عوالي الإمام مالك: تفاوت میان نسخه‌ها

| کد کنگره =    

| موضوع =

'''عوالي الإمام مالك'''، از آثار حافظ، محدّث و قاضی شاس و طوس و فقیه شافعی قرن چهارم هجری قمری، [[ابواحمد محمد بن محمد بن احمد بن اسحاق نیشابوری کرابیسی]]، مشهور به [[حاکم کبیر]] (285- 378ق)، است که مجموعه روایاتی فقهی را همراه با سند از [[مالک بن انس]] بیان می‌کند. پژوهشگر معاصر، [[محمد شاذلی نیفر]] این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و مقدمه و تعلیقاتی ارزشمند را بر آن افزوده و شخصیت و آثار [[حاکم کبیر]] و [[مالک]] و همچنین ویژگی‌ها و روش اثر حاضر را شناسانده است.

* [[ابواحمد نیشابوری کرابیسی]]، توضیحی را درباره اثر حاضر نیاورده، جز اینکه این سخنان، روایاتی با سند عالی از [[مالک بن انس]] است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص53</ref>.

* محقق، تصحیح و تحقیق اثر حاضر را برای خدمت به حدیث نبوی شریف و تقرّب جستن به‌سوی رسول خدا(ص) و برای آشکارسازی این نکته دانسته است که امامان حدیث اهتمام خاصّی به [[مالک]] داشته‌اند. او اظهار امیدواری کرده است که «عوالي الإمام مالك» سرآغاز خدمت به فقه مالکی گردد و تبدیل به یکی از ذخایر حدیثی شود و افزوده است: من از هیچ تلاشی در جهت تصحیح این کتاب و افزودن مطالب ضروری به آن، فروگذار نکردم<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>.

* [[محمد شاذلی نیفر]]، با بیان توضیحی درباره معنای «عُلُوّ»، فواید اسناد عالی و اقسام پنج‌گانه علوّ، تأکید کرده است که «عوالي الإمام مالك»، به‌اعتبار نزدیک بودن آن به یکی از پیشوایان حدیث، از نوع دوم شمرده می‌شود و...<ref>ر.ک: همان، ص7-13</ref>.

* [[حاکم کبیر]]، در این اثر که 4 جزء دارد، در مجموع تعداد 216 روایت را با سند از [[مالک]] درباره مسائل شرعی طهارت، اذان، نماز، حجّ و... نقل کرده و آنها را روایت‌هایی با سند عالی شمرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص53-116</ref>.

* 43- با سند از [[مالک]] از پدرش [[انس]] نقل کرده است که گفت: «إنّ النبي دخل مكّة و علی رأسه المغفر»<ref>ر.ک: همان، ص65</ref>؛ یعنی: پیامبر(ص) درحالی‌که بر سرش کلاه‌خود داشت، وارد مکه شد.

 

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]