موحدی نجفی، محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۵: خط ۳۵:
    | شاگردان =  
    | شاگردان =  
    | اجازه اجتهاد از =  
    | اجازه اجتهاد از =  
    | آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[البرهان السديد في الإجتهاد و التقليد]] | [[تفسیر تحلیلی قرآن کریم]] | [[شرح کفایة الاصول]] | [[شرح مکاسب]] | [[اشراق الاصول]] | [[جهان بینی الهی و انهیار فلسفه و منطق دیالکتیک]]}}   
    | آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[البرهان السديد في الإجتهاد و التقليد]] | [[تفسیر تحلیلی قرآن کریم]] | [[شرح کفایة الاصول (موحدی نجفی)]] | [[شرح مکاسب (موحدی نجفی)]] | [[اشراق الاصول]] | [[جهان بینی الهی و انهیار فلسفه و منطق دیالکتیک]]}}   
    | سبک نوشتاری =  
    | سبک نوشتاری =  
    | وبگاه = http://movahedinajafi.com
    | وبگاه = http://movahedinajafi.com

    نسخهٔ ‏۳ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۱۳

    محمدباقر موحدی نجفی
    NUR04695.jpg
    نام کاملمحمدباقر موحدی نجفی
    ولادت۱۳۲۲ش
    محل تولدهزارستان، افغانستان، افغانستان
    محل زندگینجف، قم
    دیناسلام
    مذهبتشیع
    پیشهروحانی، مدرس و نویسنده
    اطلاعات علمی
    درجه علمیمرجع تقلید
    دانشگاهحوزه علمیه نجف، حوزه علمیه قم
    علایق پژوهشیفقه، اصول، فلسفه، تفسیر قرآن
    اساتید
    برخی آثار
    وبگاه رسمی
    http://movahedinajafi.com

    محمدباقر موحدی نجفی (متولد ۱۳۲۲ش)، از مراجع تقلید شیعه افغانستان و از شاگردان نزدیک امام خمینی در نجف اشرف است. وی در حوزه‌های علمیه نجف و قم به تدریس سطوح عالیه و خارج فقه و اصول و تفسیر اشتغال داشته، تألیفات متعددی در علوم اسلامی به رشته تحریر درآورده و مؤسس چندین مدرسه علمیه در ایران و افغانستان است.

    ولادت

    محمدباقر موحدی نجفی در سال ۱۳۲۲ شمسی در منطقه هزارستان افغانستان به دنیا آمد. پدرش از افراد مؤمن و ارادتمند به خاندان عصمت و طهارت بود. در حالی که محمدباقر نوجوانی بیش نبود، پدرش او را همراه خود به عتبات عالیات عراق برد و در حوزه علمیه نجف اشرف اقامت گزید تا زمینه تحصیل فرزندش در آن حوزه کهن فراهم شود.[۱][۲]

    تحصیلات

    تحصیلات حوزوی خود را در نجف اشرف آغاز کرد. ادبیات عرب و دروس مقدماتی را نزد استادانی چون علامه مدرس افغانی و حسین علی فقیهی چاغوری فراگرفت. دروس سطح عالیه (رسائل، مکاسب، کفایه) را نزد استادانی چون آیت‌الله فیاض، آیت‌الله لنکرانی، قوچانی، شهید مدنی و آیت‌الله ملکوتی تبریزی آموخت. سپس در درس خارج فقه امام خمینی و درس خارج اصول آیت‌الله وحید خراسانی و آیت‌الله سید محمدباقر صدر شرکت کرد و از شاگردان بلاواسطه و مخلص امام خمینی به شمار می‌رود که حدود ده سال ملازم بیت ایشان در نجف بود. وی همچنین از محضر آیت‌الله سید محمدباقر صدر در تفسیر بهره برد.[۳]

    فعالیت‌ها

    وی از همان دوران تحصیل در نجف، تدریس دروس ادبیات، فقه و اصول مقدماتی را آغاز کرد. پس از اخراج از عراق و اقامت در قم، تدریس در حوزه علمیه قم را ادامه داد و مدرسه علمیه صاحب‌الزمان(عج) را در قم بنیان نهاد. او از ممتحنان دروس خارج در مرکز جهانی علوم اسلامی بوده و با مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) نیز همکاری دارد.[۴] در عرصه اجتماعی، مؤسس مدارس علمیه در قم، مشهد و کابل، بنیانگذار کتابخانه‌ها و مجامع قرآنی و اعزام مبلغ به مناطق مختلف افغانستان بوده است. اگرچه در فعالیت‌های سیاسی اولیه در نجف همراه شهید عبدالحسین الحسینی بود، ولی از فعالیت جهادی سازمان‌یافته در افغانستان پس از اشغال توسط شوروی خودداری ورزید.

    آثار

    • ولایت و امامت (یا اصل چهارم در اسلام)
    • تفسیر تحلیلی قرآن کریم (چند جلد)
    • البرهان السدید فی الاجتهاد و التقلید (۲ جلد)
    • شرح کفایة الاصول (۴ جلد)
    • شرح مکاسب (۵ جلد)
    • اشراق الاصول (۱۰ جلد)
    • جهان بینی الهی و انهیار فلسفه و منطق دیالکتیک
    • تضاد اجتماعی و امتیاز انسان الهی
    • وحدت و اخوت دینی
    • نگاه به افغانستان
    • رسالت اجتماعی (اسلامی)
    • قواعد الفلسفه فی شرح المنظومه
    • ندای خداشناسی یا فریاد جهان
    • گفتارهای محرم (۲ جلد)
    • لیالی احیاء و شبهای قدر[۵][۶]

    پانويس

    منابع مقاله

    وابسته‌ها