس، نوادر الالفاظ، زواید الفواید، تنبیه الغافلین، احقاق الحق، داد سخن، سراج وهاج، مثمر و ... از دیگر آثار او هستند. | [[آرزو، سراجالدین علی بن حسامالدین|سراجالدین علیخان]] با تخلص آرزو فرزند شیخ حسامالدین حسام است که او نیز اهل شعر و شعرگویی بود و قصۀ «کامروپ و کاملتا» از افسانههای مشهور هند را به نظم درآورده است. [[آرزو، سراجالدین علی بن حسامالدین|سراجالدین]] در اکبرآباد به سال 1099 قمری متولد شده است. تاریخنویسان سال وفات او را 1169 قمری بیان کردهاند. او در زمینههای ادبی اعم از نقد ادبی، زبانشناسی، فرهنگنویسی، شرحنویسی و... آثاری به نگارش درآورده است؛ از جمله «سراج اللغه» که فرهنگهای مشهور در شبهقاره به طور اعم و از کتابهای مشهور [[آرزو، سراجالدین علی بن حسامالدین|خانآرزو]] به طور اخص است. «چراغ هدایت» هم دارای اصطلاحاتی است که در شعر دورۀ صفوی به کار رفته است. مجمعالنفایس، نوادر الالفاظ، زواید الفواید، تنبیه الغافلین، احقاق الحق، داد سخن، سراج وهاج، مثمر و... از دیگر آثار او هستند. | ||
[[آرزو، سراجالدین علی بن حسامالدین|خانآرزو]] معتقد است دو رسالۀ «موهبت عظمی و عطیۀ کبری» اولین رسالههای فارسی نگاشتهشده در فن معانی و بیان بر اساس اشعار فارسی است. افزون بر این، این کتابها در موارد دیگری نیز ارزشهای ویژهای دارد؛ برای مثال بحثی که آرزو دربارۀ محاکات میکند، در نوع بسیار قابل تأمل است و این نوع مباحث در کتابهای بلاغی کمتر دیده میشود. | [[آرزو، سراجالدین علی بن حسامالدین|خانآرزو]] معتقد است دو رسالۀ «موهبت عظمی و عطیۀ کبری» اولین رسالههای فارسی نگاشتهشده در فن معانی و بیان بر اساس اشعار فارسی است. افزون بر این، این کتابها در موارد دیگری نیز ارزشهای ویژهای دارد؛ برای مثال بحثی که آرزو دربارۀ محاکات میکند، در نوع بسیار قابل تأمل است و این نوع مباحث در کتابهای بلاغی کمتر دیده میشود. | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات(آذر) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(آذر) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1403]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||