۱۴۶٬۰۶۴
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' می ک' به ' میک'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURلهجه تهرانیJ1.jpg | عنوان =لهجه تهرانی | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = ساموئیلوویچ پیسیکوف، لازار (نویسنده) صادقی، علیاشرف (محقق) شجاعی، محسن (مترجم) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | نا...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' می ک' به ' میک') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[پيسيکوف، لازار سامويلوويچ]] (نویسنده) | ||
[[صادقی، علیاشرف]] (محقق) | [[صادقی، علیاشرف]] (محقق) | ||
[[شجاعی، محسن]] (مترجم) | [[شجاعی، محسن]] (مترجم) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR ۳۰۲۴/ت۸۲پ۹ | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| سال نشر =1398 | | سال نشر =1398 | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE103847AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = | | چاپ =اول | ||
| شابک =9ـ6ـ95586ـ622ـ978 | | شابک =9ـ6ـ95586ـ622ـ978 | ||
| تعداد جلد = | | تعداد جلد = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''لهجه تهرانی''' تألیف لازار ساموئیلوویچ | '''لهجه تهرانی''' تألیف [[پيسيکوف، لازار سامويلوويچ|لازار ساموئیلوویچ پیسیکوف]]، ترجمه [[شجاعی، محسن|محسن شجاعی]]، با یادداشتهای [[صادقی، علیاشرف|علیاشرف صادقی]]، این کتاب حاصل مشاهدههای نویسنده از گویش مردم تهران در سالهای پس از شهریور ۱۳۲۰ است. وی همچون یک زبانشناسِ کاملاً توصیفگرا بر پیکرۀ زبانیای که از زبان مردم کوچه و بازار فراهم آورده، تکیه نموده است؛ اما در عین حال، در موارد بسیاری، نظریات و داوریهای دیگر فارسیشناسان را نیز در مقایسه با دادههای زبانی گردآوردۀ خود، به نقد کشیده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب در پنج فصل تدوین شده است. | کتاب در پنج فصل تدوین شده است. | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
لازار ساموئیلوویچ پیسیکوف در دسامبر 1915 در خوقند، شهری از شهرهای استان فرغانه در جمهوری ازبکستان چشم به جهان گشود. در 1947 از پایاننامۀ دکتری خود با عنوان «بررسی ویژگیهای آوایی و دستوری زبان عامیانۀ تهرانی (فارسی)» دفاع کرد. در 1950 به درجۀ دانشیاری و در 1966 به مقام استادی ارتقاء یافت و تا نوامبر 1978 که چشم از جهان فروبست، مدیر گروه زبانها و ادبیات ایرانی در دانشگاه مسکو بود. بیش از پنجاه اثر از او منتشر شده که تقریباً همگی مربوط به جنبههای گوناگون زبان فارسی است. | [[پيسيکوف، لازار سامويلوويچ|لازار ساموئیلوویچ پیسیکوف]] در دسامبر 1915 در خوقند، شهری از شهرهای استان فرغانه در جمهوری ازبکستان چشم به جهان گشود. در 1947 از پایاننامۀ دکتری خود با عنوان «بررسی ویژگیهای آوایی و دستوری زبان عامیانۀ تهرانی (فارسی)» دفاع کرد. در 1950 به درجۀ دانشیاری و در 1966 به مقام استادی ارتقاء یافت و تا نوامبر 1978 که چشم از جهان فروبست، مدیر گروه زبانها و ادبیات ایرانی در دانشگاه مسکو بود. بیش از پنجاه اثر از او منتشر شده که تقریباً همگی مربوط به جنبههای گوناگون زبان فارسی است. | ||
نکتۀ برجسته در آثار او کوتاهنویسی در عین روشنی و خودداری از گنجاندن بحثهای نظری پیچیده در بررسیهای توصیفی است. این ویژگی در مقایسه با دیگر فارسیشناسان روس و سایر جمهوریهای شوروی سابق که مترجم کمابیش با آثار آنان آشنایی دارد، بسیار چشمگیر است. متن اصلی کتاب در 1960 منتشر شده است؛ اما دادههای لازم برای تدوین آن را پیسیکوف پس از پایان تحصیل در مؤسسۀ شرقشناسی مسکو، در 1941 و در مدت اقامتش در تهران، در سالهای پس از شهریور 1320 گردآورده است. | نکتۀ برجسته در آثار او کوتاهنویسی در عین روشنی و خودداری از گنجاندن بحثهای نظری پیچیده در بررسیهای توصیفی است. این ویژگی در مقایسه با دیگر فارسیشناسان روس و سایر جمهوریهای شوروی سابق که مترجم کمابیش با آثار آنان آشنایی دارد، بسیار چشمگیر است. متن اصلی کتاب در 1960 منتشر شده است؛ اما دادههای لازم برای تدوین آن را پیسیکوف پس از پایان تحصیل در مؤسسۀ شرقشناسی مسکو، در 1941 و در مدت اقامتش در تهران، در سالهای پس از شهریور 1320 گردآورده است. | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
تقریباً همۀ مثالها آوانویسی شدهاند؛ زیرا نمیتوان در توصیف گفتار لهجهای، خط رسمی فارسی را به کار برد. آوانویسی استفاده شده تفاوتهای بسیار اندکی با خط آوانگار لاتینی رایج در پژوهشهای ایرانشناسی دارد. به منظور نمایش دقیقتر جنبۀ آوایی این لهجه، تنها چند حرف و نشانه افزوده شده است. روش آوانویسی واجی است؛ زیرا این روش آسانتر و سادهتر از روش آوایی است. به هر حال گاه به منظور تصریح در نمایش تلفظ، بهویژه هنگام ارائۀ صورتهای به اصطلاح گفتار سریع (یعنی صورتهای مربوط به آهنگ سریع گفتار) بهناچار به روش آوایی روی آورده شده است. | تقریباً همۀ مثالها آوانویسی شدهاند؛ زیرا نمیتوان در توصیف گفتار لهجهای، خط رسمی فارسی را به کار برد. آوانویسی استفاده شده تفاوتهای بسیار اندکی با خط آوانگار لاتینی رایج در پژوهشهای ایرانشناسی دارد. به منظور نمایش دقیقتر جنبۀ آوایی این لهجه، تنها چند حرف و نشانه افزوده شده است. روش آوانویسی واجی است؛ زیرا این روش آسانتر و سادهتر از روش آوایی است. به هر حال گاه به منظور تصریح در نمایش تلفظ، بهویژه هنگام ارائۀ صورتهای به اصطلاح گفتار سریع (یعنی صورتهای مربوط به آهنگ سریع گفتار) بهناچار به روش آوایی روی آورده شده است. | ||
توصیف آوایی ـ دستوری خواننده را با نظام آواها و ساختمان دستوری لهجۀ تهرانی در مقایسه با زبان ادبی فارسی امروز آشنا | توصیف آوایی ـ دستوری خواننده را با نظام آواها و ساختمان دستوری لهجۀ تهرانی در مقایسه با زبان ادبی فارسی امروز آشنا میکند. مطالب پیوست کتاب نیز میتواند به عنوان مواد آموزشی برای همۀ علاقمندان بررسی لهجۀ تهرانی به کار آید.<ref>[https://literaturelib.com/books/4068 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات(بهمن) باقی زاده]] | [[رده:مقالات(بهمن) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1404]] | ||