عوامل جذابیت سخنان مولوی: تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع =مولوي، جلال‎الدين محمدبن محمد، 604 - 672ق. - زيبايي شناسي

  شعر فارسي - قرن 7ق. - تاريخ و نقد

در مقدمه، نگارنده کارنامه مثنوی‌پژوهی خود را توضیح می‌دهد. آنگاه دربارۀ امکان وجود خطا و لغزش در آثار و اندیشۀ [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] سخن می‌گوید. سپس این سؤال را مطرح می‌کند که آیا [[مولوی، جلال‌الدین محمد|جلال‌الدین مولوی]] را می‌توان از آثارش شناخت؟ در پاسخ با ذکر و بررسی چند مورد از تضادها و تناقضات [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] در مثنوی، از جمله با بیان هفت نظریه مختلف او دربارۀ جبر و اختیار، می‌گوید از میان آن‌ها استنباط یک عقیدۀ واحد امکان پذیر نیست و سرانجام به این نتیجه می‌رسد که نمی‌توان با اصول تحلیلی معمولی برخی از تفسیرها و اندیشه‌های او را درک و دریافت کرد.

در ادامه، با بیان ۲۵ ویژگی در کلام [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] آن‌ها را با ارائه شواهدی از کتاب [[مثنوی معنوی|مثنوی]] به عنوان عوامل جذابیت سخنانش بررسی و تشریح می‌کند. برخی از این عوامل جذابیت از نظر مؤلف عبارت است از: استناد [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] به آیات قرآن مجید؛ استناد [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] به روایات؛ اطلاعات فراوان مولوی از معارف متنوع بشری و الهی؛ [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] بیان مطالب را برای خود حرفه تلقی نکرد؛ قابل فهم کردن دریافت‌های شهودی در قالب مثال‌ها و داستان‌ها؛ او از اعماق دل و جان خود سخن می‌گفت؛ [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] در حال خودآگاهی، حقایق را دریافت و بیان می‌کرد؛ ...

بخش دوم، به بررسی دیدگاه [[سبزواری، هادی|حکیم ملاهادی سبزواری]]، مؤلف شرح اسرار که دربارۀ امتیازات کتاب [[مثنوی معنوی|مثنوی]] مطرح کرده پرداخته است؛ این بررسی با ذکر ابیاتی از مثنوی به عنوان مثال انجام گرفته است. امتیازات مثنوی از منظر ایشان عبارت است از: اسلوب حکمت آمیز [[مثنوی معنوی|مثنوی]]، بلکه تفسیر قرآن در قالب هنر شعری؛ تبیین کنندهُ آیات بینات قرآن؛ جامع شریعت و طریقت و حقیقت؛ اندیشه‌های عمیق؛ تعقّل نقاد و کاوشگر؛ دارای حکمت اصیل، زیبا، عالی و شگفت انگیز؛ ذوق شعله‌ور؛ توانایی‌ها و بینایی‌های متتوّع.

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]