۱۴۶٬۱۸۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' .' به '.'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
*برد الاکباد، فی الاعداد: نوشته [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد|ابومنصور ثعالبی نیشابوری]] (350 -429ق)؛ غرر کلام و درر و لطائف و نوادر و حکم و مواعظ در رابطه با اعداد دو تا ده را در ضمن پنج باب گردآوری کرده است. به عنوان مثال در لطائف عدد سه از بزرگمهر نقل شده است: از او پرسیده شد از چه مردمی باید پرهیز کرد؟ گفت: از دشمن جاهل، دوست خائن و والی نادان.<ref>ر.ک: همان، ص118</ref> | *برد الاکباد، فی الاعداد: نوشته [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد|ابومنصور ثعالبی نیشابوری]] (350 -429ق)؛ غرر کلام و درر و لطائف و نوادر و حکم و مواعظ در رابطه با اعداد دو تا ده را در ضمن پنج باب گردآوری کرده است. به عنوان مثال در لطائف عدد سه از بزرگمهر نقل شده است: از او پرسیده شد از چه مردمی باید پرهیز کرد؟ گفت: از دشمن جاهل، دوست خائن و والی نادان.<ref>ر.ک: همان، ص118</ref> | ||
*احاسن المحاسن»: [[رخجی، علی بن حسین|ابوالحسن علی بن حسین بن حسن رخجی]] (قرن 5ق) در هشت باب موضوعات عقل، زهد، بیان و نطق، ادب نفس، مکارم اخلاق، حسن سیره، حسن سیاست و بلاغت را مطرح کرده است<ref>ر.ک: همان، ص147</ref> و پس از خطبه به این عبارت آغاز شده است: «و حدثنی والدی الحسین بن الحسن الرخجی رحمه الله: قال افلاطون بالعدل ثبات الاشیاء و بالجور زوالها ...».<ref>ر.ک: همان، ص145</ref> | *احاسن المحاسن»: [[رخجی، علی بن حسین|ابوالحسن علی بن حسین بن حسن رخجی]] (قرن 5ق) در هشت باب موضوعات عقل، زهد، بیان و نطق، ادب نفس، مکارم اخلاق، حسن سیره، حسن سیاست و بلاغت را مطرح کرده است<ref>ر.ک: همان، ص147</ref> و پس از خطبه به این عبارت آغاز شده است: «و حدثنی والدی الحسین بن الحسن الرخجی رحمه الله: قال افلاطون بالعدل ثبات الاشیاء و بالجور زوالها...».<ref>ر.ک: همان، ص145</ref> | ||
در باب مکارمالاخلاق، حکمتهای فراوانی بدون اشاره به گوینده آن ذکر شده است؛ بهعنوانمثال: «کسی که دیانتش نیکو باشد، امانتدار خواهد بود؛ چراکه دیانت او را در برابر محارم شکیبا و به مکارم ترغیب خواهد کرد». <ref>ر.ک: همان، ص159</ref> | در باب مکارمالاخلاق، حکمتهای فراوانی بدون اشاره به گوینده آن ذکر شده است؛ بهعنوانمثال: «کسی که دیانتش نیکو باشد، امانتدار خواهد بود؛ چراکه دیانت او را در برابر محارم شکیبا و به مکارم ترغیب خواهد کرد». <ref>ر.ک: همان، ص159</ref> | ||